Prawdopodobnie wszyscy widzieliśmy już niesamowity film o ludziach, którym udało się oswoić niedźwiedzia, tygrysa, lwa lub inny gatunek dzikiego zwierzęcia. Zatem, wielu zastanawia się, czy możliwe jest wspólne zamieszkiwanie z dzikimi drapieżnikami.
„Moda” na posiadanie egzotycznych zwierząt domowych wydaje się być cykliczna A co jakiś czas odzyskuje popularność dzięki celebrycie, która postanowiła adoptować dzikie zwierzę jako swojego „towarzysza”. Ale zanim włączymy jakikolwiek „idiom” do naszej rutyny, bardzo ważne jest chłodne przeanalizowanie jego zalet i wad.
Myśląc o tym, poniżej przeanalizujemy różne czynniki na możliwość i zagrożenia współżycia z dzikimi drapieżnikami.
Czym są dzikie drapieżniki i dlaczego są tak ważne?
Dzikie drapieżniki to w zasadzie wszystkie te zwierzęta, które polują na jedzenie i przetrwanie na wolności. Kiedy zwierzę drapieżne znajduje się na szczycie łańcucha pokarmowego w swoim środowisku, jest uważane za super drapieżnika.
Zatem, każdy drapieżnik to zwierzę polujące, ale nie wszystkie zwierzęta z instynktem łowieckim są dzikimi drapieżnikami. Na przykład kot domowy jest doskonałym myśliwym, jak każdy inny kot. Ale żyjąc domową rutyną, nie jest już określany jako dziki drapieżnik.
W naturze istnieje wiele gatunków żywiących się zdobyczą, na którą polują, między innymi kotowate, psowate, drapieżne, łasicowate. Gatunki te odgrywają zasadniczą rolę dla równowagi ekosystemów, ponieważ drapieżnictwo zapobiega przeludnieniu.
W przypadku braku drapieżników gatunek może przesadzić, co generuje nierównowagę w środowisku. Kiedy to przeludnienie występuje w pobliżu obszarów rolniczych lub produkcyjnych, często prowadzi do szkodników i szkód w gospodarce ludzkiej.
Czy możesz mieszkać z dzikimi drapieżnikami?
Na początek jest to niezbędne naucz się odróżniać to, co jest możliwe od tego, co jest zalecane, a jeszcze bardziej od tego, co jest idealne. Czy można udomowić i zamieszkać z dzikimi drapieżnikami? Niesamowite filmy, o których wspomnieliśmy we wstępie, pokazują, że nie jest to niemożliwe.
Ale czy warto żyć z drapieżnikiem tak, jakby był zwierzęciem domowym? Oczywiście nie. Fakt, że rodzina w Kanadzie oswoiła niedźwiedzia lub że jest lew, który okazuje swoje uczucia i wdzięczność hodowcy, który uratował go przed myśliwym, nie zamienia dzikich drapieżników w zwierzęta podwórkowe.
W rzeczywistości, istnieje wiele różnic między zwierzętami dzikimi a zwierzętami domowymi, niezależnie od tego, czy są drapieżnikami. Wszystkie dzikie gatunki, przymusowo usuwane ze swojego siedliska i umieszczane w zupełnie nieznanym i sztucznym środowisku, mogą cierpieć na stres, zachorować i rozwinąć problemy behawioralne, takie jak agresywność.
Kiedy jednak mówimy o dzikich zwierzętach o bardzo silnym instynkcie łowieckim, pomysł adopcji ich jako zwierzaka staje się jeszcze bardziej niebezpieczny. Oprócz narażania naszego zdrowia i uczciwości na ryzyko, również skazujemy istotę, która powinna być wolna w swoim środowisku na dożywocie” i ograniczenia.
Należy również wspomnieć, że posiadanie tych gatunków jest zazwyczaj prawnie zabronione w zdecydowanej większości krajów. A okazy, które są wystawione na sprzedaż, pochodzą najczęściej z nielegalnego rynku, więc pozyskanie ich pośrednio oznacza finansowanie handlu zwierzętami.
Kohabitacja nie jest konieczna, koegzystencja jest konieczna
To, że nie powinniśmy ich mylić ze zwierzętami domowymi, nie oznacza, że musimy obawiać się istnienia dzikich drapieżników lub narzucać się ich siedliskom. Wręcz przeciwnie: chociaż współżycie z nimi jest niezwykle niebezpieczne, jeszcze pilniejsze i konieczne jest nauczenie się współistnienia.
Drapieżniki są istotną częścią natury A bez nich ekosystemy, w których wszyscy żyjemy, byłyby zagrożone. Ale ich środowisko, ich rutyna, ich zachowanie i ich zachowania społeczne nie są zgodne z życiem domowym, jakie prowadzi pies, kot czy chomik.
Koegzystencja z dzikimi drapieżnikami oznacza przede wszystkim poszanowanie ich natury i nie udawać, że podporządkowujemy ją naszym społecznym kodeksom i osobistym pragnieniom. Podobnie ekspansja naszej cywilizacji i postęp technologiczny muszą przestać zagrażać siedliskom tych gatunków.
Środowisko łączy nas ze wszystkimi gatunkami i tylko podnosząc świadomość wśród ludności, osiągniemy niezbędne współistnienie. Niezależnie od tego, czy są dużymi dzikimi drapieżnikami, czy mikroskopijnymi organizmami, wszystkie są niezbędne do utrzymania życia na naszej planecie.
