Zwierzęta czasami wykonują pozornie niewytłumaczalne zachowania, na przykład gdy psy gonią za ogonami. Chociaż większość właścicieli uważa je za praktyki bezpodstawne, mogą być nawet patologiczne.
Kiedy psy po raz pierwszy gonią za ogonem, mają tendencję do prowokowania śmiechu u swoich właścicieli, reakcji, która zamienia się w zaniepokojenie, gdy zachowanie psa staje się obsesyjne.
Powody, które prowadzą te zwierzęta do ciągłego wykonywania takiego ruchu, są różne; ważne jest, aby je znać, aby uniknąć potencjalnych problemów fizycznych i psychicznych.
Powody, dla których psy gonią za ogonami
Większość etologów zgadza się co do następujących przyczyn:
- Nuda. Psy, które dużo czasu spędzają same lub które mimo towarzystwa nie otrzymują żadnej stymulacji, mają tendencję do szukania własnej rozrywki. Wykonywanie cyklicznych ruchów, takich jak łapanie za ogon, powoduje, że te zwierzęta, oprócz rozrywki, mają pewne fizyczne zmęczenie. Aby tego uniknąć, właściciele muszą postawić na aktywność aerobową swoich psów, z wyścigami i grami które bawią i ćwiczą zwierzę.
- Zabiegający o uwagę. Wiąże się to z poprzednim aspektem, ale w tym przypadku to sam właściciel podżega mimowolnie do powtarzających się praktyk psa. Kiedy więc ten ostatni dostrzega postawę zaskoczenia i rozbawienia u osób, które są świadkami jego nowego zachowania, ma tendencję do powtarzania go, aby utrzymać tę radość.
- Dolegliwości lub swędzenie. Kiedy pies czuje dyskomfort w ogonie, czy to ból, czy swędzenie, ma tendencję do gryzienia. To zachowanie musi być monitorowane, ponieważ wielokrotnie jest to oznaka pasożytów jelitowych. Ponadto zwierzę może powodować wtórne urazy lub podrażnienia, próbując uspokoić ukąszenie.
- Zaburzenia psychiczne. W takich przypadkach pochodzenie może być w otępienia związane z wiekiem lub w obecności zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych wywołany przez stresor. Niektórym psom goniącym za ogonami udaje się uspokoić niepokój, co powoduje, że zachowanie staje się uspokajającym nawykiem.
Strategie łagodzenia powtarzających się zachowań
Kiedy właściciele zaobserwują tego typu zachowania u swoich pupili, powinni: analizować zarówno częstotliwość, jak i środowisko, w którym się rozwijają. Pierwszym krokiem jest odrzucenie problemów fizycznych, miejscowe rany lub inne objawy, takie jak biegunka lub brak apetytu, potwierdzą dyskomfort psa.
Jeśli nie ma widocznych warunków, właściciele powinni starać się unikać szokujących reakcji i ignorować zachowanie zwierzęcia. Jeśli się nie podda, najlepszą opcją będzie odwrócenie jego uwagi innymi rodzajami bodźców, takimi jak rzucanie piłką.
Kiedy występuje patologia psychiczna, bardzo trudno jest jej samoistnie zagoić się w środowisku domowym. W tym przypadku zachowanie, pomimo wysokiej częstotliwości wykonywania, jest wykonywane mimowolnie i automatycznie, tak że pies sam działa bez świadomości. To wyjaśnia, dlaczego psy, nawet podrażnione ogonami, nadal powtarzają tę samą operację, co może powodować łysienie lub miejscowe infekcje.
Zachowania kompulsywne powinny być leczone przez weterynarzy, jeśli występuje kliniczna patologia psychiczna lub przez trenerów psów zdolny do wykorzenienia niechcianego nawyku.
Kiedy psy gonią za ogonem, gryzą powietrze lub szczekają bez wyraźnego powodu, może się z nim dziać kilka rzeczy. Ignorowanie na początku oraz obserwowanie i działanie w przypadkach obsesji pozwoli uniknąć nabywania niechcianych zachowań u zwierzęcia.