Ksyfosydy należą do klasy morskich cheliceratów Merostomaty. Zakon obejmuje łącznie 17 rodzin, prawie wszystkie wymarłe. W rzeczywistości, Limulidae jest to jedyna rodzina, która przetrwała i ma cztery gatunki rozmieszczone w trzech rodzajach.
- Polifem Limulus - Zatoka Meksykańska i atlantyckie wybrzeże Ameryki Północnej.
- Tachypleus tridentatus - Azja Południowo-Wschodnia i Wschodnia.
- Tachypleus gigas - Azja Południowo-Wschodnia i Wschodnia.
- Carcinoscorpius rotundicauda - Azja Południowo-Wschodnia.
Dzisiaj, xifosydy są zasadniczo morskie, podczas gdy w starożytności ich wymarli krewni zamieszkiwali również źródła słodkiej wody.
Krab podkowy jest najbardziej znany
Najbardziej znanym gatunkiem jest Polifem Limulus lub krab podkowy, chociaż te cztery żyjące gatunki są do siebie bardzo podobne. Są one również znane jako kraby zapiekane, zapiekanki moluckie, kraby bagnetowe, limulus lub karaluchy morskie.
Należy zauważyć, że chociaż ich wygląd doprowadził do ich wulgarnego określenia jako „kraby”, te stworzenia nie są skorupiakami, ale chelicates. Ponadto uważa się, że są blisko spokrewnione z wymarłymi skorpionami morskimi, największe stawonogi w historii.
Najwcześniejsze skamieliny kraba podkowatego pochodzą z późnego okresu ordowiku, około 450 milionów lat temu.
Jakie cechy wyróżniają się w anatomii wyrostków mieczykowatych?
Wyraźnie, Główną cechą krabów podkowy jest ogon w kształcie miecza. Ten dodatek jest mobilny i służy do obrony. Z drugiej strony, podobnie jak większość obecnych cheliceromorfów, xiphosurs mają ciało podzielone na dwa segmenty, a dodatkowo są pokryte chitynową skorupą.
Głowa jest niezróżnicowana od klatki piersiowej, a na brzuchu widać sześć par wyrostków: Para chelicerae do chwytania pożywienia i 5 par nóg lokomotywy. Podstawy tych nóg łączą się, tworząc kanał kierujący pokarmem i doprowadzający go do ust. Wszystkie nogi zakończone są dobrze uformowanym zaciskiem. wystaje sześć ruchomych kolców.
Pod względem wielkości xiphosurus mają długość od kilku centymetrów do nieco ponad pół metra.
Mają wyrafinowany układ krążenia, który przysporzył im zaciekłych prześladowań
Warto zauważyć, że xiphosides mają wysoko rozwinięty układ krążenia, ze złożonym układem „żył” i „tętnic”. U tych zwierząt krew ma kolor niebieski, ponieważ krwinki, a nie czerwone krwinki, są cyjanocytami. W tych komórkach cząsteczką przenoszącą tlen jest hemocyjanina.
Co więcej, krew ma inny typ komórek, który jest odpowiednikiem leukocytów lub białych krwinek, amebocytów. Od 1950 roku wiadomo, że komórki te, gdy reagują na kontakt z bakteriami (żywymi lub martwymi) pękają, powodując szybkie krzepnięcie krwi.
Korzystając z tej właściwości krwi kraba, test o nazwie „Lizat Limulus amebocyte”(LAL). Test ten jest używany od dziesięcioleci do wykrywania obecności bakterii na różnych materiałach w przemyśle biomedycznym.
Rynek krwi Xiphosur
W Azji, gatunki T. tridentatus Jest to główne źródło krwi: tam praktykuje się spuszczanie całej krwi ze zwierzęcia aż do jego śmierci. W Ameryce Północnej los L. polifem Nie inaczej jest, ponieważ sposób pozyskania krwi jest bardzo inwazyjny. Pomimo powrotu osobników do swojego siedliska ich śmiertelność po wydobyciu jest wysoka.
Według analityków rynku zapotrzebowanie na ten test jest duże i ogólnoświatowe. Szacuje się, że rynek testowy utrzymał średnią roczną stopę wzrostu na poziomie 7,25 procent, wzrastając z 231 do 285 milionów dolarów w latach 2013-2016.
Przewiduje się, że rynek na 2022-2023 r. osiągnie 386 mln USD, co oznacza wzrost wielkości o 35% w ciągu pięciu lat.
Inne zagrożenia dla ochrony Xifosuros
- Tradycyjne zastosowanie jako przynęta: przemysł rybny wychwytuje xiphosides do wykorzystania jako przynęta.
- Karmienie: W niektórych krajach azjatyckich są spożywane w tradycyjnych potrawach lub w niektórych rytuałach.
- Zmiana ich siedlisk: zmiany temperatury wody spowodowane globalnym ociepleniem, zanieczyszczeniem i zubożeniem lub zniszczeniem plaż (niezbędne do ich reprodukcji).
- Korzystanie z muszliKrab podkowy jest również poszukiwany w Chinach i za granicą jako źródło chityny. Uważa się, że w Chinach popyt na muszle chitynowe stanowi poważne zagrożenie dla tych gatunków.
Ludzie zrobili to ponownie: Pomimo faktu, że xifosuros przeżyły liczne wymierania, teraz są bardziej zagrożeni niż kiedykolwiek z powodów antropicznych. Jak zawsze, pierwszym krokiem w promowaniu zmian jest ujawnienie czynników, które im zagrażają.
