Leptospiroza u kotów jest chorobą odzwierzęcą pochodzenia bakteryjnego. Obecnie jest uważana za nową chorobę zakaźną u ludzi i psów.
Istnieje jednak wiele zwierząt dzikich i domowych – tak jak w przypadku kotów – które po zarażeniu mogą nie cierpieć z powodu objawów choroby. W takich przypadkach mówi się, że są zakażone subklinicznie.
Te gatunki przenoszące choroby służą jako rezerwuary dla bakterii i są potencjalnym źródłem infekcji dla przypadkowych gospodarzy i ludzi.
Co powinniśmy wiedzieć o czynniku sprawczym: leptospira
Choroby odzwierzęce to te, które mogą być przenoszone między różnymi gatunkami ssaków. A) Tak, to choroby, które mogą przenosić się między ludźmi a innymi gatunkami zwierząt.
Do tej pory łącznie 22 gatunki Leptospira. Spośród nich 13 może powodować chorobę u ludzi.
Gatunki Leptospira są również klasyfikowane na podstawie ich reakcji aglutynacji przez surowice, które posiadają przeciwciała rozpoznające bakterie. Ta klasyfikacja nazywa się serotypami. Do tej pory około 300 chorobotwórczych serotypów Leptospira.
Kształt tej bakterii jest bardzo charakterystyczny: jej wygląd to cienkie spirale. Zwykle jeden lub oba końce ciała są zaczepione.
Źródło: wikimedia.org/
Ta bakteria dostaje się do organizmu przez kontakt. Wnika w skórę i błony śluzowe dzięki produkcji enzymu, który zmienia przepuszczalność tkanki łącznej. W szczególności trawi zawartość kwasu hialuronowego, aby ułatwić inwazję.
Leptospiroza u kotów: jak rozprzestrzeniają się bakterie?
Bakterie są wydalane z moczem zakażonych zwierząt. Zakażony mocz może zanieczyścić wody powierzchniowe, takie jak bagna, strumienie i rzeki. W tej niszy bakterie mogą przetrwać przez długi czas, nawet do kilku miesięcy. Tak więc choroba jest często przenoszona przez wodę.
Koty mogą zarazić się bezpośrednio lub pośrednio. W przypadku drogi pośredniej mogą się zarazić poprzez zjedzenie dzikiego zwierzęcia, które wypiło zakażoną wodę.
Gdy występuje bezpośrednio, leptospiroza u kotów jest nabywana przez kontakt z zakażonym moczem innych zakażonych zwierząt, które współżyją z kotami. Można je również rozprzestrzeniać, pijąc zakażoną wodę zawierającą krętki. Leptospira.
Po penetracji błon śluzowych lub skóry leptospira szybko namnażają się we krwi. Bakterie mogą atakować wiele narządów, zwłaszcza nerki, w których leptospiry mogą utrzymywać się i rozprzestrzeniać w moczu przez miesiące lub lata.
Oznaki i objawy leptospirozy u kotów
Podczas testowania zakażonych kotów stwierdzono obecność bakterii w moczu i krwi. Badania te wykazały, że leptospiroza u kotów powoduje jedynie łagodne objawy kliniczne.
Źródło: wikimedia.org/
Chociaż objawy kliniczne pojawiają się rzadko u kotów, leptospiroza u kotów powoduje zapalenie nerek i wątroby.. Ostatnie badania wykazały możliwy związek między przewlekłą chorobą nerek u kotów a zakażeniem przez: Leptospira spp.
Zarządzanie chorobami
Podobnie jak u psów, leczenie chorych kotów będzie zależeć od nasilenia objawów klinicznych. Ogólnie rzecz biorąc, leczenie leptospirozy u kotów składa się z antybiotyków i terapii wspomagającej.
W przypadku pozornie zdrowych kotów, które wydalają leptospira z moczem, należy rozpocząć leczenie doksycykliną -5 mg/kg co 12 godzin przez trzy tygodnie, aby wyeliminować ich status nosicielstwa.
Zapobieganie
- Niestety, nie ma dostępnej szczepionki zapobiegającej leptospirozie u kotów.
- Jedynym sposobem zapobiegania zarażeniu kotów jest uniemożliwienie im karmienia się potencjalnie zarażonymi gryzoniami. Ponadto należy unikać kontaktu ze stojącą wodą.
- Koty trzymane w domu mają bardzo niskie ryzyko infekcji.
Skonsultuj się z lekarzem weterynarii, aby wykluczyć leptospirozę u kotów. Pamiętaj, że nawet jeśli Twój kot nie wykazuje objawów choroby, może być źródłem zarażenia dla ludzi i psów w swoim otoczeniu.
Nie wyobrażamy sobie życia bez naszych kociąt. Niemniej jednak, W dzisiejszych czasach koty mogą pełnić funkcję w przestrzeni domowej rezerwuarem Leptospira. Z tego powodu zdecydowanie zaleca się badanie kotów pod kątem leptospirozy.
Dostępne są specjalistyczne testy do identyfikacji bakterii we krwi, moczu lub tkankach.. Dodatkowo można wykonać testy w celu wykrycia obecności przeciwciał przeciwko bakteriom we krwi kota.