W przypadku zakupu Rottweilera, tak jak w przypadku każdego potężnego zwierzaka, ważne jest, aby odrobić pracę domową i upewnić się, że przywieziesz do domu bezpieczne zwierzę.
Historycznie Zwierzęta te hodowano jako psy służbowe - policyjne i pracujące - są inteligentnymi i lojalnymi zwierzętami. Te cechy sprawiają, że Rottweiler jest wspaniałym psem rodzinnym.
Należy jednak podkreślić potrzebę odpowiedniego szkolenia. Biorąc pod uwagę wrażliwość i siłę tej rasy, nieostrożność w szkoleniu może uniemożliwić ich nadawanie się do gospodarstwa domowego z dziećmi i innymi zwierzętami.
Rottweiler jako potencjalnie niebezpieczny pies
W 2002 roku w Hiszpanii ogłoszono dekret królewski 287/2002 z 22 marca, który określa reżim prawny posiadania potencjalnie niebezpiecznych psów.
Kryteriami klasyfikacji ras w ramach tej nazwy - w tym rottweilera - były szereg cech fizycznych. Tak więc zgodnie z prawem psy, które otrzymały tę klasyfikację, muszą spełniać określone standardy życia w przestrzeni publicznej.
Czy istnieją obiektywne dowody na potencjalne niebezpieczeństwo stwarzane przez rasę Rottweiler?
Ugryzienie przez psa jest jednym z najważniejszych zagrożeń, ponieważ człowiek wchodzi w interakcję z psem. Obecnie, a także ze względu na szereg zdarzeń, które w ostatnich latach zakończyły się zgonem, stały się one bardzo aktualnym problemem. Ten temat wymaga dokładnego przestudiowania, aby obiektywnie wiedzieć:
- Występowanie tego problemu w populacji.
- Zaangażowane czynniki ryzyka.
- Niezbędne kroki wstępne, aby móc przeprowadzić autentyczne prace prewencyjne, które zmniejszają te wypadki.
W Hiszpanii istnieje tylko kilka wstępnych badań, które dotyczą zachorowalności i niektórych czynników ryzyka. Do tej pory nie przeprowadzono pełnych badań epidemiologicznych, więc dane, które są omawiane w raportach na ten temat, odpowiadają głównie innym krajom.
W opinii ekspertów na całym świecie istnieje zaniżone zgłaszanie występowania ataków psów. Najwyraźniej wykryto błąd, który należy zgłaszać głównie: incydenty, w których biorą udział psy ras uważanych za najbardziej niebezpieczne.
Główne powody zaniżania liczby przypadków ugryzień
Według specjalistycznych publikacji wśród możliwych przyczyn niepełnego zgłaszania incydentów są:
- Niech właściciel będzie ofiarą ugryzienia.
- Sytuacja epidemiologiczna dotycząca szczepionek przeciwko wściekliźnie nie jest w porządku.
- Ugryzienie nie jest nadzorowane przez lekarza.
- Ugryzienie nie jest zgłaszane przez lekarza.
- Raporty z obserwacji nie są przekazywane przez lekarza weterynarii.
- Zgłoszenia dokonywane są tylko w przypadku ugryzienia przez niektóre rasy psów.
- Zgłoszenia są dokonywane tylko wtedy, gdy zwierzę nie zostało zaszczepione przeciwko wściekliźnie.
- Ofiara odmawia leczenia.
- Pozbawiają czynniki kulturowe i psychologiczne.
Pies należący do dowolnej rasy może wykazywać agresywne zachowanie i w związku z tym gryźć człowieka
Czy naprawdę istnieje związek między rasą Rottweiler a występowaniem ugryzień?
Rasa psa agresora jest jednym z najbardziej kontrowersyjnych aspektów, które prawodawstwo odniosło się w szczególny sposób. Rasy psów o reputacji agresywnych zachowań, takie jak owczarki niemieckie, wydają się być często zaangażowane w ugryzienia. Do tych danych należy jednak podchodzić ostrożnie. Na przykład dla wielu osób owczarkiem niemieckim może być dowolny duży pies o ciemnej maści.
Inne cytowane rasy to: chow-chow, bulterier, rottweiler i niektóre krzyżówki. Ponadto Pit Bulle, Rottweilery, Owczarki Niemieckie, Husky, Alaskan Malamutes, Akity i Wilcze Hybrydy są związane z większością śmiertelnych ataków.
Jest zrozumiałe, że te rasy są przyczyną większości śmiertelnych ataków ze względu na ich duży rozmiar i wagę.. Ponadto najbardziej zaangażowane rasy to buldogi, które na ogół powodują duże szkody swoimi ugryzieniami.
Obecnie, choć uznaje się, że rasa jest czynnikiem predysponującym do pojawienia się problemu agresywności wobec ludzi, uznaje się również, że istnieją inne czynniki, które wpływają na przedstawienie problemu.
Przydatność najbardziej odpowiednich ras do życia z dziećmi
Istnieją różne opinie w badaniach dotyczące wcześniejszej historii agresywnego zachowania psa. Tak jak są autorzy, którzy potwierdzają, że psy biorące udział w atakach atakowały już wcześniej, są inni, którzy po raz pierwszy zgłaszają większą częstość ataków. Panuje zgoda co do tego, że około połowa psów biorących udział w śmiertelnych atakach miała wcześniejszą historię agresji.
Biorąc pod uwagę fakt, że te wartości procentowe są tak wysokie, sugeruje się, aby psy z wcześniejszą historią napaści nie są najodpowiedniejsze do życia w rodzinie z dziećmi.
Chociaż rzadko, ukąszenia psów stanowią przyczynę śmiertelności. Nie należy lekceważyć tej rzeczywistości ze względu na wpływ społeczny, jaki niosą ze sobą, a także dlatego, że dotykają głównie dzieci.
Liczba zgonów spowodowanych ukąszeniami psów pozostaje stała na przestrzeni lat, stanowiąc od 15 do 18 zgonów rocznie w Stanach Zjednoczonych.