Świnki morskie są powszechnymi zwierzętami domowymi w świecie zachodnim. Jednak zwierzęta te wykazują pewne cechy, które nie są zbyt dobrze znane, ale które mogą być kluczem do uzyskania odpowiedniej opieki.
Świnki morskie lub świnki morskie są znane w dziedzinie nauki jako Cavia porcellus. Należą do rodziny Cavidae, charakteryzującej się wydatną, prostokątną głową przed praktycznie niezauważalnym ogonem. W ostatnich latach to zwierzę pochodzenia peruwiańsko-boliwijskiego, stał się popularnym zwierzakiem wśród najmłodszych.
Niektóre z najciekawszych cech tego gatunku to:
- W Ameryce Południowej świnki morskie są tradycyjnie nazywane świnka morska nawiązując do krótkiego, wysokiego pisku, który emitują do komunikacji. Przyczyna tego jest różnorodna, choć zwykle zbiega się z sytuacjami, które generują pewien stres, takimi jak głód czy strach.
- Są zwierzętami stadnymi zwykle występują w naturze w grupach po pięć lub więcej osobników. Ten czynnik można wziąć pod uwagę, mając je w domu, a dla największej satysfakcji wskazane jest nabycie przynajmniej kilku z nich. Jednak niezależnie od tego, czy kupuje się kilka egzemplarzy, czy nie, świnki morskie domagają się czułości właściciela.
- Te zwierzęta są surowymi roślinożercami. Żywią się w środowisku naturalnym wszelkiego rodzaju nasionami, owocami, warzywami i warzywami. W środowisku domowym ich dieta oparta jest na paszach bogatych w witaminę C bo jest kluczowa i nie są w stanie samodzielnie jej syntetyzować m.in. dla dobrej kondycji skóry.
- Są częścią popularnej gastronomii andyjskiej. Podaje się je pieczone, jak typowe hiszpańskie prosię lub prosię, albo jako szpikulec w miejskich straganach z jedzeniem. Jego bilans żywieniowy jest zrównoważony, zawiera 20% białka w porównaniu do 7% lipidów.
- Pomimo tego, że w sklepach zoologicznych najczęściej spotykane są świnki krótkowłose, ważące około kilograma, są inne rasy, w których zmieniają się wymiary ciała, kolor i typ sierści. Wśród nich jest chuda świnka morska, bez sierści, z wyjątkiem kępki czołowej na głowie i świnka morska rex, która może osiągnąć dwa kilogramy.
- Chociaż mają rozwinięty zmysł wzroku, pod względem perspektywicznym mają pewne ograniczenia. Ta trudność w obliczaniu odległości i głębokości często powoduje częste wypadki podczas wyścigów.
- Wyrażenie „bycie świnką morską” wynika z jego powszechnego stosowania w badaniach naukowych. Oprócz zastosowania w sektorze zdrowia do testowania nowych metod leczenia, jego wysoka zdolność uczenia się służy do badania procesów poznawczych.
- Praktykują koprofagię. Podobnie jak króliki i wiele innych zwierząt, muszą jeść własne odchody, aby wprowadzić szereg niezbędnych składników odżywczych, takich jak witamina B i niektóre minerały. Ponadto w ten sposób mogą odzyskać część flory bakteryjnej ważnej dla trawienia ich diety bogatej w błonnik.
- Twoje zęby rosną przez całe życie, dlatego ważne jest, głównie w środowisku domowym, w którym mają tendencję do żywienia się paszą, aby mieli inne rodzaje „twardych” przedmiotów lub pokarmów, które umożliwiają spiłowanie.
- Wśród społeczności anglojęzycznej są znani jakoświnki morskie W związku z tym, że od XVIII kupcy holenderscy i angielscy sprowadzali je z Ameryki Południowej do Europy zatrzymując się w Gwinei. W ten sposób rozpowszechniło się fałszywe przekonanie, że to było ich miejsce pochodzenia.
Świnki morskie, od tego czasu popularne zwierzęta domowe Europejscy arystokraci zaczęli je nabywać ponad 300 lat temu, są częstą opcją wśród dzieci. Jednak ich potrzeby żywieniowe, zdrowotne i emocjonalne wymagają dojrzałości i odpowiedzialności ze strony ich właścicieli.
