Pasożyty to żywe istoty, które w określony lub trwały sposób czerpią pewne korzyści od żywiciela, z którym wchodzą w interakcje. Istnieje wiele terminów dzielących te typy zwierząt, a ich cykle życiowe są zwykle bardzo złożone, w wielu przypadkach przechodząc przez więcej niż jednego żywiciela przed osiągnięciem dorosłości. Dzisiaj pokażemy Wam przypadek tasiemców i kotów: zarówno cykl biologiczny, objawy, jak i leczenie.
Znajomość pasożyta
Tasiemce są rodzajem płazińców z rodziny tasiemców i są uważane za obowiązkowe pasożyty różnych grup ssaków. Ciekawostką jest fakt, że niektóre gatunki należące do tego rodzaju mają człowieka jako ostatecznego gospodarza, ale ze względu na ich łatwą zdolność do zarażania, mogą być przenoszone na zwierzęta domowe, takie jak psy lub koty.
Pasożyty te mają kształt robaków, często mają kilka metrów długości. W skoleksie lub głowie mają różne przyssawki, których używają do mocowania na błonie śluzowej jelit gospodarza, karmienie się składnikami odżywczymi, które otrzymują z jedzenia.
Istnieje kilka rodzajów tasiemców, które mogą przypadkowo trafić do układu pokarmowego kota:
- Taenia soli: Jest wytwarzany przez spożycie niegotowanej wieprzowiny oraz że nie został poddany analizie bezpieczeństwa żywności. Larwy otorbiają się w mięśniach świni, a po spożyciu forma dorosła rozwija się w jelicie żywiciela ostatecznego.
- Taenia saginata:w tym przypadku, pochodzi z wołowiny. Ponownie jest przekazywany przez połknięcie.
- Taenia taeniaeformis:jest to jedyny nazwany tasiemiec wyspecjalizowany w zarażaniu kotów. Żywicielami pośrednimi są gryzonie lub króliki, a kot zostaje zarażony, polując na te małe ssaki.
- Dipylidium caninum:infiltruje organizm ssaka po połknięciu przez pchły podczas pielęgnacji.
Pierwsze dwa to typowe ludzkie pasożyty, które mogą przypadkowo trafić do zwierzęcia, podczas gdy dwa ostatnie są bardziej wyspecjalizowane w zarażaniu zarówno kotów, jak i psów.
Objawy
Tasiemce na ogół nie mają objawów, dopóki nie są w zaawansowanym stadium wzrostu, więc żywiciel może spędzić miesiące z pasożytem w jelitach bez widocznych oznak choroby. Nawet jeśli, są pewne oznaki, że coś jest nie tak wewnątrz kota:
- Może wystąpić swędzenie lub podrażnienie odbytu, więc kot będzie ciągnąć zad i nadmiernie gryźć lub lizać obszar.
- Szczątki tasiemca (ponieważ dorosłe osobniki zrzucają fragmenty ciała w wyniku rozsiewania jaj) można czasem zobaczyć w kale zwierzęcia.
- Ponieważ pasożyt żywi się składnikami odżywczymi zawartymi w kociej diecie, może wykazywać objawy depresyjne, drażliwość i pozbawioną blasku sierść.
- Jeśli ilość pasożytów wewnątrz kota jest wysoka, może wystąpić niedrożność jelit i wyraźne zapalenie. Prowadzi to do wymiotów, biegunki, zaparć i słabego apetytu.
Przed wystąpieniem któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast udać się do lekarza weterynarii: może to być tasiemiec lub nie, Ale jasne jest, że coś jest nie tak z układem pokarmowym kota.Próbki kału są ważne dla diagnozy, ponieważ jak wcześniej wspomniano, mogą zawierać fragmenty lub jaja pasożyta.
Leczenie
Jakkolwiek groteskowe może być wyobrażenie sobie zwierzęcia o długości ponad metra w jelicie zwierzęcia, rokowanie dla tej choroby jest pozytywne. Dobre rezultaty daje zwykle stosowanie komercyjnych leków przeciwpasożytniczych, takich jak m.in. prazikwantel. Zazwyczaj podaje się je doustnie w postaci małych tabletek.
Jak widzieliśmy, tasiemce są cichymi pasożytami, które można zidentyfikować, jeśli opiekunowie zwracają szczególną uwagę na odchody kotów i swędzenie. Jednak dobra profilaktyka jest zawsze najlepszą barierą. Niepozwalanie zwierzęciu żywić się dzikimi gryzoniami i nie dawanie mu surowego pokarmu bez kontroli sanitarnych zawsze będzie najlepszą opcją dla kota.