Czy myślisz o dzieleniu życia z kotem? Koty bywają nieprzewidywalne. Ta jakość sprawia, że wybór najlepszej kociej osobowości dla Twojego domu i stylu życia jest wyzwaniem.
Wiadomo, że osobowość kotów – nawet u kotów rasowych – jest trudniejsza do przewidzenia niż w przypadku ras psów. Dlatego przed podjęciem tej decyzji mądrze jest się kształcić. W tym artykule omówimy, jakie wskazówki mogą być przydatne na etapie sprowadzania kociaka do domu.
Wpływ rasy na osobowość kota
Uważa się, że rasy kotów mają określone zachowania. Dlatego często słyszy się, że koty rasy Ragdoll są zrelaksowane i czułe, podczas gdy koty rosyjskie niebieskie są bardziej powściągliwe.
Te wrażenia właścicieli i hodowców kotów jak dotąd nie mają podstaw naukowych. Jednak Czy naprawdę istnieją różnice w zachowaniu związane z rasą?
Badanie opublikowane w 2022-2023 roku w czasopiśmie Raporty naukowe to pierwszy artykuł naukowy na ten temat. Co więcej, badanie to dotyczy również pytania, czy te cechy są przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Opis badania
W pracy przeanalizowano zachowanie 5726 kotów 50 różnych ras. Rzeczywiście, odkryli, że różne rasy zachowują się inaczej. Doszli również do wniosku, że połowa obserwowanych cech była dziedziczna.
Uwzględnione aspekty to poziom aktywności, nieśmiałość, agresja i towarzyskość z ludźmi. Naukowcy podają, że najbardziej wyraźne różnice między rasami pojawiły się w kategorii aktywności.
Według nauki prawie połowę różnic w zachowaniu i osobowości kotów między rasami można przypisać czynnikom dziedzicznym.
Agresja w kociej osobowości
Według badania Koty Ragdoll częściej niż inne rasy są bardziej nieśmiałe w stosunku do obcych i nieznanych przedmiotów. Jednocześnie rzadziej są agresywni wobec ludzi.
Wśród mniej agresywnych ras znalazły się również koty perskie, brytyjski krótkowłosy (brytyjski krótkowłosy) i cornish rex.
Z drugiej strony, tureckie rasy Van i Angora zwykle wykazują bardziej agresywne zachowanie niż inne badane rasy, zarówno w stosunku do ludzi, jak i innych kotów.
Na krańcach skali życzliwości
Według wspomnianego badania, koty rasy brytyjskiej krótkowłosej mają najmniejszą tendencję do szukania kontaktu z człowiekiem, podczas gdy rasy Korat i Devon Rex najczęściej szukają kontaktu z ludźmi.
Koty abisyńskie i perskie były równie nieśmiałe, co jest ciekawą obserwacją, ponieważ zbiega się to z przekonaniem, że rasy te mają powściągliwe osobowości.
Co do zdrowego strachu
Rasy brytyjskie krótkowłose, norweskie leśne, ragdoll, perskie i birmańskie były najmniej przerażające, podczas gdy rasy bengalskie i rosyjskie niebieskie były najbardziej płochliwe.
Hodowla ma również znaczenie w kociej osobowości
Oczywiście nie wszystkie zachowania kotów można przypisać rasie. Na przykład, naukowcy zwracają uwagę, że wczesne środowisko kota może mieć wpływ jak się rozwijają.
Rozsądnie jest sądzić, że hodowcy spędzają więcej czasu na socjalizacji kociąt w rodowodowych kociakach., co może mieć dość dramatyczny wpływ na ich zachowania społeczne wraz z wiekiem.
Możliwe jest również, że na cechy behawioralne wpływa dobór cech fizycznych typowych dla hodowli selekcyjnej w rasach rodowodowych. Oznacza to, że niektóre cechy kociej osobowości można oddzielić od cech, takich jak kolor futra i oczy.
Druga grupa naukowców, poprzez analizę statystyczną, zidentyfikowała pięć głównych czynników osobowości u kotów domowych. W tym badaniu zgrupowali 52 cechy w pięciu typowych osobowościach. Poniżej przedstawiono kilka przykładów tego grupowania:
- Impulsywny: chaotyczne i lekkomyślne zachowanie.
- Dominujący: zastraszanie, zazdrość, agresja wobec innych kotów.
- Przyjazny: uczucie, życzliwość, przyjaźń wobec ludzi.
- Ekstrawertyczne: czujność, ciekawość, pomysłowość, radość.
- Nerwicowy: niepewność, niepokój, strach przed ludźmi, podejrzliwość, nieśmiałość.
Do czego ta klasyfikacja jest przydatna?
Naukowcy twierdzą, że identyfikacja typowej cechy kota ma ważne implikacje dla poprawy dobrostanu kotów domowych, szczególnie dla kotów z ekstremalnymi wynikami w danym czynniku. W przypadku wyniku, który zostanie uznany za skrajny, właściciel może zasięgnąć porady i rozważyć zmiany w środowisku lub obchodzenie się z kotem. Przykłady:
- Wysoki wynik w zakresie cech nerwicowych może wskazywać na skrajną nieśmiałość, co można by złagodzić dodatkowymi kryjówkami.
- Niski wynik ekstrawersji – taki jak brak celu – może wskazywać na dysfunkcję poznawczą u starszego kota, co wymaga dodatkowego badania weterynaryjnego.
- Wysoki wynik impulsywności może oznaczać stres, co sugeruje potrzebę oceny i leczenia przez behawiorystę zwierząt.
Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy uważają, że lepsze zrozumienie osobowości kota za pomocą kwestionariuszy ewaluacyjnych może pomóc właścicielom poprawić warunki ich kotów w domu.
Badania te otwierają interesujące pole charakterystyki czynników wpływających na osobowość kotów. Na razie, jeśli szukasz kota, którego możesz przytulić po powrocie do domu, te badania mogą dać ci kilka pomysłów na to, co może ci się przydać.
