Na świecie występuje ponad 30 gatunków delfinów rozsianych po różnych morzach, oceanach i rzekach. Delfin amazoński, lub bardziej znany tonina lub boto, żyje w wodach, od których pochodzi jego nazwa i można go również znaleźć w dorzeczach Orinoko i górnej części Madery w Boliwii.
Czy znasz cechy tego przyjaznego zwierzęcia? Czy wiesz, w jakim stanie jest dzisiaj? Jeśli chcesz wyjaśnić te niewiadome i wiele innych, zachęcamy do dalszej lektury.
Czy istnieją delfiny słodkowodne?
Choć może to wydawać się zaskakujące, istnieje pięć gatunków delfinów żyjących w rzekach. Delfin amazoński lub tonina to największy gatunek wszystkich, a także najbardziej znana ze szczególnego koloru skóry.
Delfiny słodkowodne pochodzą z innej rodziny niż delfiny morskie, ponieważ szacuje się, że różowe delfiny zostały genetycznie oddzielone od swoich oceanicznych przodków ponad 15 milionów lat temu.
Istnieją różnice morfologiczne między obiema grupami:
- Delfiny rzeczne są mniejsze i mogą mierzyć do 2,50 metra długości i ważyć około 200 kilogramów.
- Mają też mniejszą płetwę grzbietową.
- Jego pysk rostrum jest znacznie dłuższy, z bardziej spiczastymi zębami.
- Zwierzęta te mają gorszy zmysł wzroku niż ich morscy krewni, przystosowując się do życia w mętnych wodach.
Delfin o różowej skórze
Istnieje kilka teorii, które próbują wyjaśnić różowy kolor tych delfinów. Najszerzej akceptowana dotyczy przystosowania się do życia w rzece, ze względu na rozszerzenie naczyń włosowatych przy powierzchni skóry. Jest to mechanizm termoregulacji organizmu.
To normalne, że walenie widzą zmiany w kolorze skóry w zależności od temperatury wody, w której przebywają, ponadto zmiany zmieniają się wraz z wiekiem i porami roku. Pisklęta Toniny rodzą się szare i z czasem stają się różowe, inaczej u każdej osoby.
Bycie różowym i mieszkanie w Amazonii to nie jedyna jego osobliwość. Te walenie żywią się wieloma różnymi gatunkami ryb, wśród których są sumy, piranie, krakacze, a nawet kraby i małe żółwie.
Jest to możliwe dzięki ruchowi ich kręgów szyjnych, które ponieważ nie są zrośnięte, pozwalają im poruszać głową do 180 stopni, co oznacza zaleta do polowania w płytkiej wodzie i na zalanych równinach.
Akcja ich długich szczęk czyni z nich również dobrych drapieżników, gdyż ich siła jest zbliżona do siły gilotyny.
Ochrona delfina amazońskiego
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje delfina amazońskiego jako zagrożone zagrożone gatunki.
Ich głównym zagrożeniem jest zniszczenie ich siedliska. Dorzecze Amazonki jest poważnie uszkadzane przez zanieczyszczenia (pochodzące z górnictwa i węglowodorów), zmiany klimatyczne, trałowanie i przyspieszone wylesianie amazońskiego lasu deszczowego.
Ochrona środowiska ma fundamentalne znaczenie dla ich cyklu życia, ponieważ od marca do lipca (w porze deszczowej) rosnący zbiornik wodny rozszerza terytorium delfinów na zalane równiny i lasy deszczowe archipelagu Anavilhanas, rozległego łańcucha wyspy na Rio Negro, bardzo ważny dopływ Amazonki.
Intensywne metody łowienia są również niezwykle szkodliwe dla delfinów. Tradycyjne rybołówstwo na małą skalę jest mniej szkodliwe niż używanie włoków, w których zwierzęta te mogą się zaplątać i utonąć.
Kolejnym dużym problemem jest ruch na rzece, ponieważ delfiny zbliżają się do łodzi i mogą zostać zranione przez śmigła. Co więcej, hałas wytwarzany przez silniki wpływa na system nawigacji różowych delfinów, całkowicie je dezorientując.
Ludzka odpowiedzialność
Po odkryciu gatunków tak fantastycznych jak ten, nieuniknione jest, aby nie myśleć o szkodach, jakie generujemy jako gatunek w różnych ekosystemach planety. Wiele takich zwierząt jest zagrożonych ludzkimi działaniami, poprzez rybołówstwo, zajęcie ziemi, polowanie lub zanieczyszczenie siedlisk.
Dlatego jako obecne i przyszłe pokolenia nie możemy tracić z oczu faktu, że ochrona fauny i flory jest niezbędna dla Ziemi. Nie tylko dla przetrwania zwierząt, ale dla nas.
