Zapalenie mieszków włosowych psów: diagnostyka i leczenie

Zapalenie mieszków włosowych psów jest chorobą zapalną, która atakuje mieszki włosowe. Zazwyczaj jest to bardzo swędzące, które może uprzykrzyć życie twojego psa. To zaburzenie może mieć różne przyczyny; dlatego objawy i leczenie mogą się różnić.

Musisz pamiętać, że Zapalenie mieszków włosowych psów jest dość powszechnym schorzeniem skóry, ale nie zawsze łatwo się go pozbyć bez profesjonalnej pomocy weterynarza.

Objawy zapalenia mieszków włosowych u psów

Zapalenie mieszków włosowych objawia się różnymi zmianami skórnymi, od guzków, krost i łuszczącej się skóry po łysienie. Ten stan wynika z infekcji mieszka włosowego. Zazwyczaj te infekcje są wywoływane przez bakterie lub grzyby, które atakują mieszek włosowy. Może to być również spowodowane przez pasożyty zewnętrzne, takie jak roztocza lub, w cięższych przypadkach, osłabiony układ odpornościowy.

Objawy zapalenia mieszków włosowych u psów są na ogół skupione na określonych obszarach ciała, głównie pod pachami, w okolicy brzucha lub pachwiny. Na ogół pies będzie bardzo swędzić, aw niektórych przypadkach możesz zauważyć utratę sierści.

1. Infekcje bakteryjne jako przyczyna zapalenia mieszków włosowych u psów

W większości przypadków, infekcja bakteryjna jest najczęstszą przyczyną związaną z tym schorzeniem. W rzeczywistości zapalenie mieszków włosowych jest w rzeczywistości objawem wtórnym wynikającym z bakteryjnego ropnego zapalenia skóry lub bakteryjnego zakażenia skóry.

W przypadku wcześniej istniejących chorób skóry, takich jak świerzb czy łojotok, mogą pojawić się również gronkowce bakteryjne.

Odporność na leczenie antybiotykami

Należy pamiętać o oporności gronkowców na antybiotyki. Niestety podatność się zmieniła i wielooporne gronkowce są coraz częściej przyczyną zapalenia mieszków włosowych u psów.

Ta rzeczywistość komplikuje wybór terapii przeciwdrobnoustrojowej: amikacyna, ryfampicyna i chloramfenikol stają się lekami z wyboru, na co wskazuje hodowla bakterii i badanie wrażliwości.

Dodatkowo stosuje się leczenie miejscowe zmian. A) Tak, leczenie rozcieńczonym roztworem podchlorynu sodu stosuje się jako dodatek. Stosuje się również chlorheksydynę, nadtlenek benzoilu, mleczan etylu, triklosan lub mieszaninę kwasu borowego lub kwasu octowego.

2. Zakażenie dermatofitem jako przyczyna grzybiczego zapalenia mieszków włosowych psów

Dermatofity to grzyby, które żywią się keratyną skóry i powodują dermatofitozę lub grzybicę. To kolejna z najczęstszych form infekcji mieszków włosowych.

Objawy grzybicy obrączkowej u psów to nagromadzenie powierzchniowych komórek skóry (łuski), zmiany skórne, zaczerwienienie i stan zapalny skóry (rumień), ciemna skóra w miejscu zakażenia (przebarwienia), świąd, wypadanie włosów, które może tworzyć okrągłe lub nieregularne zmiany i słaba sierść.

Leczenie dermatofitozy

W preparatach do leczenia miejscowego dostępne są różne „azole”. Należą do nich krem, szampon i odżywka. Chlorheksydyna nie jest skuteczna w leczeniu dermatofitozy.

Systemowe opcje leczenia dermatofitozy obejmują ketokonazol, flukonazol, itrakonazol, gryzeofulwina i terbinafina.

3. Demodektyczny świerzb jako przyczyna zapalenia mieszków włosowych u psów

Zakażenie roztoczem Demodex canis może prowadzić do zapalenia mieszków włosowych. Jest to powszechna infekcja u szczeniąt, które mają niedojrzały układ odpornościowy i w rezultacie nie mogą zwalczać roztoczy.

W niektórych rzadkich przypadkach u dorosłych psów może rozwinąć się świerzbowe zapalenie mieszków włosowych; jednak ogólnie wskazuje na podstawowy problem z układem odpornościowym lub ogólnym stanem zdrowia.

Leczenie świerzbu

Pierwszą opcją leczenia jest zwykle iwermektyna, ale z pewnością są przypadki, w których nie jest to adekwatna lub akceptowalna opcja terapii.

Stosowanie terapii komplementarnych z produktami takimi jak: żel rotenonowy lub nadtlenek benzoilu można stosować miejscowo, aż do uzyskania negatywnego wyniku zadrapań na skórze. Szampon z mleczanem etylu jest dodatkowym środkiem u pacjentów ze świerzbem.

Istnieje kilka opcji - na przykład milbemycyna - przydatna dla psów, które mogą nie tolerować iwermektyny.

Będziesz pomóc w rozwoju serwisu, dzieląc stronę ze swoimi znajomymi

wave wave wave wave wave