Jeśli chodzi o legalność psów stróżujących i ochronnych, debata skupia się na dwóch sferach. Pierwszy odnosi się do potencjalnych zagrożeń, jakie niesie ze sobą trzymanie tych zwierząt Może wiązać się z dobrem osób trzecich. Natomiast druga skupia się na gwarancji integralności fizycznej i psychicznej samych psów wykorzystywanych w tego typu zadaniach.
Główne problemy związane z trzymaniem psów stróżujących lub ochronnych
Często kwestionuje się, czy psy obronne reprezentują lub nie stanowią potencjalnego ryzyka dla innych osób, zarówno ludzi, jak i innych zwierząt. W tym momencie debata przecina się z dyskusjami o tzw. potencjalnie niebezpiecznych psach.
Czy uczciwe jest zakazanie lub ograniczenie przetrzymywania niektórych ras ze względu na ich formę fizyczną lub dziedziczenie genetyczne? Czy potrzebne są bardziej rygorystyczne zasady, aby zapewnić, że? psy stróżujące i ochronne są prawidłowo przeszkolony do wykonywania tych funkcji?
Po drugie, pytania o warunki życia zwierząt stworzonych do wykonywania tych zadań. Czy psy stróżujące otrzymują taką samą troskę o zdrowie i samopoczucie jak psy do towarzystwa?
Czy właściciele mogą być postrzegani jako wykorzystujący swoje naturalne zdolności i narażający swoją integralność fizyczną i psychiczną na ryzyko dla własnej korzyści? Który jest los strażnika, gdy jego rola nie jest już wymagana?
Żadna z tych dyskusji nie jest pozbawiona kontrowersji i sporów. Ale ogólnie rzecz biorąc, przepisy starają się łagodzić potencjalne szkodliwe lub niebezpieczne skutki trzymania psów stróżujących lub stróżujących. Zarówno dla samych psów, jak i dla osób, które mogą mieć z nimi kontakt.
Co określa hiszpańskie prawo dotyczące psów stróżujących i ochronnych?
W Hiszpanii, na szczeblu stanowym nadal nie ma przepisów ramowych dotyczących psów przeznaczonych do opieki i ochrony. Podobnie jak w przypadku przepisów dotyczących psów myśliwskich, sprawa ta jest przekazana wspólnotom autonomicznym jako prawodawstwo w tej sprawie.
W konsekwencji, znajdujemy różne przepisy regionalne i gminne które kierują utrzymaniem psów stróżujących i ochronnych. Jak również możliwe sankcje mające zastosowanie do właścicieli, którzy nie przestrzegają ustalonych zasad postępowania z psami i opieki nad nimi.
Aby wymienić przykład, spójrzmy na główne aspekty prawne ustawodawstwa miejskiego obowiązującego w Madrycie. Na jego terenie hodowlę psów stróżujących reguluje rozporządzenie o własności i ochronie zwierząt.
Przykład Ustawy Miejskiej Madrytu dotyczącej psów stróżujących
Przede wszystkim wspomniane rozporządzenie zakazuje suk i szczeniąt poniżej sześciu miesięcy oddania do pilnowania i ochrony. Określa również, że psy przeznaczone do tych zadań muszą być trzymane w odpowiednio klimatyzowanych i odgraniczonych środowiskach.
Priorytetem jest zmniejszenie prawdopodobieństwa, że mogą wyrządzić szkody ludziom, mieniu i mieniu.
Ustawodawstwo madryckie czyni ostrzeżenie widocznym dla innych obowiązkowym o istnieniu psa stróżującego na posesji. Ponadto właściciele muszą ponosić odpowiedzialność cywilną za szkody fizyczne i materialne, jakie ich zwierzęta wyrządzają osobom trzecim i dziedzictwu publicznemu.
W odniesieniu do dobrostanu psów stróżujących i ochronnych rozporządzenie stanowi, że nie można ich na stałe zamknąć ani przywiązać. Fakt noszenia łańcuszków lub pasków nie powinien utrudniać ich mobilności ani minimalnej swobody poruszania się. Oznacza to, że muszą mieć możliwość poruszania się w swoim otoczeniu i mieć minimalnie wygodną przestrzeń w zależności od ich wielkości.
W przypadku, gdy pies mieszka i śpi na zewnątrz, Potrzebujesz też schronienia, aby pogoda nie zagrażała Twojemu przetrwaniu. Jeśli jedna lub więcej z tych zasad zostanie naruszona, posiadanie podlega zgłoszeniu za znęcanie się nad zwierzętami.
Jak zgłosić złe traktowanie psów stróżujących i ochronnych?
Skargę można złożyć bezpośrednio do właściwych organów lub za pośrednictwem opiekuna zwierząt, który ma wsparcie kancelarii prawnej. Zaletą tej ostatniej alternatywy jest to, że profesjonalni wolontariusze będą mogli udzielić porady na temat legalności psów stróżujących i ochronnych oraz pokierować składaniem skargi.
W obu przypadkach, ideałem jest dostarczenie dokumentów potwierdzających nieodpowiednie warunki, jakim poddawane jest zwierzę. Dzięki filmom, zdjęciom lub świadkom łatwiej i łatwiej jest wykazać, że właściciel narusza zasady legalnego posiadania tych psów.
Również Zaleca się, aby reklamacja była opatrzona podpisem i zeznaniami samego składającego reklamację. Chociaż możliwe jest anonimowe zgłaszanie znęcania się nad zwierzętami, identyfikacja skarżącego i dowody dodają powagi i wagi zgłoszeniu, powodując, że jest ono rozpatrywane szybciej.