Co mają wspólnego erupcje wulkanów, huragany, pożary lasów, tsunami i ekstensywne rolnictwo? To wszystkie są punktem wyjścia dla procesu zwanego sukcesją ekologiczną.
W prostych słowach, sukcesja ekologiczna jest wyrazem siły natury. Odnosi się do nieustannego procesu zmian i restrukturyzacji, na który cierpią wszystkie ekosystemy. Dzięki tym zmianom w każdej niszy ekologicznej następuje stopniowa wymiana organizmów, które ją tworzą.
Termin sukcesja odnosi się do zastępowania z czasem niektórych gatunków przez inne. Aby rozwiązać ten problem, niezbędna jest ocena interakcji między różnymi gatunkami, które dzielą siedliska.
Elementy zaangażowane w sukcesję ekologiczną
Będąc zjawiskiem integrującym, sukcesja ekologiczna obejmuje czynniki biotyczne (istoty żywe) i czynniki abiotyczne (warunki atmosferyczne) ekosystemu.
Chociaż teorie te zostały początkowo opracowane przez botaników, zostały rozszerzone, aby zrozumieć dynamikę fauny. Dotyczy to również społeczności drobnoustrojów.
Rodzaje sukcesji ekologicznej
Ponadto, jeśli sukcesja zakłada zajęcie „nowego domu”, to znaczy skolonizować nowe siedlisko bez wpływu wcześniej istniejących zbiorowisk, nazywa się to sekwencją pierwotną. Z drugiej strony, jeżeli sukcesja trwa do przerwania wcześniej istniejącej wspólnoty, nazywana jest sukcesją wtórną.
Ogólnie rzecz biorąc, sukcesja ekologiczna może rozpocząć się w dwóch podstawowych okolicznościach:
- Jak zajęcie nowego i niezamieszkałego siedliska.
- Jak transformacja niszy, która podlega zmianom wywołanym niepokojącym wydarzeniem.
Fazy sukcesji ekologicznej
Na zjawisko sukcesji ekologicznej składają się różne fazy. Pokazujemy je poniżej:
1. wiązanie
Faza początkowa zaczyna się od powstania nagiego lub niedożywionego obszaru. Pochodzi z wydarzeń takich jak wybuch, powódź, erozja i inne katastrofalne wydarzenia. Może również nastąpić ręką człowieka: wydobycie kamienia, szczelinowanie wodne, pożary, budowa zbiorników itp.
2. Inwazja
W tej fazie na teren przybywają pionierskie gatunki., które stanowią podstawę do życia innych żywych istot. Inwazja obejmuje następujące trzy kroki:
- Rozproszenie lub migracja nasion lub zarodników gatunków inwazyjnych.
- Eceza lub kiełkowanie migrujących gatunków roślin na nowym obszarze. Obejmuje wzrost sadzonek i początek reprodukcji dorosłych roślin.
- Zbiór: odnoszące sukcesy osobniki imigrantów danego gatunku zwiększają liczebność poprzez rozmnażanie i agregują w dużą populację na tym obszarze, tworząc pionierską społeczność.
3. Konkurencja i reakcja
Gatunki, które dobrze się rozwijają, konkurują ze sobą o przestrzeń i pożywienie (konkurencja wewnątrzgatunkowa). Konkurują również z osobnikami innych gatunków, które mogą wejść na obszar (konkurencja międzygatunkowa). Zainstalowane gatunki tworzą seryjną społeczność.
Stopniowo środowisko zmienia się i staje się nieodpowiednie do utrzymania wszystkich organizmów. Prędzej czy później gatunek zostaje zastąpiony przez nowych najeźdźców, na ogół zwierzęta bardziej wyspecjalizowane w korzystaniu z zasobów siedliska.
4. Stabilizacja
Wreszcie, etap, w którym społeczność stabilizuje się i może pozostać stabilna w istniejących warunkach. System dociera do szerokiej gamy gatunków, dobrze rozmieszczonych i ze złożonymi łańcuchami pokarmowymi.
Ważne jest, aby to zauważyć faza ta została uznana za etap końcowy, zdefiniowany jako wspólnota kulminacyjna. Ta idea została w dużej mierze porzucona przez współczesnych ekologów na rzecz idei „nierównowagi” w dynamice ekosystemu.
Niezbędny proces
W sumie, sukcesja ekologiczna jest ważna dla wzrostu i rozwoju ekosystemu. Upowszechnianie tej wiedzy pomaga zrozumieć, jak zaczyna się kolonizacja nowych obszarów i rekolonizacja obszarów zniszczonych.
Zrozumienie delikatnego procesu związanego z sukcesją ekologiczną pomaga nam spojrzeć z odpowiedniej perspektywy na szkody, jakie ludzie wyrządzają, wprowadzając gatunki inwazyjne lub eksterminując gatunki przez polowanie.
Wszystkie żywe istoty odgrywają zasadniczą rolę w ich ekosystemie i Szacunek dla każdego z jej członków jest niezbędny dla ich dobrego samopoczucia.
