Na początku października w Galicji wydano deklarację awaryjną na polowanie na dzika i była to wiadomość w głównych mediach. I jeszcze raz tymczasowa zachęta do polowania na niektóre gatunki ponownie znajduje się w centrum kontrowersji w Hiszpanii.
Nic dziwnego, że w czasach, gdy ruchy zwierząt są wzmocnione, a ochrona zwierząt w końcu zaczyna się rozwijać w kwestiach prawnych, Potrzebne są mniej brutalne metody kontroli populacji i skuteczniejsze środki zapobiegania przeludnieniu.
Ale pomijając etyczną dyskusję na temat koncepcji zagrożenia polowania, zobaczymy dalej jak działa ten rodzaj deklaracji i kiedy można ją stosować w Hiszpanii.
Na początek: co to jest pilna sprawa polowania?
Pojęcie sytuacji zagrożenia polowania jest używane w odniesieniu do: sytuacje awaryjne, w których występuje nierównowaga w populacji dzikich zwierząt. W Hiszpanii najbardziej niepokojącymi gatunkami są dziki, dzikie świnie i niektóre gatunki dzikich królików.
Gdy w regionie ogłoszona zostanie sytuacja na polowania, polowanie na jeden lub kilka gatunków jest włączone na określony czas których przeludnienie i niekontrolowany postęp niszczą działalność produkcyjną; Ten brak kontroli może mieć negatywne konsekwencje dla rodzimej fauny i flory lub zasobów naturalnych.
To jest wyjątkowe możliwości polowania w celu szybkiego kontrolowania szkód gospodarczych i środowiskowych, a także możliwe zagrożenia dla zdrowia ludzkiego wynikające z przeludnienia dzikich zwierząt.
Możliwe ryzyko przeludnienia dzikich lub dzikich zwierząt
Najbardziej emblematyczne – i kontrowersyjne – przypadki zagrożenia łowieckiego na Półwyspie Iberyjskim dotyczą: przyspieszona ekspansja dzików i zdziczałych świń na terytorium kraju. W ostatnich dziesięcioleciach gatunki te doświadczyły nie tylko znacznego wzrostu populacji, ale także ekspansji ich geograficznego rozmieszczenia.
Oznacza to, że oprócz posiadania większej liczby osób żyjących na terytorium Hiszpanii, populacja awansowała do nowych miejsc, które nie rozumiały swojego naturalnego środowiska. W samym środku tego postępu zwykle dochodzi do natychmiastowych szkód na żyznych ziemiach, pogarszanych głównie przez nawyki żywieniowe dzików.
Jednak nadal nie stanowią one największego zagrożenia pod względem przeludnienia dzikich gatunków. Jeśli do tego dodamy brak naturalnych drapieżników, zostaniemy zaprezentowani ryzyko poważnego średnio- lub długoterminowego wpływu na równowagę ekosystemów. A to dlatego, że mogą wyrządzić szkody w siedlisku lub wyprzedzić gatunki zagrożone wyginięciem lub chronione prawem.
Nie powinniśmy też o tym zapominać dzikie zwierzęta mogą stać się nosicielami wielu chorób odzwierzęcych. Ich niekontrolowane rozmnażanie w dzikim środowisku może mieć konsekwencje dla zdrowia ludzkiego, a także dla integralności innych zwierząt domowych i dzikich.
Jak, gdzie i kiedy można ogłosić pilne polowanie w Hiszpanii?
Zgodnie z ustawodawstwem hiszpańskim, Każdy CCAA ma autonomię w ogłaszaniu sytuacji nadzwyczajnej polowania na swoim terytorium, pod warunkiem zdiagnozowania przeludnienia zwierząt potencjalnie szkodliwych dla ludzi, innych gatunków, gruntów leśnych lub działalności produkcyjnej.
Każde zgłoszenie sytuacji zagrożenia polowania w Hiszpanii musi być zgodne progi określone przez coroczne uchwały o zamknięciu na każdy sezon. Ponadto przewiduje się, że powinien być wdrażany tylko w regionach, w których przyjęte środki zapobiegawcze i kontrolne nie są jeszcze skuteczne w ograniczaniu szkód wyrządzanych przez ten gatunek.
W tej samej uchwale, którą ogłasza się stan wyjątkowy, Musi być wyszczególnione, które zwierzę myśliwskie jest przedmiotem zgłoszenia, a także nadzwyczajne powody, które prowadzą do wyjątkowej kwalifikacji łowiectwa. We wspomnianym dokumencie należy również podać okres ważności i zakres terytorialny łowieckich środków nadzwyczajnych.
Ponadto, ten Ustawa 9/1999 o ochronie przyrody przewiduje wymagania sprawozdawcze o skutkach dla OSO i przedstawieniu środków zapobiegających ewentualnym szkodom na obszarach ochrony środowiska.
Jak widzimy, kryzys łowiecki w Hiszpanii jest naprawdę wyjątkowym środkiem, stosowanym w interesie publicznym iw szczególnych przypadkach przeludnienia zwierząt.