Zawsze wyobrażamy sobie dwa lwy walczące o pozostanie w stadzie lub hieny i sępa walczącego o kawałek mięsa, ale co z konkurencją między gatunkami niemięsożernymi?
Konkurencyjność między gatunkami niemięsożernymi
Pojęcie „konkurencyjność” jest powszechnie używane przez biologów w odniesieniu do faktu, że w naturze istnieje duch rywalizacji. Istnieje między gatunkami i między osobnikami tego samego gatunku.
Na przykład w Kolorado zbiegają się trzy różne gatunki geomidae -Geomys, Cratogeomys TakTomomys spp.- które konkurują o wykorzystanie przestrzeni.
Dobrym wskaźnikiem konkurencji między dwoma gatunkami jest zdolność jednego do zajmowania przestrzeni geograficznej drugiego, gdy jej nie ma.. Dzieje się tak z tamiasami:Eutamias dorsalis Tak Eutamias umbrinus. Chociaż ta pierwsza jest uważana za dominującą, ta druga może z nią konkurować, jeśli drzewa na tym obszarze są wystarczająco blisko siebie.
W Kenii dwa zające -Lepus capensis Tak Lepus crawshayi- mieszkaj obok siebie w pobliżu Wielkiej Doliny Ryftowej. Na tym obszarze regularnie dochodzi do pożarów, które zmieniają siedlisko obu gatunków. Sprzyja to dominacji L. capensis, który lepiej porusza się w wyczyszczonych przestrzeniach. Ale kiedy zarośla odrastają, ulubionym gatunkiem jest… L. crawshayi.
Przykład konkurencyjności między gatunkami niemięsożernymi: króliki vs zające
Przed interwencją człowieka zając europejski (Lepus europaeus) nie przekroczył Pirenejów. I królik europejski (Oryctolagus cuniculus) mieszkał na Półwyspie Iberyjskim tylko z zającem iberyjskim (Lepus granatensis). Ale z biegiem lat doszło do nakładania się europejskiego zająca i królika, które rozprzestrzeniły się w prawie całej Europie, Ameryce Południowej i Oceanii.. A na wszystkich kontynentach zające zajmują znacznie więcej terytorium niż króliki, z wyjątkiem Australii.
W jakiś sposób istnieje allopatryczna specjacja między tymi dwoma gatunkami; każdy preferuje rodzaj siedliska. Z jednej strony królik preferuje gleby piaszczyste i gliniaste, lasy iglaste i łąki. Z drugiej strony zając preferuje pola uprawne, pola zbóż, wydmy i polany leśne.
Wśród mieszkańców obszarów wiejskich zawsze uważano, że unika się zajęcy i królików. Może to być spowodowane tym, że króliki, gdy przewyższają liczebnie zajęcy, gonią je i nękają, aż zemdleją.. Jest to jeden z powodów, dla których uważa się, że w Australii króliki przewyższają liczebnie zające. Ale wbrew plotkom, na pozostałych kontynentach doskonale widać, że oba gatunki wypasają się na tym samym terenie.
Dlaczego więc im więcej królików, tym mniej zajęcy i odwrotnie?
Myksomatoza
Śmierć wielu królików z powodu tej choroby w Europie w latach pięćdziesiątych była prawdziwym eksperymentem. Tak bardzo, że pokazało to, wraz ze spadkiem liczby królików liczba zajęcy wzrosła w kilku krajach. A to może się zdarzyć tylko wtedy, gdy oba gatunki naturalnie ze sobą konkurują.
Zachowanie
Antagonizm między zającami a królikami zawsze był bardzo komentowany, zarówno w niewoli, jak i na wolności. Na przestrzeni wieków odnotowano liczne przypadki ataków królików na zające. Jednak widziano również, jak dzielą ziemię i jedzą, nie przeszkadzając sobie nawzajem.
Badania pokazują, że zwykle nie ma między nimi agresywnych zachowań. Zające zwykle nie uciekają przed atakiem królików. Nie unikają też zajmowanych przez nich terytoriów, ani królików w ogóle. Oznacza to, że nie musi istnieć bezpośrednia konkurencja. Po prostu niektóre żywią się w jednej części terytorium, a inne w przeciwnej.
Pospolite choroby
Opisano przypadki chorób, które, chociaż dotyczą wyłącznie królików, są śmiertelne u zajęcy. I wzajemnie. Na przykład pasożyt Graphidium strigosum pierwotnie chore króliki. Jednak Odkryto, że gdy zając wszedł na terytorium zajmowane przez zarażone króliki, również został dotknięty.
Konkurencyjność między gatunkami niemięsożernymi: wniosek
Zając europejski i królik stały się sympatykami stosunkowo niedawno. A jednym z wyjaśnień jego oryginalnego zachowania konkurencyjnego jest to, że: zostali zanurzeni w procesie adaptacji do współistnienia.
Ponieważ ich diety są podobne, doświadczenie mówi nam, że mogą doskonale współistnieć, o ile żywią się w różnych obszarach. Jednak w przypadku braku jednego, drugie skutecznie zajmie jego miejsce.
