Tapir to prymitywne stworzenie. Zgodnie z zapisem gatunków kopalnych, ich przodkowie zamieszkiwali region euroazjatycki już około 55 milionów lat temu. Przez całe życie na planecie wyginęło dziewięć z 10 rodzajów rodziny tapiridów.
Obecnie wśród wielu rodzin zakonu Perissodactyla, przeżywają tylko tapiry i nosorożce z grupy ceratomorfów. Ciekawe, że jeden z jego anatomicznych znaków pozostał niezmieniony od tego czasu: nieparzysta liczba kopytnych palców na tylnych łapach.
Tapir otrzymuje długą listę popularnych nazw, takich jak tapir, anta, tatabra, mbeorí, mboreví czy sachavaca. W rdzennych ludach wenezuelskiej Amazonii są znani jako Dasdil, według Waraos; i jak Shama wśród Yanomami.
Gdzie mieszka tapir?
Obecnie w północnej Eurazji, pierwotnym terytorium grupy, nie ma już żadnych tapirydów. Warto zauważyć, że kilka zmian, jakie grupa przeszła w trakcie swojej ewolucji, wskazać jego dobre przystosowanie do siedliska, które zajmuje.
Dzisiejsze tapirydy należą do jednego rodzaju, z trzema gatunkami w Ameryce Środkowej i Południowej oraz jednym na Półwyspie Malajskim i na Sumatrze. Region nie ma znaczenia, bo wszystkie tapiry mieszkać na obszarach z dobrym źródłem wody, w tym lasy, lasy deszczowe, góry i łąki.
- Tapir indicus, tapir malajski lub azjatycki: w południowej Birmanii, Malezji i na Sumatrze
- Gatunek Tapirus bairdii, Tapir Bairdii lub tapir z Ameryki Środkowej: od południowego Meksyku po północną Kolumbię i na wschód od Andów Ekwadoru.
- Tapir naziemny, tapir brazylijski lub tapir naziemny: żyje w Kolumbii i Wenezueli na północy Argentyny i na południu Brazylii.
- Tapir pinchaque o Tapir górski: zamieszkuje Andy od północno-zachodniej Wenezueli, Kolumbii i Ekwadoru do północno-zachodniego Peru.
Jakie są typowe cechy tapira?
Tapir jest największym roślinożercą w nowym świecie. W zależności od gatunku dorosły osobnik może osiągnąć od 200 do 360 kilogramów. Ogólnie rzecz biorąc, charakterystycznymi cechami tapirów są solidne ciało, ogon i krótkie nogi, duża głowa i obniżona szyja.
Wyróżnia się anatomia twarzy tapira, ponieważ jest wysoce wyspecjalizowana. Jego czaszka ma zestaw osobliwych cech kostnych, które wyewoluowały, aby stworzyć krótką i elastyczną rurkę.
Warto to wiedzieć tułów tapira to tak naprawdę górna warga i nos. Giętkość pnia pozwala mu chwytać przedmioty i zrywać z niego liście i owoce.
Tapiry, gdy są zagrożone, nurkują w rzekach i nurkują używając ich pysków jako fajki. Gatunek azjatycki ma większy pień.
Zachowanie tapirów
Według badań, choć nie są one wyłącznie nocne, mają tendencję do schronienia się w lesie w ciągu dnia i wychodzą na posiłek w nocy. Ogólnie rzecz biorąc, tapiry nie są stworzeniami bardzo towarzyskimi, nie wydają się mieć skomplikowanych relacji. Chociaż na ogół są nieśmiałe, są agresywne, gdy rywalizują o towarzyszy lub bronią terytorium.
Tapiry mają stosunkowo długi okres ciąży wynoszący 13 miesięcy i wyprodukować jeden czerw na miot. Należy zauważyć, że futro młodych bardzo różni się od futra dorosłych. Mają wzór kamuflażu przypominający arbuza, z brązowymi i beżowymi paskami, które gubią się w miarę wzrostu.
Z drugiej strony odstawienie młodych od piersi następuje w wieku około 10 do 12 miesięcy. W wieku od dwóch do czterech lat maluchy są gotowe do kopulacji i mogą żyć od 25 do 30 lat.
Tapiry wytwarzają różne wokalizacje
Według różnych badań tapiry wydają pisk wyrażający strach, udrękę lub ból. Co więcej, wokalizują „kliknięcie”, aby zidentyfikować się wśród tego samego gatunku, szczególnie w okresie godowym. Wykazują też agresję z prychnięciem przez nos, a podrażnione wydają odgłosy parskania.
Stan zachowania
Gatunki tapir są Sklasyfikowany jako Narażony przez Czerwoną Listę Gatunków Zagrożonych IUCN. Chociaż potrzeba więcej badań, aby określić obecne zagęszczenia i trendy, uważa się, że populacja tapirów zmniejsza się w całym swoim zasięgu geograficznym.
Główne zagrożenia to polowanie (na mięso i skórę), konkurencja siedliskowa ze zwierzętami gospodarskimi i fragmentacja siedlisk spowodowana wylesianiem. Chociaż są one prawnie chronione przed polowaniem, polowania nadal występują na wielu obszarach chronionych.
Należy zauważyć, że ze względu na urozmaiconą dietę złożoną z owoców, liści, kwiatów i kory, gatunki tapirów odgrywają bardzo ważną rolę jako rozsiewacze nasion. W oparciu o ten fakt, uważani za architektów krajobrazu i gatunki kluczowe dla ochrony ekosystemu, w którym żyją.
