Wszyscy wiemy, że pies rozświetla dom niezależnie od wieku opiekunów. Te zwierzęta są energiczne, lojalne, czułe i mają wysoki poziom interakcji, co czyni je idealnymi do złagodzenia samotności.
Mimo to niewielu z nas odważyło się przeczytać o dowodach naukowych potwierdzających korzyści płynące z posiadania psa w naszym życiu. Bardziej istotna jest ta interakcja u osób starszych, a tutaj pokazujemy korzyści płynące z posiadania psa jako osoby starszej.
Zamierzamy przyjąć nieco nietypowe podejście, ponieważ zamiast wymieniać plusy tej symbiozy bez dodatkowych, wybraliśmy kilka badań, które obiektywnie potwierdzają pozytyw, że osoby starsze mają psa w swoim życiu.
Badanie podłużne
To pierwsze badanie, które Państwu przedstawiamy, dotyczy związku między stanem fizycznym osób starszych a obecnością zwierząt domowych w ich codziennej rutynie:
- Pobrano próbną grupę ponad 1000 osób ponad 65 latczy byli opiekunami psa.
- Dla każdego z nich przeprowadzono ankietę telefoniczną, która zawierała pytania dotyczące zarówno danych demograficznych, jak i codziennych zachowań.. Przeprowadzono również skalę codziennych czynności życiowych. (ADL), który obejmował między innymi wchodzenie po schodach, chodzenie na określone odległości, wykonywanie energicznych ćwiczeń, pochylanie się i przyjmowanie określonych pozycji. Na koniec, na podstawie różnych pytań, określono ilościowo dobrostan fizjologiczny osobnika.
- Wszystkie te starsze osoby były obserwowane przez rok.
Wyniki są pouczające: obecność psa lub kota w domu znacznie zwiększyła wartość ADL ogółu osób starszych.
Społeczność naukowa dobrze wie, że prowadzenie aktywnego stylu życia zmniejsza ryzyko upadków i złamań, a także spowalnia proces zaniku kości i mięśni związany z wiekiem. Właściciele psów wychodzą na spacer, ćwiczą, bawią się z nimi i wchodzą w interakcje na różnych poziomach. Chociaż może się to wydawać mało, Ta niewielka przestrzeń do codziennych ćwiczeń może przynieść ogromne korzyści osobom starszym.
Pomoc dla psów u osób z demencją
To drugie badanie, opublikowane w 2008 roku, próbuje zbadać związek między terapią zwierzęcą a rozwojem demencji u osób starszych:
- Wybrano losową grupę 54 starszych pacjentów z otępieniem. Połowa otrzymała normalne leczenie, a druga połowa połączenie normalnego leczenia i Animal Assisted Therapy (AAT) 10 razy w tygodniu.
- Grupa oceniająca zdobyła punkty postęp wszystkich pacjentów po 10 tygodniach leczenia. Wśród zmiennych ilościowych zaobserwowano zaburzenia poznawcze, obecność stanów pobudzenia/agresji oraz depresji związanych z otępieniem.
W grupie kontrolnej, która przeszła tylko normalne leczenie, zmienne opisane powyżej znacznie wzrosły pod koniec okresu obserwacji. W grupie, która była leczona terapią z udziałem zwierząt, objawy utrzymywały się na stałym poziomie i nie zaobserwowano pogorszenia u osób starszych z otępieniem w miarę upływu czasu.
Musimy mieć świadomość, że nie ma magicznych sposobów leczenia tego typu patologii. Fakt, że osoby dotknięte chorobą utrzymują stałe zmienne dzięki opiece nad zwierzętami to już ogromny postęp. Wyniki te pokazują, że terapia na zwierzętach może ograniczyć objawy zwyrodnienia neuropsychiatrycznego u osób starszych.
Wiele badań, jeden pomysł
Jak ujawniono te badania, jest ich nieskończenie wiele więcej. Na przykład inne badania przeprowadzone w 2014 roku pokazują, że lSeniorzy z psami ćwiczą o 12% więcej średnio niż ci, którzy nie mają tego zwierzęcia w swoim życiu.
Interakcja między osobą starszą a zwierzęciem przynosi nie tylko korzyści fizyczne. Podobnie jak psy, jesteśmy zwierzętami społecznymi i potrzebujemy towarzystwa, nawet od istot innego gatunku. W wielu przypadkach osoby starsze są oddzielone od społeczeństwa, które rozwija się zbyt szybko i nie ma czasu na zatrzymanie się i rozmowę. Psy to lojalne, wierne, uważne istoty, a przede wszystkim: wiedzą, jak rozumieć ludzkie emocje i odpowiednio reagować.
Tak więc istnieje wiele dowodów naukowych, które wspierają przekonanie, że psy są idealnymi towarzyszami w łagodzeniu objawów wynikających między innymi z izolacji, chorób neurodegeneracyjnych i atrofii fizycznej. Jeśli zainteresowała Cię ta przestrzeń, zachęcamy do samodzielnego poszukiwania tego fascynującego tematu, ponieważ istnieje wiele badań naukowych, które dotyczą tych pomysłów.