Utrzymanie i hodowla dzikich zwierząt przez człowieka jest powszechną praktyką od pokoleń. Tak jest w przypadku słoni żyjących w niewoli, wykorzystywanych jako zwierzęta robocze w krajach afrykańskich i azjatyckich oraz jako rozrywka w krajach zachodnich.
Specyfika trzymania słoni w niewoli
Około jedna trzecia słoni azjatyckich żyje w niewoli, a około 1000 słoni afrykańskich na całym świecie. Dzieje się tak dlatego, że od czasów starożytnych były używane jako zwierzęta pociągowe i rekreacyjne.
Zachowania pojawiające się podczas życia w niewoli nie zawsze odpowiadają naturze zwierzęcia. Ale na ogół starają się odtworzyć idealne warunki, aby ułatwić im przetrwanie.
Tworzenie grup społecznych
W bardziej rozwiniętych krajach zawsze próbuje się trzymać słonie w niewoli przy jednoczesnym poszanowaniu struktur społecznych.. Dzięki temu możliwy jest prawie optymalny rozwój zachowań etologicznych tych zwierząt.
Ogólnie rzecz biorąc, grupy w niewoli są zwykle mniejsze i składają się z niespokrewnionych zwierząt. W rzeczywistości możemy znaleźć grupy, w których mieszają się słonie azjatyckie i afrykańskie. W każdym razie obecność samców i młodych jest sporadyczna.
Samice są pogrupowane w rodziny składające się z dwóch lub więcej osobników. A ponieważ narodziny młodych zwykle nie są powszechne w niewoli, małe słonie zwykle nie są obecne w tych grupach.
Biorąc pod uwagę szczególne cechy tego gatunku, zakłada się, że nie rozmnażają się w niewoli. W ten sposób unika się problemów z przystosowaniem młodego zwierzęcia do życia na łonie natury, gdy urodziło się w zoo.
Matriarchy jako takie zwykle nie istnieją w niewoli. Ale matriarchat nadal kształtuje tworzenie społeczności słoni. Zwykle dominująca kobieta jest dominująca ze względu na swój rozmiar i temperament.
Samce są fizycznie oddzielone od samic i innych samców.. Ale zawsze mogą utrzymywać kontakt wzrokowy, słuchowy i węchowy.
Słonie w niewoli: utrzymywanie razem gatunków afrykańskich i azjatyckich
Biorąc pod uwagę zamiar trzymania zwierząt w jak najbardziej naturalnym środowisku społecznym, grupowanie tych dwóch gatunków jest coraz mniej powszechne.. Ponadto możliwość przenoszenia chorób między gatunkami to kolejny z powodów odstraszających.
Mimo wszystko nie ma naukowych dowodów na to, że oba gatunki nie mogą współistnieć bez problemów.
Trudności występujące w wypasie słoni w niewoli
Chociaż słonie w niewoli zwykle nie łączą się na podstawie pokrewieństwa, mają inne zachowania społeczne podobne do tych, które miałyby na wolności. Na przykład produkcja i reakcja na sygnały chemiczne i wokalizacje innych osób.
Podobnie dominacja w grupie w niewoli zależy od takich cech, jak rozmiar, wiek, temperament lub doświadczenie.
Zookeeperzy chcą zdrowych i łatwych w obsłudze zwierząt w swoich obiektachTym bardziej, że oczekuje się ciągłej obecności człowieka i pewnego stopnia interakcji.
Jakie wyzwania wiążą się z hodowaniem słoni w zoo?
Głównym wyzwaniem jest zdolność zwierząt do rozwijania normalnych zachowań społecznych, tym bardziej w przypadku całkowicie sztucznego i humanizowanego środowiska.
Prawdą jest również, że niektóre słonie na wolności napotykają podobne wyzwania, dzieląc terytorium z populacjami ludzkimi.. Chociaż w tych przypadkach interakcje są mniej liczne i bardziej zróżnicowane, niektóre mogą być nawet niebezpieczne.
W przypadku słoni w niewoli najlepiej jest mieć obiekty o wystarczającej wielkości, aby umożliwić ich normalny rozwój. I tworzyć grupy jednostek nadające się do zdrowego współżycia społecznego.
Co się dzieje, gdy słoń po raz pierwszy wchodzi do zoo?
Zwierzę musi mieć czas na przystosowanie się do nowych obiektów i firmy. Ten czas jest zwykle zabarwiony szczytami stresu i niezwykłymi zachowaniami. Ale biorąc pod uwagę jego spokojny charakter, adaptacja jest zwykle możliwa w zdecydowanej większości przypadków.
Najlepsze, co możemy zrobić, aby ułatwić adaptację, to pomóc sobie we wzbogaceniu środowiska, które naśladuje czynności, które słoń wykonywałby na wolności.
Główne źródło obrazu | http://bebesdelreinoanimal.blogspot.com
