Żonglowanie wydrami to jedno z najbardziej uderzających zachowań zwierząt. Ssaki już przyciągają naszą uwagę swoją ujmującą i znajomą morfologią, ale jeśli mają też ciekawe zachowania, wzbudzają w nas większe zainteresowanie.
Wydry są uważane za bardzo inteligentne zwierzęta. Jedną z ich najpopularniejszych umiejętności jest praca jako architekci i konstruktorzy narzędzi.
Jednak te zwierzęta mają inne, mniej znane zachowania. Pokazujemy je poniżej.
Przedstawiamy tego ssaka
Jedną z najbardziej znanych rzeczy o wydrach jest to, że są ssakami wodnymi. Można je znaleźć w rzekach, ale są też gatunki morskie. Pod względem taksonomicznym wydry należą do rodziny łasicowatych. W tej grupie znajdują się również borsuki lub fretki.
funkcje
Oto niektóre z jego najważniejszych cech morfologicznych:
- Te ssaki mają duże ciało, osiągając 85 centymetrów długości bez liczenia ogona.
- Jego gruba i wodoodporna sierść pokazuje różne odcienie. Tonacja jest przeważnie ciemnobrązowa, chociaż w okolicy brzusznej obserwuje się szarawy kolor, który przejaśnia się w okolicy gardła.
- U wydr można zaobserwować nieznaczny dymorfizm płciowy. Rozpiętość skrzydeł samców wydry jest większa niż u samic.
Siedlisko i dystrybucja
Wydry są zwykle spotykane na brzegach rzek otoczonych roślinnością. Uwielbiają krystaliczne wody, których dno otoczone jest kamieniami.
Ssaki te wykorzystują naturalne przestrzenie, takie jak nory czy jaskinie, które zwykle znajdują się na krawędziach wody. Mają stałą norę tylko w okresie lęgowym, a poza tym okresem zmienia się jego lokalizacja.
Inne ciekawostki
Ciekawostką dotyczącą tych zwierząt jest to, że charakteryzują się dużą terytorialnością. Na terytorium samca nie pozwala to na polowanie innym kongenerom lub innym zwierzętom.
Obecność wydr w rzekach są dobrym wskaźnikiem stanu ich wód. Ze względu na zanieczyszczenie wód rzecznych, wycinkę drzew lub inne zagrożenia wydra została wymieniona jako „gatunek o szczególnym znaczeniu”.
Żonglowanie wydrami
Wydry mają bardzo ciekawe zachowania, jak żonglerka, którą wykonują, gdy są w wodzie. Uwielbiają bawić się kamieniami lub kamykami, które podrzucają i zbierają przednimi nogami.
Nerwowo poruszając nimi, wygląda na to, że nimi żonglują. Stąd mówi się o żonglowaniu wydrami.
Uważano, że to zachowanie ma na celu poprawę. Uważano, że celem jest poprawić swoje zdolności motoryczne w żerowaniu.
Jednak ostatnie badanie odkryło przyczynę tego zachowania.
Powód żonglowania wydrami
Grupa naukowców z University of Exeter opublikowała niedawno badanie na ten temat. Przeanalizowali zachowanie łącznie 50 wydr dwóch różnych, ale blisko spokrewnionych gatunków.
Z całej próby 44 osobniki należały do azjatyckiej wydry karłowatej (Aonyks cinereus) i tylko 6 należało do wydry gładkowłosej (Lutrogale perspicillata). Pierwszy żywi się skorupiakami, a drugi łowi ryby.
Badanie, opublikowane w Royal Society Open Science, koncentruje się na przyczynie tego zachowania. W tym celu przeprowadzili różne eksperymenty z wydrami, dając im łamigłówki do wydobycia jedzenia.
Przewidywali również, że wydry azjatyckie będą lepsze w rozwiązywaniu tych zagadek. Może to być spowodowane tym, że jedzą skorupiaki i muszą wymyślić, jak je wydobyć.
Relacjonując częstotliwość żonglowania, brali pod uwagę takie aspekty, jak: gatunek, wiek, płeć i głód. To badanie przyniosło ciekawe wyniki.
Jakie aspekty są najbardziej istotne w tym zachowaniu?
Badanie wykazało, że młode i stare wydry żonglowały częściej niż dorośli. Nie zaobserwowali jednak różnic związanych z gatunkiem lub płcią.
Jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że dorosłe wydry koncentrują się na hodowli i hodowli, podczas gdy młode i starsze mogą spędzać czas na grach.
Uważa się, że starsze kobiety żonglują, aby zwalczyć spadek funkcji poznawczych. A to u młodych wydr poprawia ich rozwój motoryczny.
Z drugiej strony zaobserwowano, że żonglowanie było bardziej ciągłe gdyby wydry były głodne. Nie przyspieszyło to jednak rozwiązywania zagadek.
Podsumowując, zasugerowano, że żonglowanie wydrami może powstać w oparciu o przewidywanie jedzenia. Wydaje się, że nie są one związane ze zdolnością ekstrakcji pożywienia.
Jednak autorzy zauważają, że badania przeprowadzono na próbkach żyjących w niewoli. Uważają, że właściwe jest prowadzenie długoterminowych i bardziej szczegółowych badań dzikich wydr.