Istnieje błędne przekonanie, że wszystkie zajęczaki są bardzo płodne – stąd określenie „rozmnażają się jak króliki”. W rzeczywistości uważa się, że z tego powodu raczej nie pojawią się na listach zagrożonych zwierząt. Ale wbrew przekonaniom istnieją zajęczaki zagrożone wyginięciem.
Ciekawostki o zagrożonych zajęczakach
Prawdą jest, że większość tego typu gatunków mieści się w wyżej wymienionym przekonaniu, podobnie jak w przypadku pospolitego królika europejskiego. Ale twierdzenie to okazuje się fałszywe w przypadku zaskakującej liczby gatunków, a konkretnie jednej czwartej całości.. Dlatego tak ważne jest zwracanie uwagi na te gatunki i promowanie ich ochrony.
Ewolucja historyczna
Dekada lat 70.
Czerwona Księga IUCN w latach 70. zawierała tylko 4 zagrożone gatunki zajęczaków: Caprolagus hispidus, Nesolagus netscheri, Pentalagus furnessi Tak Romerolagus diazi. Te 4 gatunki jako pierwsze zwróciły uwagę ekologów. Podkreślił wyniki biologów ze Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, pionierów w ochronie tych i innych gatunków.
ten Kaprolagus i Romerolagus otrzymały również ochronę w ramach umowy CITES,pomimo faktu, że przyczyny jego ewentualnego wyginięcia nie były związane z handlem międzynarodowym. Odzwierciedlało to po prostu rosnącą troskę o grożące im zagrożenia i ich ochronę.
W czasie pierwszej Światowej Konferencji na temat Zajęczaków, która odbyła się w 1979 r., ochrona tych zwierząt była wciąż słabo poznana. Ale już mówiono o ochronie 2 gatunków więcej niż w poprzednich latach.
Dekada lat 80. i 90.
Pod koniec lat 80. na Listę Gatunków Zagrożonych wpisano sześć gatunków zajęczaków. Oprócz 4 istniejących w 1978 roku został dodany Lepus flavigularis w Meksyku i B. monticularis w południowej Afryce.
A w latach 90. ta lista została znacznie rozszerzona o dwie piki - Ochotona Koslowi Tak Ochotona muliensis - i 9 leporydów - B. monticularis, C. hispidus, L. flavigularis, N. netscheri, P. furnessi, Romerolagus diazi, Sylvilagus graysoni, Sylvilagus insonus, Sylvilagus palustris hefneri -.
W tym samym czasie powstał Plan Działań dla Lagomorfów, zapewniający pierwszy na świecie kompleksowy stan ochrony tych zwierząt.. Zawierał szczegółowy rozdział dla każdego gatunku, dotyczący jego dotychczasowej biologii i ochrony.
Zagrożone zajęczaki na Czerwonej Liście IUCN
W 1994 r. odnowiono Czerwoną Listę Zagrożonych Zwierząt IUCN. Wynikało to z dwóch czynników:
- Po pierwsze, z zamiarem oceny stanu wszystkich gatunków zwierząt.
- A po drugie, że będzie to ostatni raz, kiedy kryteria jakościowe zostaną zastosowane przy ocenie zagrożeń z tej Listy.
Od tego momentu zaczęto brać pod uwagę jedynie kryterium ilościowe. W przypadku zajęczaków kryterium to zastosowano po raz pierwszy w 1996 roku i oznaczało zmiany w stosunku do listy z 1994 roku.
Niektóre gatunki zostały dodane, podczas gdy inne musiały zostać zmodyfikowane, ponieważ dane nie były poprawne.
Od tego czasu Lista była kilkakrotnie modyfikowana, ale przegląd stanu zajęczaków nie był wyczerpujący. Jeśli to prawda, że w przeglądzie z 2004 r. niektóre dane zostały zmodyfikowane, np. status B. monticularis, który przeszedł od „zagrożonego” do „krytycznie zagrożonego”.
Jaki jest obecny stan ochrony zagrożonych zajęczaków?
IUCN ze swoją Komisją ds. Przetrwania Gatunków wraz z Grupą Specjalistyczną Lagomorph – LGW – czy międzynarodowe organizacje, którym powierzono ochronę tych zwierząt?.
W szczególności zadaniem LGW jest koordynowanie i wspieranie pracy biologów. Wszystko to w celu poprawy ochrony i zarządzania zajęczakami na całym świecie.
Wiele działań jest prowadzonych altruistycznie przez wolontariuszy lub organizacje pozarządowe, zwłaszcza na poziomie edukacji ludności.
