Tuńczyk błękitnopłetwy odpowiada gatunkowi Thunnus thynnus. Ma charakterystyczny kształt torpedy i ma średni rozmiar dwóch metrów długości, chociaż istnieją zapisy okazów 4,5 metra i ponad 700 kilogramów.
Rozmieszczenie geograficzne tuńczyka błękitnopłetwego
Tuńczyk błękitnopłetwy jest szeroko rozpowszechniony w całym kraju Oceany Atlantyckie i Spokojne w wodach subtropikalnych i umiarkowanych.
Siedlisko tuńczyka błękitnopłetwego
Ten tuńczyk błękitnopłetwy jest epipelagiczny, oceaniczny - to znaczy, że zamieszkuje od powierzchni do około 100 metrów głębokości, gdzie koncentruje się większość życia morskiego - i sezonowo zbliża się do wybrzeża. Może tolerować znaczny zakres temperatur.
Tuńczyk błękitnopłetwy w młodym wieku wykazuje silne zachowanie szkolne. Ławice tuńczyka błękitnopłetwego sezonowo migrują na północ w miesiącach letnich, wzdłuż wybrzeży Japonii i wybrzeży Pacyfiku w Ameryce Północnej.
Wiadomo z badań oznakowanych ryb, które mogą wykonywać migracje transpacyficzne. Inne badania nad znakowanymi rybami wykazały, że ryba błękitnopłetwa może przepłynąć Atlantyk w mniej niż 60 dni.
Cechy fizyczne tuńczyka błękitnopłetwego
W porównaniu z innymi tuńczykami ta ryba ma długą i nieco spiczastą głowę i małe oko. Te ryby są silnymi i szybkimi pływakami.
Występują dwie płetwy grzbietowe, oddzielając je niewielką przestrzenią. Druga płetwa grzbietowa jest wyższa niż pierwsza, a za nią znajduje się od 7 do 10 płetw. Na szypułce ogonowej znajdują się trzy kile.
Ubarwienie
Tuńczyk błękitnopłetwy ma głęboki metaliczny kolor na grzbiecie, podczas gdy spód i brzuch są srebrzystobiałe.. Ma również paski i słabe plamy po bokach.
Pierwsza płetwa grzbietowa jest żółta lub niebieska, a druga czerwona lub brązowa. Płetwa odbytowa i płetwy są żółte, z czarnymi krawędziami.
Nawyki żywieniowe tuńczyka błękitnopłetwego
Jako drapieżnik ta ryba wykazuje różne strategie, w zależności od docelowej ofiary. Użyj szybkiego i energicznego poszukiwania mniejszych ryb lęgowych, zwłaszcza sardeli. Ma również tendencję do łapania małych, wolno poruszających się organizmów.
Odnotowano, że żerowanie błękitnopłetwego jest bardzo zróżnicowane. Spożywaj głównie anchois i sardynkiale także makrele, latające ryby, kalmary, krewetki i węgorze, a także mniejsze tuńczyki. Na obszarach przybrzeżnych żywi się rozgwiazdami, wodorostami i mniejszymi płytkowodnymi rybami.
Reprodukcja
Tuńczyk błękitnopłetwy jest jajorodny. Tarło zostało wykryte na obszarach i porach roku jak Morze Śródziemne od czerwca do sierpnia, a w Zatoce Meksykańskiej od kwietnia do czerwca.
Na Pacyfiku tarło występuje na Filipinach. Jest to ograniczony obszar tarła w porównaniu z innymi tuńczykami tropikalnymi.
Niewiele wiadomo na temat tarła tuńczyka błękitnopłetwego, ponieważ nie zaobserwowano tego. Różnice w okresach tarła mogą wynikać z wielu czynnikóww tym różne sygnały środowiskowe lub samą zmienność genetyczną.
Jednym z czynników do rozważenia jest temperatura: w Zatoce Meksykańskiej tarło odbywa się w temperaturze od 24,9 do 29,5°C, podczas gdy w Morzu Śródziemnym występuje w temperaturze 19-21°C.
W niewoli błękitnopłetwy osiąga dojrzałość płciową w wieku trzech lat. Jednak inni sugerowali, że Tuńczyk błękitnopłetwy osiąga dojrzałość płciową w wieku od czterech do pięciu lat.
Ochrona tego gatunku
Popularność tego tuńczyka na rynkach międzynarodowych doprowadziła do intensywnej eksploatacji na kilku obszarach, zwłaszcza na Północnym Oceanie Atlantyckim.
Ponieważ ryba ta migruje na duże odległości, a większość połowów odbywa się na wodach międzynarodowych, konieczna jest współpraca międzynarodowa przy podejmowaniu decyzji dotyczących zarządzania ochroną tego gatunku.
Od 1966 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego istnieje, aby w szczególności zająć się kwestiami ochrony w obliczu tuńczyka błękitnopłetwego i innych gatunków masowo migrujących.