Dla niektórych psich opiekunów codzienne spacery mogą nie być sielankowe. Któż nie spotkał psa ciągnącego na smyczy obok swojego właściciela, zmieszanego i zniesmaczonego?
Zazwyczaj największa liczba skarg związanych z wyprowadzaniem psów dotyczy psów „pełzających”, ciągnących stale na smyczy. Jednak niektóre psy mają odwrotny problem, więc zamiast ciągnąć, Hamują i nie chcą się ruszyć.
Podczas gdy pierwszym odruchem opiekunów jest myślenie, że ich pies jest uparty, mogą istnieć przyczyny, dla których odmawiasz chodzenia na smyczy. Dlatego konieczne jest podjęcie wysiłku, aby zrozumieć możliwe przyczyny twojego psa, ponieważ będzie to pierwszy krok do rozwiązania tego problemu. Tutaj wymieniamy pięć sytuacji do rozważenia.
1. Upewnij się, że pasek jest wygodny
Opiekunowie często decydują się na zakup solidnej obroży i smyczy, aby zapewnić psu bezpieczeństwo. A) Tak, Możliwe, że ze względu na rozmiar lub fakturę jest to niewygodne, szczególnie dla małych psów.
Kluczowe jest zwrócenie uwagi na szczegóły: na przykład waga zapięcia i chropowata faktura mogą być uciążliwe dla psa. Nie wspominając już o obrożach dusiciela, które mogą mieć tak negatywne skojarzenie z psami, że później nie chcą się ruszać, nosząc inne obroże.
Możesz pomóc swojemu psu przyzwyczaić się do właściwej obroży z cierpliwością, kieszenią pełną smakołyków i optymistycznym zachowaniem.
2. Upewnij się, że masz najlepsze możliwe pierwsze wrażenie.
Jednym ze środków zapobiegawczych jest zapewnienie jak najlepszych doświadczeń. Niezależnie od tego, czy jest to szczeniak, czy uratowany dorosły pies, jeśli nigdy nie jesteś na smyczy, potrzebujesz wprowadzenia.
Dlatego przed wyruszeniem na pierwszy spacer na smyczy na świeżym powietrzu dobrze jest pozwolić szczeniakowi używać jej w domu. Pilnuj, żeby się w nic nie zaplątał. Pomoże ci to przyzwyczaić się do odczucia czegoś na szyi.
Następnie chwyć smycz, bez napięcia, zawołaj szczeniaka wesołym tonem i daj mu smakołyk, gdy się zbliży. Powtórz ten proces, przesuwając go po pokoju i utrzymując tę optymistyczną nową grę.
Gdy szczeniak zbliża się do Ciebie w oczekiwaniu na kolejny smakołyk, możesz wyjść z domu, aby kontynuować zabawę. Doświadczenie jest najzdrowsze dla Ciebie i Twojego psa.
3. Przywróć pewność siebie psa w obliczu strachu przed codziennymi spacerami
Często psy, które zostały słabo zsocjalizowane, mogą obawiać się obecności nowych ludzi i narażenia na różne dźwięki. Te obawy można pogorszyć, jeśli przywiążesz się do smyczy.
W takich przypadkach ważne jest, aby stopniowo budować pewność siebie psa. Chodzi o to, aby znieczulić zwierzę na wszystko, co postrzega jako przerażające, jednocześnie nagradzając je za poruszanie się we właściwym kierunku.
Spróbuj więc zabrać go poza dom poza godzinami szczytu i obserwuj każde satysfakcjonujące zachowanie, które przypomina rozpoczęcie spaceru. Fakt może być tak drobny, jak patrzenie na ulicę.
Spróbuj oznaczyć kliknięcie (lub słowne słowo „kliknij” jako „tak”) przy każdym dobrym zachowaniu. Kluczem do sukcesu jest cierpliwość. Stopniowo nagradzaj zachowanie psa od spojrzeń, kroków, aż po ewentualny spacer.
4. Bądź czujny na obecność niezdiagnozowanego bólu
Niestety, możliwe jest, że to, co uważasz za upór, to pies zmaga się z bólem, którego nie znałeś. Należy pamiętać, że istnieje wiele problemów zdrowotnych psów, które mogą sprawić, że spacery na smyczy będą niewygodne, a nawet niemożliwe.
Wśród wielu przyczyn powszechne są urazy spowodowane nadmierną aktywnością, bóle związane z wiekiem, problemy ortopedyczne, choroby odkleszczowe, a nawet niektóre rodzaje raka.
W związku z tym, W obliczu niechęci do codziennych spacerów delikatnie sprawdzaj swojego psa pod kątem ukrytych uszkodzeń, taki jak zraniony paznokieć lub poduszeczka. Zastanów się, czy niechęć była stopniowa, czy nagła. Nawet jeśli nie możesz nic znaleźć, zabierz psa do weterynarza na egzamin, aby ustalić przyczynę.
5. Wzmacniaj posłuszeństwo psa podczas codziennych spacerów
Psy mogą odmówić powrotu z codziennych spacerów jeśli świetnie się bawisz w parku, być może ze swoim ulubionym przyjacielem. W takich przypadkach niechęć wynika z faktu, że wolą pozostać tam, gdzie są, niż iść dalej.
Ważne jest, aby nie próbować nakłaniać lub, co gorsza, skarcić psa, a raczej odwracać się do niego plecami i ignorować go. Upewnij się, że nagradzasz każdy mały ruch, nieważne jak mały, w twoim kierunku.
Możesz oznaczyć zachowanie słowem „kliknij” lub „kliknij”, a następnie rzucaj smakołykiem w kierunku, w którym chcesz iść, aż znowu zaczniesz chodzić.
Wreszcie, dla wszystkich opiekunów frustrujące jest wychodzenie z psem, który nie uczestniczy harmonijnie w spacerze. Uczenie psa, aby był blisko i przychodził, gdy zadzwonisz, wymaga cierpliwości i wytrwałość bardziej niż cokolwiek innego. Po rozwiązaniu problemu Twój pies będzie mógł rozpocząć bardziej wyrafinowane tryby codziennych spacerów.
Pamiętaj o dwóch kluczowych elementach treningu: zdobądź idealną nagrodę dla swojego psa i ćwicz cierpliwość.
Pamiętaj: jeśli ulegniesz psu, nauczy się, że może dostać to, czego chce, poprzez złe zachowanie. Dlatego zalecamy poważne potraktowanie przestrzegania schematu treningowego. Dzięki tym wskazówkom zachowanie psa powinno się stopniowo poprawiać.
