Syreny to ssaki morskie uważane za inspirujące legendę o syrenach. Nie wchodząc dalej, Krzysztof Kolumb znalazł zwierzęta z tej rodziny na Morzu Karaibskim i opisał je jako „syreny”. Ale ich pokojowa natura jest daleka od złych intencji prezentowanych przez te mitologiczne istoty.
Większość gatunków jest bardzo zagrożona z wielu różnych powodów. Ponieważ są zwierzętami wolno poruszającymi się w wodzie, mogą doznać kolizji z łodziami.
Co więcej, są nielegalnie poławiane ze względu na kości, skórę i olej. Ale może też stać się obiektem przypadkowego połowu, zaplątując się w zwykłe sieci rybackie.
Jednak główną przyczyną jego zagrożenia jest niszczenie ekosystemów przez zanieczyszczenia, zmiany klimatyczne czy czerwone przypływy.
Niestety, chociaż nadal inspirują wielu, Syreny nie są już tak bezpieczne, jak mogłoby się wydawać.
Legendy inspirujące ssaki morskie
Kolejność Sirenia W tej chwili składa się z czterech gatunków. Należą do grupy Afroteria, dzieląc przodków ze słoniami.
Fizycznie przypominają płetwonogie, ale nie mają z nimi żadnego pokrewieństwa ewolucyjnego. W rzeczywistości ich dieta jest zupełnie odwrotna, ponieważ foki i morsy są mięsożercami.
Są jedynymi roślinożernymi ssakami morskimi, dlatego potocznie nazywa się je „krowami morskimi”.
Ogólna charakterystyka
Syreny są duże i ciężkie, co widać nawet w ich powolnych ruchach. Żyją w ciepłej wodzie, blisko wybrzeża, zwłaszcza w ujściach rzek, gdzie roślinność jest bujna.
W tych estuariach, często zatkanych przez roślinność, dzięki swojej żarłoczności działają jak maszyny czyszczące.
Słyną z uległości, nawet na wolności. W rzeczywistości, gdy są trzymane w niewoli, mają tendencję do zbliżania się do brzegu stawów, aby zjeść od odwiedzających.
Dzięki tej uległości były łatwym łupem dla myśliwych, co doprowadziło do wyginięcia wielu gatunków syren. W związku z tym cztery gatunki, które przeżyły, są obecnie objęte ochroną.
Jakie gatunki tych ciekawych ssaków morskich przetrwały do dziś?
Diugoń
ten Dugon digon mieszka na wybrzeżu Oceanu Indyjskiego. Chociaż można go znaleźć nawet w Morzu Czerwonym. Jest to najmniejsza syrenium - mierzy około 2 i pół metra - i jest jedynym przedstawicielem swojej płci.
Ma niewielu naturalnych wrogów. W rzeczywistości największym zagrożeniem dla najmłodszych okazów są rekiny i krokodyle w ujściach rzek. W związku z tym, to człowiek powoduje największe szkody w swojej populacjiponieważ poluje na mięso, tłuszcz i skórę.
Dawniej występowała obficie na Oceanie Spokojnym, od Madagaskaru po Australię, grupując się w duże stada. Ale z powodu masowych polowań populacje zostały znacznie zmniejszone.
Samiec i samica pozostają razem w okresie rozrodczym, a czasem na całe życie. A suczka bardzo docenia swoje młode.
Manat, inspirujące legendarne ssaki morskie
Istnieją trzy gatunki Tricheus, prawdziwe „krowy morskie”. A wszystkie geograficznie oddzielone:
- Manat karaibski, który żyje na brzegach tego morza.
- Manat amazoński, który żyje u ujścia Amazonki.
- Manat afrykański, który żyje u wybrzeży Afryki Zachodniej.
Wszystkie mają pomarszczoną twarz z licznymi wąsami na pysku. Mają dzieloną górną wargę, co ułatwia im rozrywanie podwodnych roślin.
Ponieważ są leniwymi zwierzętami, jeśli nie jedzą, można je zobaczyć odpoczywające na powierzchni i w płytkiej wodzie. Z drugiej strony są z natury ciekawskie, dlatego mają tendencję do zbliżania się do łodzi.
Powinniśmy chronić te inspirujące legendy ssaki morskie
Biorąc pod uwagę ich charakter gatunków chronionych, syreny objęte są programami ochrony, które mają na celu:
- Zwiększenie liczby przepisów sprzyjających ochronie tych zwierząt.
- Edukować ludność o potrzebie ochrony bioróżnorodności. W tym momencie szczególnie ważne jest podniesienie świadomości wśród potencjalnych myśliwych.
- Opracuj projekty badawcze dotyczące różnych gatunków występujących w każdym kraju.
- Chroń także ich siedlisko.
- Ratuj syreny, które mogą zostać znalezione na mieliźnie lub rannych, rehabilituj je i ponownie wprowadzaj, gdy tylko jest to możliwe.
