Świat przyrody nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Relacje drapieżnik-ofiara to w zasadzie wyścig zbrojeń o przetrwanie. W tej dynamice powstają naprawdę zaskakujące strategie ewolucyjne. Przykładem tego jest mysz konik polny i jego odporność na jad.
Czy wiesz coś o tym uroczym gryzoniu? Jak to możliwe, że zwierzę jest całkowicie odporne na toksyny niektórych stawonogów? Tutaj dajemy odpowiedź na te pytania.
O myszach konik polny
Te małe gryzonie to grupa kręgowców należących do rodzaju Onychomia.Ten rodzaj ma tylko trzy gatunki, które są dystrybuowane głównie w Stanach Zjednoczonych (m.in. w Teksasie, Arizonie i Nevadzie) oraz w Meksyku. To są Onychomys arenicola, Onychomys leucogaster Tak Onychomys torridus.
Pomimo pokrewieństwa z mysząMus musculus, ten rodzaj małych ssaków ma kilka uderzających cech, takich jak:
- Jego ciało ma długość od 9 do 12 centymetrów. Ogon na ogół nie osiąga siedmiu centymetrów.
- Są koloru brązowego lub szarawego, z białym brzuchem podobnym do wielu chomiki.
- To, co najbardziej różni się od innych gryzoni, to ich zachowanieTe myszy są naturalnymi drapieżnikami, które polują na swoją zdobycz w podobny sposób jak koty. Są znani ze swojej niezwykłej agresywności.
- Żywią się konikami polnym, skorpionami, stonogami, pająkami, małymi wężami, a nawet innymi gryzoniami.
- Jako uderzającą cechę, myszy konik polny bronią swoich terytoriów charakterystycznym skowytem.
Zupełnie inny niż mysz domowa, prawda? Mimo to jego najbardziej fascynującą cechą jest niewątpliwie odporność na jad drapieżnych skorpionów. Ta dziwna ewolucyjna adaptacja od wielu lat wzbudza zainteresowanie badaczy.
Dlaczego ten gryzoń jest odporny?
Mysz polny jest odporna na jad skorpionaCentruroides sculpturatus.Badanie opublikowane w czasopiśmie Science w 2013 roku próbuje odpowiedzieć na tę dziwną ewolucyjną adaptację:
Jad tych skorpionów zawiera neurotoksyny, które działają na centralny układ nerwowy i krwionośny zwierzęcia, które żądlą żądłem. co powoduje zakłócenie ich zdolności sensorycznych.
Przypadek tego gryzonia i skorpiona jest wyraźnym przykładem koewolucji. Im bardziej toksyczny jad zaszczepiony przez bezkręgowce, tym bardziej wyrafinowany mechanizm ucieczki myszy. Ale jak on to robi?
Kwestia biochemii
W tym przypadku odporność myszy pochodzi z mutacja w mechanizmach komórkowych przenoszących ból. Aby uprościć sprawę, ograniczymy się do stwierdzenia, że ten gryzoń ma specjalny aminokwas, który blokuje potencjał czynnościowy jadu i neutralizuje wszystkie neurony receptora bólu wokół niego.
Co więcej, jad wydaje się dezaktywować wszelkie formy bólu w ciele myszy, pozwalając jej na dalsze zabijanie ofiary, nawet jeśli spowoduje to obrażenia.
W świecie przyrody nic nie jest pozostawione przypadkowi: prawie żadne zwierzę nie wypracowało takich strategii postępowania z trującymi zwierzętami, ponieważ może to być bardzo drogie pod względem energii.
Ponadto w większości środowisk można schwytać niejadowitą zdobycz, zamiast ryzykować życie przeciwko stawonogom o potencjale toksycznym. Tak nie jest w przypadku myszy pasikonika, ponieważ żyjąc na pustyniach i suchych obszarach, skorpiony mogą być jedynym dostępnym zasobem żywności w określonym czasie.
Agresja i temperament
Oprócz ich agresywnego zachowania z ofiarą, którą zabijają wielokrotnymi ugryzieniami w swoich wrażliwych obszarach, te myszy wykazują również agresję wobec swoich towarzyszy.
W kilku eksperymentach, w których były trzymane w niewoli z innymi myszami, te śmiercionośne gryzonie zabijały je i konsumowały ich zwłoki.
Skąd tyle wrogości?
To zwierzę stanowi wyraźny kontrast w stosunku do innych krewnych, takich jak norniki europejskie, takie jakApodemus sylvaticusCharakteryzują się nieuchwytnym i spokojnym temperamentem. Odpowiedź na tę różnicę można znaleźć w różnorodności diety i niedostatku zasobów.
Wiele gryzoni jest wszystkożernych lub ściśle roślinożernych, więc mają (prawie) nieograniczoną dostępność pożywienia, jeśli spędzają wystarczająco dużo czasu na poszukiwaniach, ponieważ w ekosystemie śródziemnomorskim prawie zawsze są warzywa i nasiona.
Zupełnie inaczej jest w przypadku myszy konik polny.Ponieważ żyją w suchych środowiskach i są ściśle mięsożerne, liczba ofiar może być bardzo ograniczona. Przełożyłoby się to na ewolucyjną strategię opartą na skrajnej agresywności: „Nie pozwól zdobyczowi uciec, może to być jedyne jedzenie, które otrzymujesz przez cały dzień”.
