Koliber niebieskoogonowy jest najbardziej rozpowszechnionym geograficznie w Ameryce. Może zamieszkiwać od południowej Wenezueli po Boliwię. Wyróżnia się pięknym upierzeniem i charakterystycznym długim niebieskim ogonem, który jest dwa razy dłuższy od własnego ciała.
Poniżej opowiemy więcej o tym niesamowitym zwierzęciu, abyś mógł go bardziej szczegółowo docenić.
Klasyfikacja i taksonomia
Kolibry są rodzimymi ptakami obu Ameryk i stanowią rodzinę Trochilidae. Są jednymi z najmniejszych ptaków na świecie, chociaż koliber ogoniasty nie jest najmniejszym z kolibrów.
Istnieje ponad 140 gatunków kolibrów i koliber błękitnoogoniastyAglaiocercus kingii) ma sześć podgatunków. Teraz wszystkie mają charakterystyczny długi ogon o żywym niebieskim odcieniu.
Gatunek ten czasami współistnieje z innymi kolibrami, które dzielą ten obszar geograficzny, takimi jak koliber fioletowoogoniasty w Kolumbii. W takich przypadkach niektóre badania pokazują, że ten A. kingii można go krzyżować z innymi gatunkami, dając początek mieszańcom.
Opis fizyczny
Koliber błękitnoogonowy wykazuje dymorfizm płciowy, co oznacza, że samice i samce mają różne cechy fizyczne.
Samca można łatwo rozpoznać po długich piórach ogona. Powierzchnia tych piór jest opalizująca, niebiesko-zielona. Mają też jasnozielone gardło i koronę.
oprócz, samice mają ciemniejsze kolory niż samce. Mają znacznie krótszy ogon i białe gardła nakrapiane na zielono. Brzuch samic jest koloru płowego (czyli może mieć różne odcienie brązu). Pióra ciała są również zielone i niebieskie, podobnie jak u samców.
Rozmieszczenie geograficzne kolibra błękitnoogoniastego
Koliber błękitnoogoniasty jest łatwo zauważony w lasach mglistych andyjskiego łańcucha górskiego. Mieszka w Wenezueli, Kolumbii, Ekwadorze, Peru i Boliwii.
Ponadto jest to jedyny gatunek kolibra rodzimego na wschód od pasma górskiego Andów. Jednak jest również powszechny na zachód od pasma górskiego w Kolumbii i Ekwadorze, gdzie zbiega się z kolibrem fioletowoogoniastym.
Koliber błękitny żyje od 900 do 3000 m wysokości w różnych siedliskach, w tym w zaroślach, polanach i ogrodach.
Sporadycznie spotykany również na wilgotnych łąkach i obrzeżach lasów, ale rzadko w dojrzałych lasach. Niektóre andyjskie populacje tego kolibra przeprowadzają sezonowe migracje wysokościowe w poszukiwaniu chłodniejszego klimatu.
Karmienie
Jak inne kolibry, ten gatunek żywi się głównie nektarem różnych małych, kolorowych i pachnących drzew, ziół, krzewów i kwiatów epifitów. Ten koliber preferuje kwiaty o najwyższej zawartości cukru.
Kolibry używają swoich długich, rozciągliwych, podobnych do słomy języków, aby się pożywić, gdy trzepocą ogonami.
Koliber niebieskoogonowy jest ptakiem wszystkożernym, ponieważ zjada również niektóre małe pająki i owady. Owady te są ważnym źródłem białka, które jest szczególnie potrzebne w okresie lęgowym. Tym samym gwarantuje prawidłowy rozwój potomstwa. Często gniazdująca samica łapie do 2000 owadów dziennie.
Oprócz, kolibry mogą być dość terytorialne w stosunku do swoich „żerowisk”. W rzeczywistości samce tego gatunku tworzą terytoria, na których agresywnie odpędzają inne samce, a także duże owady, takie jak trzmiele i ćmy, które chcą się żerować. Aby odeprzeć konkurencję, samce latają z powietrza i zastraszająco rozkładają skrzydła.
Gody i reprodukcja kolibra błękitnoogoniastego
Jak inne kolibry, gatunek ten jest samotnikiem we wszystkich aspektach swojego życia. Nie żyją ani nie migrują w stadach; i nie ma monogamicznej więzi par.
Samice tego gatunku przyciągają samce z dłuższymi ogonami i większymi zdolnościami latania.
Przeciętnie lęg składa się z białego jaja, które samica wysiaduje sama, podczas gdy samiec broni swojego terytorium i kwiatów, którymi się żywi.
Samica chroni i karmi pisklęta zwróconym pokarmem, głównie owadami, ponieważ nektar jest dla piskląt niewystarczającym źródłem białka. Podobnie jak w przypadku innych kolibrów, pisklęta wykluwają się w pierwszym tygodniu, opuszczając gniazdo w wieku 20 dni.
Ostatnia uwaga
Kolibry niebieskoogoniaste są jednymi z najpiękniejszych ptaków Ameryki Południowej, choć być może nie są tak popularne jak inne, takie jak ary czy tukan.