Kaszel psa może ukryć wiele dolegliwości. Niektóre są związane z zaburzeniami występującymi wyłącznie w miąższu płuc, takimi jak procesy zapalne. Z drugiej strony, inne, chociaż mają bezpośredni wpływ na płuca, mogą pochodzić ze zmian w innym systemie.
Wiemy już, że równowaga, w jakiej utrzymuje się ciało, jest bardzo delikatna. Dlatego mała patologia w jednym systemie lub narządzie może wywołać konsekwencje w innym.. Z tej okazji porozmawiamy o obrzęku płuc u psów.
Definicja obrzęku płuc
Wielu czytelników będzie zaznajomionych ze słowem obrzęk, a nie lewatywa, ponieważ jest to termin często używany do opisu patologicznego gromadzenia się płynu w niektórych tkankach ciała.
W konkretnym przypadku obrzęku płuc odnosi się do nagromadzenia płynu w tkanki płucnej, w przestrzeniach pęcherzykowych i śródmiąższowych.
Skąd możemy wiedzieć, czy nasz pies ma obrzęk płuc?
Rozpoznanie obrzęku w płucach zawsze musi być postawione przez lekarza weterynarii, poprzez techniki obrazowania diagnostycznego, zwykle prześwietlenia.
Wstępne rozpoznanie obrzęku płuc na podstawie obserwacji objawów jest często trudne, ponieważ układ oddechowy charakteryzuje się stosunkowo ograniczoną różnorodnością objawów, a wiele procesów patologicznych ma te same objawy.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli pies ma obrzęk płuc, może objawiać się:
- Kaszel, częstszy po dłuższym leżeniu. Po dłuższym przebywaniu w tej pozycji płyn w płucach grawitacyjnie „osiada”, co powoduje nasilenie tego objawu.
- Duszność. Możemy zaobserwować, jak pies przyjmuje nieprawidłową pozycję do oddychania, może nawet wydawać nieprawidłowe dźwięki oddechowe.
- Różowa pienista wydzielina z nosa lub ust.
Dlaczego jest produkowany?
Aby wyjaśnić zmiany, które mogą powodować obrzęk płuc, podzielimy klasyfikację na dwie sekcje: kardiogenny i niekardiogenny obrzęk płuc.
Kardiogenny obrzęk płuc
Wyprodukowany przez pierwotne zaburzenie zlokalizowane w układzie krążenia. W zdrowych płucach płyn wypływa z naczyń włosowatych płuc do przestrzeni śródmiąższowej i powraca do krążenia przez naczynia limfatyczne płucne.
Cały ten proces zależy od ciśnień krążenia, więc gdy następuje zmiana tego ciśnienia, wydziela się więcej cieczy niż jest w stanie zebrać, powodując w konsekwencji obrzęk płuc.
Możliwe przyczyny kardiogennego obrzęku płuc to:
- Wszystkie rodzaje choroba serca, takie jak poszerzona lub restrykcyjna choroba serca.
- Przetrwały przewód tętniczo-żylny.
- Problemy z zastawką serca, takie jak endokardioza zastawki mitralnej.
Niekardiogenny obrzęk płuc
Ten rodzaj obrzęku płuc występuje, gdy w tkance płucnej dochodzi do nieprawidłowego gromadzenia się płynu przy braku choroby serca. To znaczy, kiedy nie jest pierwszy, to jest drugi.
Mechanizmy zaangażowane w rozwój tego typu obrzęku są zróżnicowane, ale związane są ze zwiększoną przepuszczalnością naczyń płucnych, co umożliwia rozlanie płynu do wnętrza tkanki śródmiąższowej i pęcherzyków płucnych.
Ogólnie rzecz biorąc, niektóre z przyczyn tego typu obrzęku mogą być:
- Niedrożność górnych dróg oddechowych. Na przykład paraliż gardła, urazowy uraz szyi spowodowany ciasnym lub karnym kołnierzem, procesy nowotworowe lub ropnie.
- Szok elektryczny, przez ugryzienia kabla.
- Ostra choroba neurologicznatakie jak urazy głowy lub drgawki.
- Wdychanie dymu lub substancji toksycznych.
- Posocznica, czyli uogólnione infekcje w krwiobiegu.
Leczenie
Najczęściej występują obrzęki kardiogenne. Leczenie ma na ogół na celu leczenie pierwotnej przyczyny, czyli choroby serca.
Oprócz, Aby przyspieszyć wchłanianie i eliminację tego płynu śródmiąższowego, można zalecić stosowanie leków moczopędnych. W rzeczywistości podawanie tego typu leku jest zwykle wskazane u większości psów cierpiących na choroby serca.
Rzadszy obrzęk niekardiogenny zwykle ustępują z wyłączną eliminacją pierwotnej przyczyny, gdy tylko jest to możliwe.