Grzybica u szczeniąt jest częstą przypadłością. Dzieje się tak, ponieważ w młodym wieku nie rozwinęły w pełni swoich zdolności do obrony immunologicznej. W ten sam sposób psy niedożywione lub cierpiące na poważną chorobę, która osłabia ich odporność, są bardziej podatne na zachorowanie.
Ta choroba jest antropozoonozą, to znaczy może być przenoszona na ludzi. Pojawia się chrupiąca, swędząca wysypka; U ludzi grzybica pojawia się jako okrągłe, przypominające pierścienie rany.
W tym artykule porozmawiamy o tym, jakie są objawy charakteryzujące ten stan i stosowane leczenie.
Co powoduje grzybicę?
Grzybica powstaje w wyniku zakażenia grzybem pasożytniczym (dermatofitem), który kolonizuje skórę zwierząt domowych i ludzi. Pasożyt ten żywi się keratyną, rodziną białek, które tworzą strukturę włosów, paznokci i zewnętrznej warstwy skóry.
Istnieje wiele rodzajów dermatofitów, ale większość przypadków grzybicy psów jest wywoływana przez grzyby z rodzajów Microsporum, Trichophyton Tak Epidermophyton. Najczęstszym gatunkiem w zakażeniu psów jest Microsporum canis.
Zakażenie przez Gips Microsporum. W tym przypadku grzyb jest przenoszony przez gryzonie. Szczenięta mogą ją zdobyć, kopiąc ziemię w miejscach, w których znajdują się nory gryzoni.
Jak wspomniano wcześniej, grzybica łatwo rozprzestrzenia się na ludzi. Szczególnie podatne są bardzo małe dzieci, osoby starsze lub osoby z obniżonym układem odpornościowym.
Objawy grzybicy u szczeniąt
Doniesiono, że w przypadku tej infekcji stopień swędzenia i wygląd zmian może się różnić w zależności od przypadku. Przejawy choroby będą się różnić w zależności od zjadliwości i stopnia adaptacji gatunku zakaźnego.
Dermatofit żyje tylko na aktywnie rosnących włosach. Zainfekowane włosy wypadają i pozostawiają połamany wzór sierści. Pies może również rozwinąć strupujące owrzodzenia, które wahają się od łagodnych do ciężkich.
Zazwyczaj zmiany objawiają się obszarami połamanych włosów lub całkowitą utratą włosów w postaci pierścienia.. Te bezwłose plamy mają łuskowatą powierzchnię, mogą wydawać się szare lub czerwonawe.
Na ogół zmiany grzybicy pojawiają się na nogach, głowie i uszach psów, ale mogą rozprzestrzenić się na dowolną część ciała. Ważne jest, aby pamiętać, że szczenięta z infekcją grzybicy niekoniecznie będą wykazywać ten charakterystyczny wzór.
Rany mogą się rozszerzać bez tej konformacji w kształcie pierścienia i mogą być postrzegane jako wiele innych chorób, takich jak alergie skórne.
Musimy pamiętać, że inne schorzenia skóry – bardziej powszechne niż grzybica – mają bardzo podobnie wyglądające zmiany.
Przenoszenie grzybicy u szczeniąt
Przenosi się przez bezpośredni kontakt z łuskami ze skóry lub włosów zakażonych ludzi lub zwierząt. Grzyb wytwarza zakaźne „nasiona” zwane zarodnikami, które są dość odporne i trudne do wyeliminowania ze środowiska, ponieważ mogą żyć latami.
Jednak tylko złamana skóra nie może zostać zarażona - pies ze zdrową skórą nie dostanie infekcji grzybicy. Okres inkubacji nie jest dobrze znany, ale niektórzy autorzy ustalają go na dwa do czterech tygodni; jeśli zwierzę jest w stanie immunosupresji. okres ten ulega skróceniu.
Niektóre pozornie zdrowe zwierzęta – gdy nie wykazują żadnych objawów – mogą stać się nosicielami infekcji. Oznacza to, że mogą przenosić infekcję na inne zwierzęta. Gdy zwierzę zostanie zainfekowane, zarodniki zanieczyszczają środowisko i mogą pozostawać zakaźne przez wiele miesięcy.
Grzybica przenoszona jest przez bezpośredni kontakt, ale jest również przenoszona z zanieczyszczonego sprzętu toaletowego.
Diagnoza grzybicy
Grzybica nigdy nie powinna być diagnozowana wyłącznie na podstawie zmian chorobowych osobnika. Ten zły nawyk prowadzi do błędnej diagnozy i niepotrzebnego narażenia na leczenie przeciwgrzybicze, które działa toksycznie na szczeniaka.
Po drugie, jeśli infekcja zostanie zdiagnozowana u zwierzęcia domowego, należy je leczyć, niezależnie od tego, czy wykazują objawy, czy nie. Najlepiej byłoby, gdyby zarażone zwierzęta domowe zostały poddane kwarantannie od tych, które nie wykazują objawów choroby.
Leczenie grzybicy u psów
Jeśli uważasz, że Twój pies ma grzybicę, powinieneś zabrać go do weterynarza, ponieważ będzie potrzebować diagnozy i leczenia. Tylko wtedy sprawisz, że się zagoi i zapobiegniesz rozprzestrzenianiu się grzyba na ludzi i inne zwierzęta w Twojej rodzinie.
Wczesna diagnoza sprawia, że stosowane leczenie jest mniej agresywne i zmniejsza możliwość zarażenia. Czasami może wystarczyć poprawa układu odpornościowego chorego zwierzęcia.
Zwykle, zabieg polega na zastosowaniu miejscowego środka grzybobójczego w postaci maści, pudru lub balsamu na całe ciało chorego zwierzęcia. Tylko w bardziej zaawansowanych i cięższych przypadkach stosuje się ogólnoustrojowy środek przeciwgrzybiczy.
Ważne jest, aby w przypadku podejrzenia grzybicy u szczeniąt udać się do lekarza weterynarii w celu uzyskania porady i leczenia. Czyszczenie środowiska domowego w celu usunięcia zarodników wymaga porady eksperta.
