Zapewne już zdaliśmy sobie sprawę (z własnego doświadczenia lub z komentarzy rodziny, przyjaciół lub znajomych), że są zwierzęta nadpobudliwe i że np. zachowanie spokoju w domu to nie to samo. buldog angielski niż ochrypły lub Dalmatyńczyk.
Musimy pamiętać, że W zależności od rasy, wychowania i innych czynników zwierzę może być mniej lub bardziej aktywne. Czynniki te mogą dać nam cenne wskazówki podczas opracowywania strategii, które pomogą nam ukierunkować ich energię i poprawić współistnienie w domu.
Zwierzęta nadpobudliwe: o czym należy pamiętać
Podobnie jak inne rodzaje zachowań u psa, nadpobudliwość może być cechą dziedziczną z generacji do generacji. Ale może również mieć swoje źródło w innych niegenetycznych przyczynach:
- Niewystarczająca stymulacja. Zarówno fizyczne, jak i psychiczne.
- Brak socjalizacji. Może to być przyczyną wielu problemów behawioralnych w życiu psa i jest bardzo częste u psów, które są odseparowane od matki w młodym wieku i sprzedawane w sklepach zoologicznych powyżej trzeciego miesiąca życia, gdy opuściły okres socjalizacji.
- Brak rutyny. Zwierzęta łatwo przystosowują się do codziennej rutyny, która daje nam bezpieczeństwo, jeśli chodzi o wiedzę, kiedy jeść, wyjść, spać…
- Hiperkineza. Jest to choroba podobna do deficytu uwagi u ludzi i spowodowana problemami w układzie nerwowym.
- Problemy z dietą. Z powodu nadmiernego spożycia kalorii lub nadwrażliwości pokarmowej (alergia pokarmowa).
- Uczenie się. Zachowań wzmocnionych przez właściciela, dobrowolnie lub mimowolnie.
Nadpobudliwość czy nadpobudliwość?
Nadpobudliwość i nadpobudliwość to różne pojęcia. W rzeczywistości pod wieloma względami można znaleźć różnice między jednym a drugim.
- Nadaktywność jest nieco bardziej powszechna u psów.
- W przeciwieństwie do nadpobudliwości, nadpobudliwość nie zmienia fizjologii psa ani nie wpływa na zdolność zwierzęcia do odpoczynku i normalnego snu.
- Jednak sytuacja odwrotna występuje, gdy pies jest nadpobudliwy. Tętno, częstość oddechów i temperatura są podwyższone, nawet w okresach odpoczynku.
- Aktywność u psów nadaktywnych ma swój cel. Oznacza to, że nie jest to przesadna reakcja na bodziec, jak ma to miejsce w przypadku osób nadpobudliwych, a jej celem jest często zwrócenie uwagi właściciela.
- Nadmierna aktywność nie jest dziedziczna.
Wiele psów jest klasyfikowanych jako „nadpobudliwe”, gdy tak nie jest, po prostu poprzez poziom aktywności wyższy niż średnia dla ich rasy lub wieku. Ponadto należy wziąć pod uwagę, że aktywność również różni się w zależności od osoby.
Wskazówki dotyczące radzenia sobie z samodzielną kwarantanną u zwierząt nadpobudliwych
Jeśli już wykluczyliśmy z weterynarzem problem organiczny, który może powodować nadpobudliwość, te wskazówki możemy zastosować w normalnym życiu i pomyśl o alternatywach na długie okresy w domu, takich jak kwarantanna.
1. Nie wzmacniaj nadpobudliwych zachowań
Nie wzmacniaj nadpobudliwych zachowań, ani nagradzanie sytuacji, w których pies przesadza, ani karanie go za to. Tak więc jedyne, co osiągniemy, to podniesienie poziomu lęku u psa.
2. Ustal rutynę
Musisz ustalić rutyny spacerów, gier, odpoczynku i posiłków. W zależności od wieku i rasy ogólnie, wskazane byłoby spożywanie jednego lub dwóch posiłków dziennie, rozdzielonych w ciągu dnia.
3. Dostosuj dietę do swoich potrzeb
Musimy sprawdzić, czy ilość karmy jaką podajemy zwierzęciu jest odpowiednia pod względem wieku, rasy, idealnej wagi i aktywności. Szczeniak Labrador to nie to samo co dorosły pies Chihuahua.
4. Zapewnia wystarczającą stymulację fizyczną i psychiczną
Musimy również zapewnić psu wystarczającą stymulację, zarówno fizyczną, jak i psychiczną. Oczywiście będzie to zależeć od rasy i wieku zwierzęcia.
Nie wolno nam popadać w ekstremalne ćwiczenia, które wyczerpują psa, ani pozostawać w minimalnym i nadmiernie lekkim, co ledwo pozwala mu „wyssać” lub „uwolnić” energię. Musimy znaleźć złoty środek.
- W domu możemy poćwiczyć gry węchowe, rozciąganie, gryzienie… Możemy również przygotować gry z domowych materiałów, takich jak tektura.
- Zabawy, w których pies używa węchu, zakładają dobrą stymulację fizyczną i psychiczną.
- A dla najbardziej zwinnych, takich jak pasterze, myśliwi, woda… możemy stopniowo próbować trudniejszych ćwiczeń, takich jak bieżnia.
5. Szkolenie domowe
Możemy ćwiczyć różne komendy i ćwiczenia posłuszeństwa i samokontroli („siad”, „zostań”, „poza”, „szukaj” itp.). W tym sensie, zwiększenie samokontroli w domu jest bardzo ważne, aby pomóc nadpobudliwym zwierzętom.
Dzięki praktyce i czasowi możemy uniknąć niekontrolowanych sytuacji, takich jak np. skakanie psa po jedzenie.
Poprawiając zachowania poprawimy współistnienie
Tak jak brak zajęcia może w mniejszym lub większym stopniu wpływać na ludzi, tak samo może się stać ze zwierzętami domowymi. Niektóre rasy są bardziej energiczne i dlatego potrzebują swoich opiekunów, aby pomogli im ukierunkować ich rozpęd, podczas gdy inne są ogólnie spokojniejsze.
Niezależnie od tego, jaki jest zwierzak, prawda jest taka musimy starać się poświęcić im pewną uwagę aby mogli jak najlepiej radzić sobie w sytuacjach.
Jeśli skupimy się na nieco lepszym poznaniu naszego pupila, możemy poprawić pewne nawyki i ogólnie poprawić koegzystencję.
