Pasożyty to organizmy, które rozwijają zależność życiową z indywidualnym żywicielem i są dość powszechne, dlatego wygodnie jest znać te, które wpływają na nasze zwierzęta. W tym artykule omówimy pięć najczęstszych pasożytów legwanów.
Najczęstsze pasożyty legwanów: które są najważniejsze?
W kolejności złożoności pasożytów opiszemy każdą grupę od najmniejszego do największego znaczenia, od pierwotniaków – które są organizmami jednokomórkowymi – do ektopasożytów, najbardziej rozwiniętych.
Biczowane pierwotniaki
Nawet dzisiaj toczy się intensywna debata na temat zła, jakie te pasożyty wywierają na gady. Niektórzy weterynarze uważają, że zdecydowana większość pierwotniaków należy do korzystnej flory jelitowej zwierząt, a zatem są bezobjawowe i nieszkodliwe.
Źródło: https://conbeto.de
Zazwyczaj decyzja o leczeniu zakażenia pierwotniakami opiera się na liczbie i różnorodności gatunków wykrytych w badaniach laboratoryjnych. Jeśli ich obecność w kale jest sporadyczna, są uważane za część flory bakteryjnej legwana.; ale kiedy jego stężenie wzrasta i identyfikuje się wiele różnych gatunków, pasożyt jest leczony.
Kokcydia
Kokcydioza występuje znacznie rzadziej u legwanów niż u innych jaszczurek, u których mogą wystąpić nawet ciężkie infekcje. W przypadku ich wystąpienia objawy będą miały charakter trawienny.
Źródło: https://es.wikipedia.org
Miałeś
Infekcje tasiemcem lub płazińcem z konieczności wymagają żywiciela pośredniego i dlatego rzadko są wykrywane u legwanów. Są znacznie częstsze u innych gadów, takich jak węże wodne i żółwie słodkowodne.
Źródło: https://sites.google.com/a/info-farmacia.com
Nicienie
Robaki jelitowe najczęściej spotykane w kale legwana to glisty, węgowce, tęgoryjce i glisty.
Źródło: https://definicion.de
Cykl biologiczny każdego z nich jest inny, dlatego po wyleczeniu reinfekcja jest zawsze możliwa. Konieczna jest okresowa kontrola stanu zdrowia legwana w poszukiwaniu objawów zgodnych z pasożytami jelitowymi.
Pasożyty zewnętrzne
Infekcje kleszczowe i świerzb (roztocza) są stosunkowo powszechne u legwanów, podobnie jak w przypadku innych gadów, takich jak węże.
Najczęstsze pasożyty legwanów: leczenie
pierwotniak
Przeciw pierwotniakom zaleca się stosowanie metronidazolu w dawkach od 25 mg/kg do 125-250 mg/kg.. Wyższe dawki należy podawać tylko w najcięższych przypadkach, ponieważ wykazano, że legwany rozwijają tolerancję na ten lek, ponieważ większość ich flory trawiennej stanowią bakterie z rodzaju Clostridium.
Kokcydioza
Twoje leczenie będzie obejmować sulfonamidy, które okazały się dość skuteczne jako środki przeciwpasożytnicze.. Konieczne będzie również utrzymanie dobrego nawodnienia osobnika do czasu wyzdrowienia.
Tenioza
Leczenie przeciwko tasiemcom będzie odbywać się za pomocą prazikwantelu w dawkach 5-8 mg / kg doustnie lub podskórnie.
Nicienie
Wszystkie wymienione robaki jelitowe reagują na leczenie fenbendazolem w dawkach 25-50 mg/kg przez dwa do trzech tygodni.
Niektórzy autorzy zalecają wyższe dawki, 100 mg/kg, ponieważ to one dają najlepsze rezultaty u pacjentów ze ssakami. Ale te dawki u gadów okazały się toksyczne.
Ektoparazytoza
Zalecanym leczeniem jest stosowanie Ivermectin, choć budzi to wiele kontrowersji, ponieważ jest toksyczna dla innych gadów, takich jak żółwie.. Mimo wszystko stosuje się go do leczenia ektopasożytów za pomocą rozcieńczonych roztworów, które są odparowywane w terrarium, w którym znajduje się chore zwierzę.
Wykazano, że inne metody, takie jak stosowanie akarycydów lub insektycydów, są toksyczne, zwłaszcza w słabo wentylowanych terrariach i już zestresowanych zwierzętach. Z tego powodu leczeniu zawsze musi towarzyszyć higiena terrarium.
Stosowanie oliwy z oliwek w maści do zabijania roztoczy jest również skuteczne i nieszkodliwe dla legwana.
Nawet jeśli, te legwany zaatakowane przez ektopasożyty są zwykle bardzo osłabione, tak bardzo, że często umierają podczas leczenia.