Termografia jest coraz bardziej użytecznym narzędziem w medycynie, tym bardziej w dzisiejszych czasach. Ta technika diagnostyczna jest niezbędna w środowiskach weterynaryjnych ze wszystkimi typami zwierząt, ale o wiele więcej w kontaktach z dziką przyrodą.
Zwierzęta nieudomowione należy zawsze traktować w ten sposób, dlatego staraj się jak najmniej z nimi kontaktować. Normalnie kontakt z ludźmi, a tym bardziej, jeśli są słabi lub chorzy, podkreśla je i może doprowadzić do ich śmierci. Dlatego termografia, będąca metodą zdalnego wspomagania diagnostyki, staje się idealnym narzędziem.
Co to jest termografia i do czego służy?
W związku z tym termografia jest przedstawiana jako technika pozwalająca na określenie temperatury na odległość i bez potrzeby fizycznego kontaktu z badanym ciałem. Dzięki temu możliwe jest uchwycenie promieniowania podczerwonego emitowanego przez zwierzę za pomocą kamer termowizyjnych lub termowizyjnych. Na poziomie technicznym pozwala różnicować powierzchnie i tkaniny na podstawie ich temperatury.
W ten sposób, jeśli znane są dane o „normalnych” warunkach organizmu, można wykryć nienormalne sytuacje bez konieczności narażania się na zwierzę i powodowania niepotrzebnego stresu.
Technika ta pozwala na odtworzenie dokładnych obrazów zwierzęcia w zależności od emitowanej przez nie temperatury.
Termografia w biomedycynie
Każda żywa istota emituje przez powierzchnię ciała określoną temperaturę. Emisja ta jest zróżnicowana w zależności od okrywy każdego gatunku: m.in. łusek, piór, skóry czy włosów. Ale w obrębie tego samego gatunku mogą również występować różnice: z powodu ciepła, trawienia lub istnienia patologii.
Termografia pozwala nam zmierzyć temperaturę zwierzęcia w różnych punktach ciała i porównać je, będąc w stanie wykryć:
- Na przykład cieplejsze obszary. Stany zapalne lub rany aktywują mechanizmy obronne, co przekłada się na zwiększenie przepływu krwi, a tym samym wzrost temperatury powierzchni.
- Chłodniejsze obszary z powodu utraty dopływu krwi.
W ten sposób można uzyskać wczesną diagnozę w wielu powszechnych patologiach kliniki weterynaryjnej i kosztem niższym niż dotychczas stosowane metody badawcze.
Termografia w klinice dla dużych zwierząt
Nie wszystkie zwierzęta są łatwe w obsłudze i weterynarze często mają do czynienia z osobami zestresowanymi lub rozgniewanymi. W innych przypadkach trudność polega na radzeniu sobie z gatunkami lub rasami, które nie są przyzwyczajone do ludzi (na przykład walka z bykami). Oto niektóre z patologii, które można zdiagnozować dzięki kamerom termowizyjnym w takich przypadkach:
- Wszelkiego rodzaju stany zapalne wewnętrzne, mięśniowe i stawowe.
- Choroby wymion krów, odwieczny problem w hodowli bydła.
- Kulawizna u koni, niewłaściwa postawa i problemy z chodem, a także obolałe miejsca spowodowane naciskiem siodła.
- Choroby kopyt i kopyt.
Ale co z dziką przyrodą?
Jak widzieliśmy na początku, zwierzęta niedomowe mają tę szczególną cechę, że potrzebują destylarni mniejszy kontakt z ludźmi. Zwierzęta te leczone w Centrach Rekonwalescencji muszą być później wypuszczone na wolność, a do tego nie powinny przyzwyczajać się do kontaktów z ludźmi.
Na przykład ptaki są jeszcze bardziej wrażliwe na stres niż ssaki. Jerzyk może umrzeć w klinice z powodu stresu, który jest straszny, ale sęp może zaatakować weterynarza, narażając swoją integralność i integralność osoby, która się nim zajmuje. W ten sposób niezbędny jest rozwój metod diagnostycznych minimalizujących kontakt człowieka z ptakiem. Dlatego w tych przypadkach idealnym rozwiązaniem okazała się termografia..
Diagnoza porażenia prądem
Porażenie prądem wyróżnia się wśród głównych przyczyn śmierci dzikich ptaków. Wynika to po części z faktu, że jest to stan trudny do zdiagnozowania na tyle wcześnie, aby móc go leczyć.
Kiedy ptak zostaje porażony prądem, na przykład przysiadając na kablu wysokiego napięcia, prąd przepływa z jego nóg po całym ciele, aby wyjść przez czubki skrzydeł. Wszystko po drodze zostaje zniszczone, odcinając dopływ krwi.
Problem polega na tym, że po przybyciu do kliniki ptak może jeszcze nie wykazywać oznak wynikających z tego masowego zniszczenia układu krążenia. Jednak mając kamerę termowizyjną, szybko widać wzrost obszarów o zimnym zabarwieniu (niebieskie tony), które mogą być kluczem do rozpoznania diagnozy.
Najlepszy ze wszystkich? Jest to metoda nieinwazyjna i wymaga minimalnego stresu dla dzikiego zwierzęcia, które, jeśli w końcu przeżyje, może zostać zwrócone naturze z wszelkimi gwarancjami.
Jak widzieliśmy, termografia jest narzędziem bardzo przydatnym, aw wielu przypadkach niezbędnym przy diagnozowaniu różnych zwierząt.
