Phasmidy sązwierzęta o ogromnych umiejętnościach w sztuce kamuflażu i mimikry. Jeśli to nie oznacza, że są to owady symulujące, eksperci od niezauważenia, co może być?
Termin „straszyki” pochodzi od słowa „duch”. W szczególności jest to termin pochodzący ze starożytnej greki (faza) a to oznacza „wygląd” lub „duch”.
Biorąc pod uwagę jego imię i umiejętności, warto zapytać: czy kamuflaż jest jego jedynym sposobem na przetrwanie? Co robią, aby ich metody były tak skuteczne?
Kim są te symulujące owady?
Wcześniej klasyfikowane w kolejności Orthoptera (koniki polne i świerszcze), teraz mają swój własny, straszyków. Powszechnie znane jako „patyczaki” lub „owady liściaste”, stanowią grupę ponad 3000 gatunków. Większość gatunków jest tropikalnych, choć jest też kilka w klimacie umiarkowanym.
Dlaczego mówi się, że są biegli w sztuce kamuflażu?
Są znane jako owady symulujące ze względu na ich zdolność do wtapiania się w krajobraz. Robią to, prezentując kolory, kształty i zachowania, które sprawiają, że pozostają niezauważone przez zmysły innych zwierząt.
Ponadto większość straszyków prowadzi nocny tryb życia i pozostaje nieruchoma w ciągu dnia, co jeszcze bardziej utrudnia ich wykrycie.
Dzięki tym mechanizmom są mylone z otaczającą je roślinnością i potrafią w dużej mierze unikać drapieżników.
Oprócz tej tajemnicy mają inne zdolności obronne przeciwko wrogom. Na przykład poprzez jaskrawo kolorowe struktury na skrzydłach, które po rozłożeniu nadają im pewien groźny wygląd.
Jeśli jakiś drapieżnik nadal je wykryje, może uciec się do tanatozy. To znaczy do techniki udawania martwego. To sprawia, że są mniej smaczne dla drapieżnika, co sprawia, że sądzą, że istnieje ryzyko zachorowania.
Z drugiej strony w ostateczności złapane przez drapieżnika mogą oderwać się od kończyn.
Czy wszystkie owady symulacyjne są takie same?
Nie, nie wszystkie owady symulujące są takie same. W rzeczywistości, istnieją trzy dobrze zróżnicowane typy:
- ten owady Stick, wydłużony, cylindryczny korpus, zarówno kolorem jak i kształtem przypominający małe gałązki.
- ten owady liściaste, szerokie, spłaszczone, z laminarnymi rozszerzeniami na nogach, podobne do liści.
- i kora owadów, o mocnym ciele, a czasem z wypukłościami w postaci małych kolców na ciele, dających im ulgę.
Ponadto istnieje taka zmienność gatunkowa, że wśród straszyków są najcięższe owady na świecie. (Heteropteryx dilatata) i największy (Phobaeticus chani).
Straszyki Półwyspu Iberyjskiego
ten Leptynia hispanica Jest to iberyjski patyczak par excellence, w dorosłej fazie nie przekracza 5 centymetrów długości. Jego ciało przecina podłużnie biała linia na zielonym lub brązowoszarym tle.
Jego obszar dystrybucji obejmuje większość krajów śródziemnomorskich, ponieważ to tam znajduje się źródło pożywienia, czyli czarna miotła.
Innym rodzajem obfitującym na półwyspie jest Pijnackeria spp., dystrybuowane również w południowo-wschodniej Francji. I znowu są to zielonkawe patyczaki, być może nieco mniejsze niż poprzednie.
Owady symulacyjne: przypadek szczególny
Większość gatunków straszyków rozmnaża się płciowo, chociaż w niektórych przypadkach może również wystąpić partenogeneza. Ale nie jest to normalne, ponieważ zakłada zmniejszenie genetycznej zmienności gatunku.
Ale mówi się o patyczaku, który nie rozmnażał się płciowo od miliona lat. To patyczak Timemy (Timema dorotheae).
Naukowcy z Uniwersytetu Simona Frasera w Kanadzie zbadali jego DNA i odkryli długą historię rozmnażania bezpłciowego u tego gatunku. Te patyczaki są zdolne do tworzenia własnych klonów genetycznych, a tym samym do produkcji potomstwa..
Rozmnażanie bezpłciowe ma tę zaletę, że umożliwia szybki wzrost populacji. Ale największym kompromisem jest to, że ponieważ są to identyczne klony, geny są również identyczne i nie zachodzi żadna ewolucja.
Eksperci od kamuflażu: kluczowi dla bioróżnorodności
Eksperci od zwierząt w sztuce kamuflażu mają tendencję do wzbudzania pasji wśród znawców zwierząt, ze względu na ciekawość, jaką generują. Są trudne do wykrycia w naturze, a zatem trudne do zbadania i zidentyfikowania. Dlatego są wybierane jako obiekt licznych badań do dziś, gdzie jest już wystarczająco dużo informacji na ten temat.
Interesujące jest rozbudzenie w najmłodszych ciekawości tymi i innymi owadami, ponieważ są to zwierzęta, które niesłusznie wzbudzają wiele niechęci. Nie zdajemy sobie z tego sprawyChroniąc je i zachowując, pomagamy utrzymać przy życiu planetę i jej bioróżnorodność.
