Pies jest najlepszym przyjacielem człowieka. Psy są z nami historycznie od ponad 15 000 lat, a wyobrażenie sobie społeczeństwa bez ich obecności jest w tym momencie niemożliwe. Mimo to często przyjmujemy za pewnik wiele fascynujących procesów zachodzących w głowach naszych zwierząt. Czy naprawdę wiesz, jak działa mózg i myśli Twojego psa?
Mózg psów był przedmiotem wielu badań i wykazuje znaczne różnice w stosunku do naszego. Jednym z największych przykładów jest różnica w neuronach między nimi a nami.
Neurony odpowiadają za odbieranie i przekazywanie bodźców zamienianych na impulsy elektryczne: psy mają 160 milionów, a ludzie około 20 miliardów w korze mózgowej.
Mózg psów jest mniejszy od naszego, ma mniej fałd, a obszar kory przedczołowej (odpowiedzialny za przetwarzanie myśli) jest słabiej rozwinięty.
Takie dane mogą prowadzić nas do przekonania, że nasi psi przyjaciele nie wykazują złożonego rozwoju poznawczego ani przetwarzania uczuć. W tym artykule dochodzimy do obalenia tego mitu, czytaj dalej!
Konwergencja: tak bardzo się nie różnimy
Ewolucja zbieżna jest definiowana jako niezależna ewolucja postaci w dwóch lub więcej gatunkach. Na przykład ryba i delfin mają ergonomiczny kształt dostosowany do morza, ale nie przeszli tych samych procesów, aby do niego dotrzeć.
Coś podobnego może się zdarzyć między psami a ludźmi.Różne badania wykazały, że psy mają pewne zdolności społeczne i poznawcze podobne do zdolności dziecka.
To robi wrażenie, ale jeszcze bardziej, gdy to weźmiemy pod uwagę te zdolności nie występują u wilków ani u naczelnych, które dzielą się z nami większą ilością informacji genetycznych. Ani nasi krewni, ani ich krewni nie rozwinęli się poznawczo w podobny sposób, ale my i psy tak.
Może to być spowodowane konwergencja psychologiczna. Psy mogły ewoluować, dostosowując się do naszego społeczeństwa i zasad, ponieważ dobre zachowanie zawsze się opłaca.W rzeczywistości psy i ludzie mają ze sobą więcej wspólnego niż myślimy.
Różnice sensoryczne
Psy wyczuwają czas.Niesamowite stwierdzenie, ale w pewnym sensie prawdziwe.
Badania sugerują, że za ten fascynujący fakt może odpowiadać złożony aparat nosowy psa. Mają „stereofoniczny” zmysł węchu, co oznacza, że każde nozdrze funkcjonuje i postrzega niezależnie.
Komórki receptorowe, które przekazują bodźce do mózgu, są znacznie liczniejsze w układzie węchowym psa niż w naszym. Aby, Małe niezauważalne różnice mogą być dla nich wskazówką zmiany pogody:
- padanie promieni słonecznych na materiał;
- nadejście wilgoci w nocy;
- i wiele innych zapachów.
Rozproszenie jednego znanego zapachu może reprezentować przeszłość, a intensywność innego, teraźniejszość.
Psy z czasem „pachną” ze względu na bardzo wrażliwy układ węchowy
Nauki społeczne
Psy mają wiele przystosowanych do człowieka zdolności społecznych. Na przykład są w stanie zrozumieć zarówno komendy głosowe, jak i komendy oparte na gestach od swoich nauczycieli.
Ciekawe badanie pokazuje nam zaufanie, jakim psy obdarzają nas, ludzi:
- Grupie szczeniąt przedstawiono małą łamigłówkę, która składała się z pudełka z dźwignią, a w środku znajdowała się piłka.
- Opiekun każdego z nich nacisnął dźwignię około 10 razy, pokazując im, że gdy ją nacisnęli, kula została wypuszczona z pudełka.
- Trzy czwarte młodych, gdy tylko nadarzyła się okazja, poszło prosto do dźwigni i ponad połowa wypuściła piłkę tak, jak nauczył ich ich nauczyciel.
To, oprócz pewności siebie, jest pokazem pamięci epizodycznej. Psy potrafią zapamiętywać i próbować naśladować złożone czynności wykonywane przez człowieka.
Pamięć psów idzie dalej, jak pokazano w niektóre psy, które mogą nauczyć się ponad 300 słów i odnieść je bezpośrednio do swoich zdjęć.
Mózg psa jest niesamowity
Jak widzieliśmy, błędem jest przyjmowanie u psów podstawowych wydolności mózgu ze względu na ich morfologię.
Przedstawiliśmy kilka przykładów, ale jest ich znacznie więcej. Od ewolucji społecznej zbieżnej z ewolucją człowieka, przez nadwrażliwe struktury, takie jak nos, po społeczne uczenie się i pamięć.
Mózgi psów robią wrażenie. Dlatego wiemy, że nie tylko czują, ale rozumują i pamiętają. Dlatego uwzględnienie potrzeb naszego pupila przez cały czas jest obowiązkiem opiekuna.
