Zaawansowany wiek psów niesie ze sobą zmiany fizyczne i psychiczne, szczeniak to nie to samo co pies dorosły czy senior. Dziś, wraz z postępem weterynarii, długość życia naszych psów jest bardzo wysoka. Z tego powodu pojawiają się patologie, zmiany w zachowaniu i inne procesy starzenia, o których w przeszłości nie mieliśmy zbyt wielu informacji.
Zanik wielu narządów i struktur, takich jak mózg, stawy, serce, wątroba czy oczy. Niemniej jednak, U psów występują również patologie związane z wiekiem, ale nie z tego powodu ze starością, po prostu naturalny upływ czasu.
Co to jest postępujący zanik siatkówki?
Na dno oka wpływa wiele czynników, takich jak dziedziczność czy choroby ogólnoustrojowe. Czasami zmiany w siatkówce, takie jak retinopatie, zapalenie naczyniówki i nerwu wzrokowego, są jedynym objawem, który może wywoływać choroby zakaźne lub metaboliczne dotyczące całego organizmu.
Postępujący zanik siatkówki jest chorobą dziedziczną, to znaczy przechodzi z pokolenia na pokolenie. Polega na stopniowej degradacji pręcików, a następnie czopków – fotoreceptorów – siatkówki, które służą do widzenia.
Widzenie w nocy jest dotknięte w pierwszej kolejności, ponieważ dbają o to Polacy. Co więcej, wydaje się, że niektóre rasy mają większe szanse na jego rozwój, na przykład:
- Sloughi
- walijski corgi
- Jamnik
- Mastif byka
- Border collie
- Basset Hound
- Cocker spaniel
- seter irlandzki
- Chiński grzywacz
- Pudel miniaturowy
- syberyjski husky
- Australijski pastor
- Labrador Retriever
- Sznaucer miniaturowy
- Spaniel portugalski
Dzięki postępom w kodowaniu psiego genomu znamy dziś geny dotknięte chorobą każdej z ras, które powodują atrofię siatkówki. Nie oznacza to, że wszystkie psy tego typu posiadają zmutowany gen, po prostu prawdopodobieństwo jego posiadania jest większe niż u innych psów.
Oprócz tej dziedzicznej choroby występuje również nagła atrofia siatkówki. Dlaczego tak się dzieje, jest całkowicie nieznane, ale pies spontanicznie traci wzrok. Wydaje się, że cierpią na to kobiety w średnim wieku, które przybrały na wadze. Może jednak pojawić się u każdego psa.
Czy atrofia siatkówki jest związana z wiekiem u psów?
Tak, istnieją dwa rodzaje dziedzicznej atrofii siatkówki. Z jednej strony znajdujemy dysplastyczny zanik siatkówki, który pojawia się przy urodzeniu i można go wykryć za pomocą elektroretinogramu, gdy szczeniak ma zaledwie kilka dni.
Jest powszechny u setera irlandzkiego i collie. Z drugiej strony mamy zwyrodnieniową atrofię siatkówki, która pojawia się później i występuje częściej.
W obu sytuacjach najprawdopodobniej pies straci wzrok. Dzieje się tak, ponieważ nie ma konkretnego leczenia tej dolegliwości, a jedynie stosowanie suplementów witaminowych i niektórych leków.
Jak zwalczyć postępujący zanik siatkówki?
Ponieważ nie ma na nią lekarstwa i jest patologią przenoszoną przez geny, jedynym sposobem na powstrzymanie choroby jest zapobieganie rozmnażaniu się zwierząt, które ją mają. Nie jest to jednak łatwe zadanie ze względu na kilka czynników:
- W większości przypadków objawy pojawiają się późno, od 3 do 5 lat. Zatem, elektroretinogram należy wykonać w młodszym wieku. Przed użyciem psa do hodowli.
- Opiekunom trudno jest skojarzyć późną ślepotę z czymś dziedzicznym, dlatego zwykle w to nie wierzą.
- Niewystarczające ustawodawstwo zapobiegające rozmnażaniu z psami niektórych ras z poważnymi wadami. Innym bardzo częstym przykładem poważnej wady jest wnętrostwo, które może ostatecznie doprowadzić do powstania guza jądra.
