Rui od lat jest uważany za gatunek inwazyjny w Hiszpanii, ale ta koncepcja jest kwestionowana, więc czy to prawda, że rui nas atakuje?
Ogólne
Jego naukowa nazwa to Ammotragus lervianależy do rodziny kóz i pochodzi z kontynentu afrykańskiego. Jego cechy to:
- Że dorosłe samce mogą ważyć do 145 kg.
- Jego futro jest bardzo krótkie, jego kolor jest czerwonawy lub jasnobrązowy, podobny do piasku na pustyniach, gdzie normalnie żyje. Ogon wełnisty i długi. Obie płcie mają brody i zakrzywione rogi, które u samców są tylko nieco dłuższe niż u samic. Te rogi mogą mierzyć do 60 centymetrów.
- Jest to zwierzę czysto roślinożerne, żywiące się porostami, trawami, gałęziami, liśćmi i jagodami.
- Żyją w mniej lub bardziej licznych, mieszanych grupach, składających się z mężczyzn w każdym wieku, kobiet i młodych. Kobiety są odpowiedzialne za prowadzenie grupy. Zwykle mają tylko jedno cielę.
- Średnia długość życia gatunku wynosi około 20 lat.
Wprowadzenie Arrui na Półwyspie Iberyjskim
Miało to miejsce w latach 70, ze względu na zapotrzebowanie na nowe gatunki zwierzyny grubej. Został wprowadzony wraz z muflonem.
Źródło: http://deviajepormurcia.com/el-arrui-de-sierra-espuna/
Początkowo był prezentowany w Parku Przyrody Sierra Espuña w Murcji. Problem polegał na tym, że obfitość pożywienia, brak naturalnych drapieżników i wysoki wskaźnik urodzeń determinowały jego szybką ekspansję, co uczyniło go tak zwanym gatunkiem inwazyjnym.
Obecnie występuje, poza Murcją, we Wspólnocie Walenckiej, Andaluzji i na Wyspach Kanaryjskich, co ma konsekwencje, zwłaszcza dla rodzimej flory wyspy.
Czy to egzotyczny gatunek?
Początkowo uważano go za gatunek egzotyczny, ale kilka lat temu odkryto skamieniałości, które na pierwszy rzut oka klasyfikowano jako kozy, ale późniejsze badania wykazały, że nie były to czyste kozy.
Czy to inwazyjny gatunek obcy?
Wielu ekspertów uważa, że zwierzę to grozi zajęciem nisz koziorożca latynoskiego, chociaż nie ma na to żadnych badań.
Dr Jorge Cassinello ustalił, że „zarówno kozioł górski, jak i kuper nakładają się na swoją niszę ekologiczną, ale nie pokrywają się w swoich optymalnych strefach, ponieważ kozioł preferuje punkty o większym nachyleniu i wysokości, stosunkowo zalesione, wilgotne i oddalone od dróg i jądra . Rui jest bardziej wypas i mniej przeglądania ”.
Oczywiście, jak każdy roślinożerca bez naturalnego drapieżnika, falbana rozszerza się. Dlatego niezbędne jest właściwe zarządzanie.
Źródło: https://www.laverdad.es/
Problem polega na tym, że na liście opublikowanej przez IUCN rui jest sklasyfikowany jako gatunek zagrożony lub zagrożony w rejonie Morza Śródziemnego, a w Hiszpanii występuje w tej samej grupie co niedźwiedź brunatny. Mimo to Generalitat Valenciana uważa go za gatunek, który należy wykorzenić, mimo że bez problemu współistnieje z bydłem pasącym się w górach, z muflonami i jeleniami.
Kontrola ruin
Niezbędne jest utrzymanie zarządzania populacją gatunków roślinożernych, zwykle poprzez kontrolowane polowania i wiedzę, które i ile osobników mają zostać zabite.. Obecnie polują na łotrów przed ukończeniem piątego roku życia, kiedy nie są jeszcze trofeum myśliwskim. Dlatego uważa się, że można ulepszyć zarządzanie polowaniami.
Dowody naukowe zalecają usunięcie rui iberyjskich z listy gatunków inwazyjnych. Czemu? Ponieważ preferowanie łąk i terenów wiejskich sprzyja bioróżnorodności pastwisk, pozwala na naturalne wycinanie krzewów i utrzymywanie otwartych przestrzeni, które mogłyby pełnić funkcję naturalnych pasów przeciwpożarowych.
Obecność rui na południowym wschodzie półwyspu nie stanowi zagrożenia, ale przynosi korzyści naszym górom, a to dlatego, że sprzyjają one większej bioróżnorodności krajobrazu.
Źródło: https://revistajaraysedal.es
Główne źródło obrazu | https://www.laopiniondemurcia.es/
