Ten ssak - nieco odległy krewny żyrafy - jest typowy dla Afryki i jest znany jako "dzik brodawkowaty". W tym artykule opowiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o Fakochoerus.
Siedlisko i ogólna charakterystyka guźca
Dwa podgatunki Fakochoerus Mieszkają w Afryce, na południe od Sahary. Zwierzęta te preferują sawanny, zarówno suche, jak i wilgotne - dobrze znoszą suchość i wysokie temperatury - i unikają gór, lasów i pustyń.
Jedną z głównych cech tych dzików jest to, że ich głowa jest duża i pełna brodawek (podzielona parami). Ich oczy znajdują się w górnej części, aby móc obserwować i uciekać w przypadku wypatrzenia drapieżników - wśród nich lwa, geparda i lamparta - mają też długi pysk z kłami po obu stronach.
Z dużym ciałem i krótkimi nogami -ale dobrym biegaczem- he Fakochoerus może ważyć od 50 do 100 kilogramów i mierzyć około 75 centymetrów.
Jeśli chodzi o twoją dietę, Opierają swoją dietę na trawach, korzeniach, bulwach i psach. Używają pysków do zdobywania pożywienia. Błoto wykorzystują do ochrony przed owadami i pasożytami, a także do ochłodzenia się przed upałem. Zamieszkują tereny opuszczone przez inne zwierzęta i nie budują własnych nor.
Żyją w małych rodzinach składających się z samicy i jej młodych; samce są samotne i walczą ze sobą w okresie lęgowym. Po walkach, które są gwałtowne, zwycięzcą zostaje ten, kto „zostaje” z samicami.
Ciąża trwa około 175 dni i każdy miot składa się z czterech prosiąt, które karmione są mlekiem przez dwa miesiące i pozostają z matką do następnego porodu.
Cechy Phacochoerus africanus
Znany jako guziec pospolity, jest jednym z dwóch podgatunków Fakochoerus aktualny i zarazem najliczniejszy na sawannie. Jest obecny m.in. w następujących krajach: Wybrzeże Kości Słoniowej, Kongo, Etiopia, Czad, Senegal, Nigeria, Sudan, Kenia, Tanzania, RPA, Nambia i Zimbabwe.
Zwykle szukają schronienia w miejscach o gęstszej roślinności i tam też wykorzystują żerowanie. Jego dieta jest wszystkożerna, to znaczy spożywa wszelkiego rodzaju pokarmy: zioła, jagody, korzenie, jaja, korę drzew, grzyby, gady, ptaki, małe ssaki, a nawet martwe zwierzęta.
Jedną z ich głównych cech jest to, że potrafią kopać duże dziury, zarówno nogami, jak i pyskiem. Jednak nie wykorzystują tej „umiejętności” do budowania własnej nory: używają opuszczonych jaskiń lub gniazd i są ustawione w taki sposób, aby głowa była skierowana na zewnątrz. Dzięki temu może szybciej uciekać – jest świetnym biegaczem – lub bronić się na czas.
ten Phacochoerus africanus zajmuje obszar działania i nie jest terytorialny. Samice zbierają się ze sobą i opiekują się młodymi: tworzą rodzaj wspólnoty w strefie domowej. Samce żyją samotnie do sezonu lęgowego.
Cechy Phacochoerus aethiopicus
Guziec wschodni żyje na obszarze znanym jako „róg Afryki” - południowo-wschodniej Etiopii, zachodniej Somalii oraz wschodniej i środkowej Kenii. a ponieważ jego największa obecność była w Prowincji Przylądkowej, jest znany jako „dzik Cabo” (obecnie wymarły na tym obszarze).
Preferuje sawanny lub tereny półpustynne, choć może być również w lasach, zaroślach i piaszczystych równinach. Nigdy nie wjeżdża na tereny z górami.
ten Phacochoerus aethiopicus mierzy około 125 centymetrów i waży 75 kilogramów; mężczyźni są więksi niż kobiety. Ciało pokryte jest szczeciniastymi włosami w kształcie grzebienia i ciemnobrązowym z białawymi sektorami. Ogon cienki i długi.
Jego głowa jest ogromna w stosunku do ciała, spłaszczona i pełna guzków lub brodawek. Charakterystyczne kły dzików pojawiają się po pewnym wieku; nie ma ich, kiedy się rodzi.
Żyje w grupach społecznych składających się z kilku samic i ich młodych; samce izolują się lub tworzą grupy „singli”. Każda społeczność porusza się w promieniu 10 kilometrów kwadratowych, w sąsiedztwie źródła słodkiej wody.
Jak on Phacochoerus aethiopicus Jako Phacochoerus africanus Nie są zagrożone wyginięciem ze względu na ich dużą stabilną populację.