Koronawirus kotów to wirus RNA, który może powodować łagodną lub ciężką chorobę u kotów. Łagodną postacią choroby jest zapalenie jelit, a ciężką jest zakaźne zapalenie otrzewnej kotów.
Co to jest koronawirus kotów?
Koronawirus kotów (FCoV) należy do rodziny koronawirusów, w którym znajduje się koronawirus psów lub ludzki koronawirus układu oddechowego. Koronawirus kotów to sferyczny, otoczkowy, jednoniciowy wirus RNA, który atakuje tylko koty.
Wirus ten ma dwa serotypy lub warianty, różniące się genomem i właściwościami serologicznymi:
- Serotyp I. Jest najbardziej rozpowszechniony na świecie.
- Serotyp II. Uważa się, że ten serotyp jest wynikiem rekombinacji między koronawirusem psów i serotypem I.
Można znaleźć apatogenne szczepy koronawirusa kotów, ale także wysoce patogenne szczepy. Niektóre patogenne szczepy wywołują zapalenie jelit, ale inne mutują i powodują zakaźne zapalenie otrzewnej u kota.
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów
Objawy kliniczne różnią się w zależności od rodzaju wariantu, ponieważ może powodować tę lub inną chorobę. Serotyp I może powodować ostre zapalenie jelit, a serotyp II może wywołać zakaźne zapalenie otrzewnej kotów.
Zakażenie koronawirusem kotów może nie powodować objawów klinicznych ani prowadzić do łagodnych problemów jelitowych, takich jak biegunka. Szacuje się, że tylko 5-10% kotów zakażonych FCoV rozwija zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP).
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów rozwija się tylko wtedy, gdy wirus mutuje u kota.Na mutację mają wpływ niektóre czynniki, takie jak między innymi wiek, stres, szczepienia.
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów to postępująca choroba, która może prowadzić do śmierci. Trudno jest zdiagnozować i kontrolować jego rozprzestrzenianie się na inne koty, będąc jedną z najpoważniejszych chorób kotów.
Jakie są objawy?
Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów jest bardzo szybko postępującą chorobą, która kończy się zgonem. Objawy są mało widoczne na początku choroby, są niespecyficzne, takie jak utrata apetytu i senność.
Większość przypadków zakaźnego zapalenia otrzewnej kotów występuje u młodych kotów, ale może wystąpić u kotów w każdym wieku.W zakaźnym zapaleniu otrzewnej kotów występują dwie różne postacie choroby, postać „sucha” lub postać wysiękowa oraz postać „mokra” lub bez wysięku.
„Mokra” postać choroby może powodować rozdęcie spowodowane nagromadzeniem żółtawego płynu w okolicy brzucha lub klatki piersiowej. Jednak nie jest to wyłączny objaw, tylko około 75% kotów z zakaźnym zapaleniem otrzewnej kotów może rozwinąć wysięk i szczepy.
Sucha postać choroby atakuje różne narządy, powodując różne objawy. W tej postaci choroby występują objawy oczne i nerwowe (zmiany z zapaleniem), które mogą być wskazówką dla lekarza weterynarii.
Nie ma prawie żadnych różnic między wysiękową a niewylewną postacią choroby. W niektórych przypadkach oba nakładają się na siebie. Ponadto obie formy wykazują ogólne objawy, takie jak utrata apetytu, senność i gorączka.
Wydaje się, że sucha postać tej choroby ma zwykle dłuższy przebieg kliniczny. Należy zauważyć, że zarówno w takiej, jak i innej formie choroby zwierzę nie opiera się dłużej niż rok.
Diagnoza
Przy potwierdzaniu diagnozy nie ma test specyficzna diagnostyka. Zwykle wykonuje się biopsję dotkniętych tkanek.
Jednak gdy objawy wskazują, że biopsja jest konieczna, nie można jej wykonać. Dzieje się tak, ponieważ koty są zbyt chore na tym etapie choroby. Z tego powodu biopsję wykonuje się zwykle w sekcji zwłok.
Weterynarz poprosi o różne testy, aby wykluczyć inne choroby i zbliżyć się do prawidłowej diagnozy. Wśród nich jest ogólna analiza biochemiczna, dzięki której można wykryć zmiany, ułatwiające diagnozę.
Dużym problemem z tą chorobą jest to, że trudno ją wykryć we wczesnych stadiach. A gdy objawy się rozwiną, choroba jest nieuleczalna i kończy się śmiercią.
Inne fakty dotyczące koronawirusa kotów
Główną drogą transmisji koronawirusa kotów są kał przez kuwetę, zwłaszcza jeśli kilka kotów mieszka razem. Zwykle dzieje się tak w miejscach, w których mieszka wiele kotów, takich jak budy, schroniska lub inne.
Kał przenoszony drogą kałową jest uwalniany do środowiska, a jednym ze sposobów zarażenia jest ich pielęgnacja lub spożywanie. Ponadto odnotowano, że zarażony kot może zostać ponownie zarażony odchodami innego kota.
Większość kotów jest odporna na wirusa, ale będąc nosicielami, mogą przenosić go na koty o słabej odporności. Lekarz weterynarii może zalecić leczenie profilaktyczne i środki higieniczne, aby uniknąć zarażenia.
Istnieje komercyjna szczepionka, ale wyniki dotyczące jej skuteczności są sprzeczne, tak jak w przypadku leków przeciwwirusowych. Będąc chorobą nieuleczalną, podaje się środki przeciwzapalne i pobudzające apetyt.
Niestety nie ma wyraźnej i zdecydowanej różnicy między różnymi biotypami koronawirusów patogennych, wysoce patogennych lub niepatogennych. A w tej chwili nie test w celu wykrycia infekcji wywołanej przez koronawirus kotów.
Tak więc koronawirus kotów jest obecny w populacjach kotów na całym świecie. Jeśli kilka kotów mieszka razem, niezbędne są środki zapobiegawcze i higieniczne, aby zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa.
