Stereotypy zwierząt są częstsze niż mogłoby się wydawać, ponieważ te zachowania są wyraźnymi wskaźnikami braku dobrostanu u żywych istot, zwłaszcza w niewoli. Tutaj ci pokażemy czym są stereotypy i jak je rozpoznać.
Czym są stereotypy zwierząt?
Są one zdefiniowane jako zachowanie zwierząt o powtarzalnych i nawykowych wzorach, które nie mają wyraźnych funkcji.
Inna definicja wskazuje, że są to zachowania powtarzalne spowodowane próbami przystosowania się żywej istoty do środowiska. Wykazano również, że mogą one być produktem dysfunkcji ośrodkowego układu nerwowego.
Takie zachowanie zostało zarejestrowane w wielu różnych grupach zwierząt. Obserwuje się go jednak głównie w niewoli, u gatunków ptaków, gryzoni czy kopytnych. Podobnie stereotypy dotyczące zwierząt są częste u drapieżników i naczelnych.
Często pojawiają się stereotypy dotyczące zwierząt seria wspólnych demonstracji:
- Zachowania ruchowe całego ciała: spacery, salta, podskakiwanie lub kołysanie bez widocznego sensu.
- Zachowania samokierowane: ciągnięcie za włosy lub pióra, ssanie palców lub wytykanie oczu.
- Objawy ustne: gryzienie przedmiotów, a także gryzienie nóg lub stóp, drapanie, wykonywanie powtarzalnych ruchów językiem itp.
- Wokalizacje: szczekanie, miauczenie, ryczenie, skomlenie itp.
- Halucynacje: W niektórych przypadkach zwierzęta mogą wpatrywać się w punkt ze zdumieniem.
Jakie są przyczyny?
Obecnie przyczyny stereotypów wydają się złożone i nie są do końca zdefiniowane. Te nietypowe zachowania są prawdopodobne są związane ze stresem.
Co więcej, Zachowania te różnią się w zależności od zwierząt, u których są obserwowane. Na przykład zwierzęta kopytne i mięsożerne nie wykazują tych samych zachowań:
- Dzikie zwierzęta kopytne w niewoli wykazują charakterystyczne zachowania. Wydaje się, że ich stereotypy wynikają z nieumiejętności odkrywania i poszukiwania pożywienia.
- Z drugiej strony mięsożercy wykazują stereotypy wysiedlenia, spowodowane kilkoma czynnikami. Możliwe, że występują one z powodu niemożności wykazania normalnych zachowań lub ograniczonej przestrzeni.
Wykazano również istotny wpływ czynników środowiskowych. Nieodpowiednie lub stresujące środowisko we wczesnych stadiach rozwoju może spowodować trwałe uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. To z kolei prowadzi do większej tendencji do rozwijania stereotypów przez resztę życia zwierzęcia.
Stereotypy zwierząt w ogrodach zoologicznych
Powód tych zachowań wydaje się być związany z niewolą. Jednak nadal istnieje rozbieżność wśród ekspertów. Wydaje się, że powtarzalne zachowania zwierząt mają cel: zwykle celem jest przystosowanie się do nieodpowiedniego środowiska, w którym się znajdują.
Poniżej przedstawiamy różne stereotypy zwierząt w ogrodach zoologicznych, które różnią się w różnych grupach zwierząt.
Stereotypy przemieszczenia
W tym typie zachowania wyróżnia się określone zachowanie, zwane „stymulacją”. Ten stereotyp polega na powtarzaniu w kółko tej samej trasy. Wyraźnym przykładem są lwy lub tygrysy, które wędrują po zagrodzie z jednej strony na drugą. Jest to zachowanie bardzo obserwowane w ogrodach zoologicznych, szczególnie u zwierząt mięsożernych.
Brak bodźców, takich jak tropienie zdobyczy, podchody lub polowanie grupowe, może sprzyjać rozwojowi stereotypów u drapieżników żyjących w niewoli.
Statyczne powtarzające się stereotypy
W ten sam sposób ten rodzaj zachowania obejmuje powtarzalne ruchy wykonywane ciałem bez przemieszczenia. W ogrodach zoologicznych zaobserwowano to u naczelnych. Typowym przykładem jest obserwowanie skały zwierzęcia tam iz powrotem. Jednak wykonują te ruchy tylko w niektórych przypadkach.
Inne zachowania u innych zwierząt
W ten sam sposób zaobserwowano stereotypy u zwierząt gospodarskich lub domowych. Wykazano, że to zachowanie jest bardziej powszechne, niż mogłoby się wydawać.
Te powtarzające się zachowania wynikają z zachowania żerowania zwierząt kopytnych. Podobnie, są one wzmacniane przez brak dobrostanu zwierząt, taki jak ograniczony ruch z powodu ograniczonej przestrzeni.
Naturalna dieta zmniejsza stereotypy, zarówno u bydła, jak i dzikich zwierząt kopytnych. Diety te zawierają większą ilość pokarmu i błonnika, co ułatwia trawienie zwierzęcia.
Można stwierdzić, że stereotypie są zachowaniami powtarzalnymi bez wyraźnej funkcji, ale odzwierciedlają próbę przystosowania się zwierzęcia do nowego środowiska lub wywodzą się z dysfunkcji, emocjonalnej lub fizycznej.
Te niepokojące zachowania występują zwłaszcza u zwierząt przebywających w ośrodkach zoologicznych z wyraźnym brakiem wzbogacenia środowiska w swoich obiektach. Mimo to można je również zaobserwować u zwierząt domowych, dlatego należy przez cały czas zwracać uwagę na samopoczucie emocjonalne zwierzęcia.