Jeleń z kłami lub jeleń czubaty to zwierzę, które Wygląda jak ze średniowiecznego bestiariusza lub sagi fantasy. Jednak istnieje. Uderzające jest to, że będąc zwierzęciem roślinożernym, podobnie jak inne jelenie, ma kły.
Poniżej powiemy więcej o tym osobliwym gatunku wschodnioazjatyckim, jego głównych cechach i dlaczego nadal bada się jego siedlisko, mimo że niektóre dane są już znane.
Jeleń z kłami, osobliwy i prawdziwy
Przed zapoznaniem się z charakterystyką jelenia z kłami należy wziąć pod uwagę ważny szczegół.
W przeszłości wszystkie jelenie były stosunkowo niewielkie i miały poroże i kły.. Jednak ze względu na naciski ewolucyjne i dobór naturalny podzielili się na dwie duże grupy: jelenie z poroża, które były największe, i jelenie z kłami, które miały najmniejsze rozmiary. Wśród tych ostatnich znajdziemy również muntiaków, jelenie piżmowe czy jelenie wodne.
Jak już pisaliśmy, to, co sprawia, że ten mały kopytny jest naprawdę uderzający, to dwa kła, które wystają z jego pyska. Mogą stać się bardzo długie, ostre i grube. Prezentują je jednak tylko samce.
Według badań, kły służą do walki z innymi samcami podczas zrytualizowanych walk, które mają miejsce podczas zalotów. Czasami samo pokazanie kłów powoduje, że inny samiec ucieka.
Nie ma dowodów na to, że kły służą jakimkolwiek celom związanym z dietą. W rzeczywistości ich dieta opiera się na ziołach, owocach i bambusie. Zatem, jeleń z kłami jest zwierzęciem roślinożernym.
Samice tego gatunku nie mają kłów i uważa się, że samce mają je, aby móc walczyć z konkurentami podczas zalotów.
Kły i inne szczególne cechy
Jeleń z kłami Ma małe rozmiary, od 50 do 70 centymetrów wysokości do kłębu. Mimo to jest większy niż reszta gatunku w swojej grupie. Są cienkie i smukłe, z dużą różnicą wagi między okazami, od 17 do 50 kilogramów.
Jego sierść jest gęsta, złożona z krótkich i sztywnych włosów, koloru bardzo ciemnobrązowego zimą i nieco jaśniejszego latem. Na głowach mają długie kosmyki włosów, z charakterystycznym kształtem podkowy na czole, ciemniejszym niż reszta ciała.
Chociaż nie jest to doceniane przez umaszczenie, samce tego gatunku mają również dwa małe rogi na głowach.
Reprodukcja z Elaphodus cephalophus
Samica jelenia z kłami osiąga dojrzałość płciową w wieku od 9 do 10 miesięcy. W tym czasie samice wkraczają w rui, która zwykle występuje późną jesienią. Tutaj samce rozpoczynają zaloty, które składają się z dźwięków przypominających szczekanie i zrytualizowanych walk z innymi samcami.
Do pierwszego porodu dochodzi zwykle w wieku około półtora roku. Po ciąży trwającej średnio 180 dni młode rodzą się późną wiosną lub wczesnym latem. Normalną rzeczą jest to, że mają tylko jedno dziecko, chociaż czasami rodzą się dwa.
Inne osobliwości jelenia z kłami
Jeleń z kłami jest zwykle samotnikiem. Jednak w niektórych przypadkach może chodzić w parach. Zarówno w okresie godowym, jak i nie.
Oprócz, to zwierzę o zwyczajach zmierzchu. Dlatego jest znacznie bardziej aktywny, gdy w otoczeniu jest mało światła. Na przykład, gdy słońce zachodzi lub zaczyna wschodzić.
Ich terytoria są dobrze określone i dlatego przyzwyczajony do wędrowania tymi samymi drogami. Oprócz tego, że krąży po tych samych miejscach, pozostawia bardzo wyraźne ślady. Sprawia to, że niestety łatwo wpada w ludzkie pułapki.
Preferencje siedliskowe jelenia ciosów są nadal badane. Mimo to wiadomo, że zwierzęta te preferują wilgotne lasy o dużych liściach. Utrzymują swoje terytorium w pobliżu dróg wodnych i tam, gdzie jest dostępna żywność.
Chociaż wiadomo, że jest to gatunek rodzimy w Chinach i że dziś zamieszkuje centrum i południe kraju, istnieją zapisy o jego istnieniu w Birmie. Jednak obecnie nie znaleziono żadnych osób. Może to być spowodowane tym, że mogą zajmować bardzo ograniczony, odizolowany i położony na dużej wysokości region.
