Rasa psa, która nas dzisiaj dotyczy, jest jedną z tych, która robi wrażenie, gdy tylko ją zobaczysz. I to jest to, że pirenejski pies górski zaskakuje swoim rozmiarem, swoją opiekuńczą osobowością i wysokim instynktem ochrony. Jeśli są odpowiednio wykształcone, mogą być doskonałymi zwierzętami domowymi. Dowiedz się więcej o nich tutaj.
Krótka historia pirenejskiego psa górskiego
Jego pochodzenie jest dość odległe, ponieważ znaleziono szczątki skamieniałości sprzed epoki brązu. Pasterze z obszaru Pirenejów od wieków używają ich jako psów pasterskich. Ale to od czasów średniowiecza pirenejski pies górski zaczyna zdobywać popularność.
Francuskie zamki i łąki są strzeżone przez tę rasę psów od setek lat. To francuski król Ludwik XIV niewątpliwie wznosi tę rasę na szczyt, nazywając jej królewskiego psa dworu Francji. Wywołuje to jego zapotrzebowanie ze strony pozostałych krajów, a jego użycie – nie tylko jako psa pasterskiego – zaczyna się rozprzestrzeniać.
Obecnie są bardzo cenione jako psy do towarzystwa, a szczególnie cenione są w takich krajach jak Australia czy Stany Zjednoczone.
Ogólna charakterystyka
Przed nami pies z grupy Molossi. To znaczy że wyróżniają się przede wszystkim dużymi rozmiarami i muskulaturąChociaż Wielkie Pireneje - jak wiadomo - mają nieco bardziej stylizowaną linię niż inne molosy. Jego wielkość na ogół wynosi około 70 centymetrów u samców i 60 centymetrów u samic.
Jeśli chodzi o wagę, waha się od 50 do 60 kilogramów w przypadku mężczyzn i 40 lub 50 kilogramów w przypadku kobiet. To, w połączeniu z jego wzrostem, czyni je jedną z największych ras, jakie możemy dziś znaleźć. Jego mocne i kompaktowe nogi są bardziej przystosowane do poruszania się po górzystym lub nierównym terenie.
Wyróżnia się również gruba sierść, która może stać się długa i zwijać się w niektórych obszarach ciała, takich jak ogon lub szyja. Jego gęsta sierść jest biaława, chociaż całkowicie białe pirenejskie psy górskie są zwykle rzadkie. Najczęściej na niektórych obszarach sierści pojawiają się lekko żółtawe, brązowe lub szarawe odcienie.
temperament pirenejskiego psa pasterskiego
Charakter psa pasterskiego i stróżującego sprawia, że Wielkie Pireneje są psem lojalnym i opiekuńczym. Nie zawaha się chronić członków swojej rodziny, więc często szczeka, gdy pojawią się obcy. Kolejną charakterystyczną cechą tej rasy jest jej niezależność, który zdobywał ją przez wieki, pozostając samotnymi strażnikami stad.
Ta niezależność, wraz z reputacją upartości i dominacji, może stanowić problem, jeśli chodzi o ich wychowanie. Najlepiej szkolić je od najmłodszych lat a ponadto robić to w sposób stanowczy i stały. Niezastosowanie się do tego może spowodować większy ból głowy, gdy pies dorośnie. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, będziemy w towarzystwie czułego, spokojnego i bardzo czułego psa z najmniejszym domem.
Podstawowa opieka
Na poziomie zdrowotnym pirenejski pies górski nie jest zwierzęciem wymagającym szczególnej opieki. Być może najistotniejsze ze wszystkich jest ciągłe szczotkowanie, którego wymagają ze względu na dużą ilość futra i jego częstotliwość w wylinki.
Nie są to szczególnie aktywne psy, ale od czasu do czasu trzeba dać im dobry spacer i puścić wolno. Należy pamiętać, że są to duże psy i generalnie nie lubią zamkniętych przestrzeni. Dlatego ta rasa jest idealna, jeśli mieszkasz na wsi lub na dość otwartym terenie.