Izolacja to coś, na co zwierzęta nie mogą sobie pozwolić jeśli chcą odcisnąć swoje piętno na następnych pokoleniach.
Niezależnie od tego, czy chodzi o konkurowanie o reprodukcję, o maksymalizację przetrwania w stadach, czy o dzielenie się, zwierzęta muszą wchodzić w interakcje w sposób ciągły. Nawet najbardziej samotni – jak wiele pajęczaków – muszą przynajmniej raz w życiu nawiązać kontakty towarzyskie: muszą pokonać partnera, aby wydać potomstwo!
W tych momentach zamknięcia wymuszonego przez kryzys COVID-19 wszyscy będziemy mieli do czynienia z pewnym stopniem Izolacja społeczna. Ma to różny wpływ zarówno na nasz stan psychiczny, jak i fizjologiczny. Jednakże, Jak długotrwała izolacja wpływa na dzikie zwierzęta?
Oto kilka badań, które próbowały odpowiedzieć na to pytanie.
Samotność dotyka nie tylko ssaki
Towarzyskość to cecha, którą zwykle przypisuje się tylko ssakom. W rzeczywistości większość ludzi ma w swoich umysłach obrazy różnych grup naczelnych, które odrobaczają się nawzajem.
Chociaż gniazdowanie i złożone interakcje są typowe dla zwierząt stałocieplnych, istnieją badania, które łamią wiele z tych uprzedzeń; tak jest w przypadku tego, który ukazał się w 2013 roku.
W tym badaniu przeprowadzono specyficzny eksperyment: monitorowano kameleony gatunku Chamaeleo calyptratus. Zostały one podzielone na grupy po cztery, z wyjątkiem niektórych osobników całkowicie odizolowanych, w ciągu pierwszych dwóch miesięcy życia. Uzyskane wyniki zaskoczą Cię:
- Stwierdzono, że interakcje w pierwszych dniach życia warunkują zachowanie zwierzęcia w jego dorosłości.
- Wyizolowane kameleony wykazywały inne ubarwienie niż kameleony zgrupowane.
- Zgrupowane zwierzęta były mniej uległe niż izolowane innym osobnikom tego samego gatunku.
- Pojedyncze zwierzęta polowały na owady mniej skutecznie niż zwierzęta zgrupowane.
Te wyniki wyjaśniają jedną rzecz: wzrasta prawdopodobieństwo przeżycia u osób społecznych. Chociaż kameleon później staje się samotną istotą, wspólne uczenie się w pierwszych miesiącach będzie determinowało całe jego życie.
Firma wydłuża życie, a izolacja skraca je
Wszyscy wiemy, jak ważna jest interakcja między żywymi istotami, ale nie podejrzewamy, w jakim stopniu może to być istotne. To badanie przeprowadzone na muszce owocowejmuszka owocowa pokazał, że towarzyskość wydłużyła życie much.
Utrzymywano różne kolonie much o różnych parametrach i zróżnicowano dwie grupy: muchy „zmutowane” (genetycznie zmodyfikowane, aby żyć mniej) i normalne muchy „pomocnicze”. Były to obserwacje:
- Zmutowane muchy, które żyły z pomocnikami, znacznie wydłużyły oczekiwaną długość życia w porównaniu z izolowanymi mutantami.
- Zmutowane muchy, które miały pomocników, znacznie zwiększyły swoją mobilność w porównaniu z izolowanymi mutantami.
- W sytuacjach stresowych zmutowane muchy, które socjalizowały się z pomocnikami, przeżyły dłużej niż izolowane mutanty.
Imponujące, prawda? Zmutowane muchy nie tylko zdołały wydłużyć oczekiwaną długość życia poprzez kontakty towarzyskie z normalnymi, ale także stały się bardziej odporne i zwinne.
Izolacja pogarsza nastrój
Samotność wpływa nie tylko na wzorce fizjologiczne. Jak pokazuje najnowsze badanie, drastycznie zmienia również humor u zwierząt.
Makaki w różnym wieku izolowano przez długi czas, a ich reakcje monitorowano w porównaniu z innymi, które były towarzyskie przez większość ich życia:
- Izolowane małpy wykazywały agresywne i stresujące zachowania, podczas gdy towarzyszące im małpy prawie nie rejestrowały tych emocji.
- Młodsze małpy były bardziej agresywne w izolacji niż starsze.
- Samce były bardziej agresywne w izolacji niż samice.
Jest to więc dowód na to, że brak socjalności zwiększa agresywność i stres, zwłaszcza u młodych mężczyzn. Pobudzenie interakcji jest niezbędne do prawidłowego rozwoju.
Względy etyczne i ostatnie uwagi
Badania te dostarczają niezbędnych informacji, jeśli chodzi o zrozumienie zachowania zwierząt. Nie można jednak ignorować wrodzonego okrucieństwa izolowania żywych istot w celu uczenia się.
Dlatego konieczne jest sporządzenie tej notatki: Obecnie w Unii Europejskiej wykorzystywanie zwierząt do tego typu eksperymentów jest wyraźnie zabronione, chyba że jest to konieczne.
Naczelne są jeszcze bardziej sztywnym wyjątkiem, ponieważ ich użycie do eksperymentów jest (prawie) zabronione w żadnych okolicznościach. Z tego powodu ostatnie cytowane badanie pochodzi z roku 1971.
Te etologiczne eksperymenty pozwoliły nam zrozumieć dynamikę społeczną zwierząt z wieloma korzyściami: poznanie optymalnej liczby osobników w zoo, dynamikę społeczną w rezerwatach przyrody i unikanie okrucieństwa wobec zwierząt towarzyszących.
Etologia przeszłości pozwoliła nam nauczyć się dobrze traktować zwierzęta w teraźniejszości.
Jedno jest jasne: brak towarzystwa nie jest przyjemny dla ludzi i zwierząt. Z tego powodu bardzo ważne jest uwzględnienie potrzeb społecznych naszych pupili przy podejmowaniu decyzji o ich zakupie i mieszkaniu z nimi.