W przeciwieństwie do ludzi, psy mogą wytwarzać w swoim ciele witaminę C (kwas askorbinowy). Ze względu na tę zdolność dietetycy uznali podawanie witaminy C psom za niepotrzebne.
Do niedawna producenci karmy dla psów rzadko dodawali witaminę C do swoich produktów. W niektórych przypadkach witamina była dodawana bardziej ze względu na jej działanie konserwujące niż ze względu na wartość odżywczą.
Działanie i zalety tej witaminy
Witamina C działa w organizmie jako przeciwutleniacz. Utlenianie to reakcja chemiczna tlenu łącząca się z inną substancją.
W metabolizmie organizmu kalorie spożywane przez zwierzę są przetwarzane w procesie utleniania. Tak więc, gdy organizm „spala kalorie”, wytwarzane jest zarówno ciepło, jak i energia, której organizm potrzebuje do prawidłowego funkcjonowania.
Niemniej jednak, za dużo lub za mało tlenu w systemie może tworzyć toksyczne produkty uboczne zwane wolnymi rodnikami. Te rodniki mogą uszkadzać strukturę komórki, zmieniać odpowiedź immunologiczną i zmieniać kody DNA.
Tutaj ważna staje się witamina C, działająca jako wymiatacz tlenu i wymiatacz wolnych rodników.. W ten sposób chroni komórki przed zniszczeniem lub zmianą przez utlenianie.
W związku z tym, witamina C jest substancją regenerującą, która hamuje degenerację tkanek i kolagenu. Czyni to, działając w połączeniu z innymi witaminami i minerałami, które chronią organizm i jego układy.
Kliniczne zastosowanie witaminy C u psów
Przez ponad pięć dekad w dwóch badaniach ustalono korzyści terapeutyczne witaminy C u psów dotkniętych wirusem nosówki psów.
Belfield (1967) opisał korzyści płynące z dożylnego podawania witaminy C w trzydniowych kuracjach. Jego badania przeprowadzono na serii 10 psów.
Leveque (1969) wykazał, że leczenie witaminą C jest kluczem do wyzdrowienia z zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego. Badania te przeprowadzono na grupie 16 psów.
Przeprowadzono różne badania na psach z oparzeniami. Jeden z nich stwierdził, że podawanie witaminy C zmniejsza stres oksydacyjny. Ponadto zmniejszyła się utrata białek mikronaczyniowych i płynów (Matsuda, 1993).
Ostatnio, Leczenie witaminą C u psów jest skuteczne w leczeniu chorób serca. W ten sam sposób witamina ta współdziałała w zwalczaniu stresu oksydacyjnego i poprawie epizodów tachykardii (Carnes i wsp., 2001, Shiroshita-Takeshita, 2004).
Ze względu na swoją rolę w utrzymaniu zdrowia kolagenu witamina ta jest pomocna w opóźnianiu zaburzeń zwyrodnieniowych. Wśród nich są choroby zwyrodnieniowe stawów, dysplazja stawu biodrowego i schorzenia kręgosłupa (Hastings, 2004).
Bardzo interesujące jest doniesienie o działaniu witaminy C u psów dotkniętych zespołem dysfunkcji poznawczych (CDS). Ten stan jest powszechny u starszych psów; uważa się ją za analogiczną do demencji, takiej jak choroba Alzheimera u ludzi. U tych psów witamina okazała się współpracować w zmniejszaniu powiązanych objawów, a to znaczy, że zmniejszyła zwyrodnienie.
Przeciwwskazania do stosowania witaminy C u psów
W większości stosowanie kwasu askorbinowego jest bezpieczne dla zwierząt. Wiadomo jednak, że nadużywanie witaminy może powodować tworzenie się kamieni nerkowych.
Przy dużych dawkach może również wystąpić podrażnienie jelit i biegunka, a w bardzo rzadkich przypadkach może rozwinąć się anemia. Witamina C może również powodować interakcję z innymi lekami na receptę, takimi jak między innymi cyklosporyna, tetracyklina, beta-blokery, diuretyki pętlowe, aspiryna i paracetamol.
Rasa ma znaczenie, jeśli chodzi o leczenie witaminą C u psów
Niestety, wielu właścicieli zwierząt domowych może nie wiedzieć, czy ich zwierzę jest zagrożone wykonywaniem obliczeń.. Z pewnością należy unikać witaminy C, jeśli zwierzę ma historię powstawania kamieni szczawianowych.
Suplementacji należy unikać u ras wysokiego ryzyka, takich jak sznaucery, lhasa apso, yorkshire terrier, pudel miniaturowy, shih tzu i bichon frise.
Testy analizy moczu na kryształy mogą pomóc w identyfikacji innych zwierząt domowych, które nie są uważane za wysokiego ryzyka.
Nie grzesz nadmiernie
Ważne jest, aby skonsultować się ze swoim weterynarzem i poinformować go o wszystkim, co dajesz swojemu pupilowi. Pamiętaj, aby zawsze pytać przed rozpoczęciem jakiegokolwiek nowego suplementu.
W przypadku witaminy C czas podawania zależy od leczonego schorzenia. Zawsze bierz pod uwagę reakcję zwierzęcia i dowody jakichkolwiek skutków ubocznych.
Podsumowując, chociaż witamina C jest świetnym dodatkiem terapeutycznym do leczenia weterynaryjnego, może nie być odpowiednia dla wszystkich zwierząt. Należy pamiętać, że chociaż kwas askorbinowy można kupić bez recepty, niezwykle ważne jest przestrzeganie instrukcji dawkowania dostarczonych przez weterynarza.