Wśród wielu ras kotów, które istnieją dzisiaj, być może najbardziej wyróżniają się te o dużych rozmiarach i gęstym futrze. Dwa bardzo charakterystyczne przykłady to kot norweski leśny i szop pracz. Ich cechy fizyczne są tak podobne, że mogą prowadzić nas do zamieszania, ale w artykule podajemy kilka szczegółów, aby dowiedzieć się, jak je odróżnić.
Jego różnorodne pochodzenie
Jedną z pierwszych różnic między kotem norweskim leśnym a szopem Maine jest ich pochodzenie i historia. Norweski las, jak jest powszechnie znany, ma długą historię sięgającą około 4000 lat temu w starożytnej Skandynawii. Uważa się, że Wikingowie wykorzystywali je do „kontroli” populacji gryzoni w swoich wioskach i jest prawdopodobne, że Wikingowie są odpowiedzialni za ich ekspansję na resztę Europy.
Pochodzenie szopa Maine - lub Maine Coon - jest bardziej rozproszone. Chociaż wiadomo, że żyli na amerykańskiej ziemi od setek lat, mniej jasne jest, w jaki sposób się tam dostali. Jedna z najbardziej rozpowszechnionych teorii odnosi je właśnie do norweskiego lasu; stąd mają pewne podobieństwa morfologiczne.
Inna teoria, mniej wiarygodna biologicznie, łączy te koty z szopami praczymi. Tak czy inaczej, szop pracz Maine nadal cieszy się popularnością jako kot domowy.
Charakterystyka kota norweskiego leśnego i szopa pracza
Jak już skomentowaliśmy, te dwie rasy mogą stać się bardzo podobne w swoich cechach. Istnieje jednak szereg cech i czynników, które pozwalają nam je rozróżnić bez większych trudności.
Jednym z nich jest rozmiar ogólny, ponieważ szop pracz Maine wydaje się być nieco starszy, z wydatnym i muskularnym ciałem. Jego głowa jest również inna: norweski las ma trójkątną głowę, podczas gdy Maine Coon jest bardziej kwadratowy i trochę wklęsły.
Ich oczy również pomagają nam je odróżnić: chociaż rozmiar obu jest duży, te szopa Maine są lekko owalne, a oczy norweskiego lasu mają kształt migdałów i są szerokie.
Szata i sierść obu ras jest podobna, ponieważ koty te są przystosowane do zimnych klimatów i niskich temperatur. Przedstawiają jednak pewne osobliwości. Kot norweski leśny wyróżnia się tym, że ma półdługą sierść, z wełnistym podszerstkiem nieobecnym u szopa Maine.
Koty o podobnym charakterze?
Wkraczamy w nieco rozmyty obszar, bo chociaż charakter kotów jest zwykle determinowany przez rasę, prawdą jest, że każde zwierzę ma swoje własne cechy. Ogólny poziom, można powiedzieć, że kot norweski leśny osiąga dojrzałość dłużej.
Kot norweski leśny na dzienniku.
Jeśli mamy taki w domu, to musimy o tym wiedzieć szop pracz Maine jest zwierzęciem bardziej towarzyskim, które znacznie lepiej się przystosowuje niż norweski las. Niezależność Norweskiego Lasu nie przeszkadza im jednak cieszyć się towarzystwem, zwłaszcza z najmłodszymi.
Pod względem aktywności fizycznej obie rasy są dość aktywne, ale kot norweski leśny preferuje życie na świeżym powietrzu, gdzie może się wspinać i polować. Mimo to, jak już powiedzieliśmy, zachowanie to różni się między niektórymi okazami i innymi. Jeśli myślisz o posiadaniu jednego w swoim domu, powinieneś wiedzieć, że obaj są doskonałymi towarzyszami.
