Wszystkie psowate są w dużej mierze zwierzętami społecznymi, chociaż zdarzają się wyjątki, zwłaszcza w przypadku niektórych gatunków lisów. W związku z tym, psy i zachowania terytorialne są nieodłączne, ze względu na ich ewolucję i udomowienie od ich wspólnego przodka, wilka (Canis lupus).
Z drugiej strony ważne jest rozróżnienie między terytorialnością, dominacją i protekcjonizmem. Musimy wiedzieć, że nie wszystkie te zachowania występują u wszystkich psów, nie mówiąc już o ludziach.
Zachowanie terytorialne jest częścią etologii psa. Jednak etologię psów można badać tylko w naturalnym środowisku psa, co oczywiście nie obejmuje życia w środowisku ludzkim.
Czym jest zachowanie terytorialne?
Zachowanie terytorialne to sposób, w jaki zwierzęta, a nawet rośliny, korzystają z pobliskich zasobów. Kiedy grupa osobników należących do tego samego gatunku uzna, że należy do nich określona przestrzeń, wyznacza ją poprzez znakowanie feromonami, sygnałami wizualnymi lub dźwiękowymi. To pokazuje każdemu, kto zdecyduje się podejść, że to miejsce należy już do klanu i bez wątpienia będzie bronione.
Zwykle, gdy grupa musi bronić swojego terytorium, stosuje zachowanie zwane agonistycznym. Ten typ zachowania, gdy występuje w sposób wewnątrzgatunkowy – między przedstawicielami tego samego gatunku – jest poprzedzony zachowaniami groźnymi w celu uniknięcia bezpośredniej walki, ponieważ nikt nie chce zostać zraniony.
Dominacja, psy i zachowanie terytorialne
Aby zbadać dominację i zachowanie terytorialne psa, musimy zawsze robić to w grupie społecznej. Ta grupa musi składać się wyłącznie z psów, ponieważ oba zachowania nigdy nie są skierowane przeciwko ludziom.
Z drugiej strony nie powinniśmy myśleć, że dominującym psem jest ten, który najbardziej warczy lub próbuje „ujarzmić” partnera. Dominujące zachowanie istnieje po to, aby uniknąć konfliktu, a nie go kreować. Pies dominujący to taki, który pozostaje spokojniejszy w grupie społecznej i taki, który jednym wyrazem twarzy utrzymuje grupę stabilną.
W obszarze terytorialności musimy dodać inne ważne czynniki, aby to było pokazane, takie jak zasób pożywienia, wody, schronienie czy dostęp do samic. Zwierzęta wykastrowane, które nie żyją nieprzerwanie w grupie społecznej, nie wykazują zachowań terytorialnych ponieważ w tych warunkach nie jest to konieczne i byłby to bezowocny wydatek energetyczny.
Czy uważasz, że twój pies jest terytorialny, ponieważ broni jedzenia lub zabawek?
Wielu psich opiekunów uważa, że ich zwierzęta są terytorialne lub dominujące, ponieważ gdy znajdują się przed jedzeniem lub zabawkami, reagują agresywnie na inne psy lub ludzi. Niemniej jednak, Kiedy pies zachowuje się w ten sposób, mamy do czynienia z kwestią ochrony zasobów, ponieważ dla niego oznacza to osobistą przyjemność.
W takiej sytuacji osoba próbuje odebrać zasób, ponieważ „musi być dominujący”. To poważny błąd i pies tego nie zrozumie. Po prostu zobaczysz, że twój ludzki partner zabierze ci coś, co ci się podoba i pogorszy więź.
To, co musimy zrobić w tej sytuacji, to rozpowszechniać to, co im się podoba. Na przykład, jeśli mówimy o jedzeniu, nie wkładaj wszystkiego do miski; Rozłóż go na podłodze domu i stwórz rodzaj obwodu. Dlatego pies musi poświęcać energię na myślenie o tym, jak go zdobyć, a nie o jego ochronie. Ponadto będziesz musiał wspierać i zachęcać go podczas obwodu, aby wzmocnić więź.
Jeśli to samo dzieje się z zabawkami, postępujemy podobnie: nie zabieramy ich, ale dajemy im wiele. W ten sposób zabawka straci na wartości i nie będzie czego bronić.
