Zaburzenia behawioralne mogą być związane z chorobami psychicznymi. Fakt ten jest dla nas oczywisty u ludzi, ale zwierzęta mogą również rozwijać patologie, które wpływają zarówno na ich stan fizyczny, jak i psychiczny. U kotów najczęstszymi chorobami psychicznymi są stres, depresja i epilepsja.
Wszystkie te zmiany mają różne pochodzenie i sposoby leczenia. Jeśli jako opiekunowie kotów podejrzewasz, że kot ma podobne objawy, trzeba iść do weterynarza lub skonsultuj się ze specjalistą od zachowania kotów.
Następnie przedstawiamy trzy najczęstsze choroby psychiczne u kotów domowych.
1. Stres u kotów
Stres u kotów może również poważnie zaszkodzić ich zdrowiu, ponieważ stale wpływa na układ odpornościowy i może prowadzić do zaburzeń odżywiania, łysienia i dziwnych zachowań.
Zestresowany kot może stać się agresywny i pokazać zachowania kompulsywne i powtarzalne, jak stereotypy. Inne wyraźne oznaki stresu to:
- Nie używaj piaskownicy.
- Zaznacz meble w domu, zarówno moczem, jak i paznokciami.
- Pokaż nadpobudliwość.
- Miaucząc nadmiernie.
- Zwiększona lub zmniejszona pielęgnacja. Nadmierne lizanie może powodować łysienie na skórze, znane jako łysienie psychogenne. Duże spożycie włosów wpływa również na układ pokarmowy.
Niektóre typowe przyczyny stresu mogą być: zmiany w Twojej przestrzeni lub rutynie, przybycie innych zwierząt do domu lub brak bodźców wystarczające, ze względu na słabe wzbogacenie środowiska.
Możesz rozważyć leczenie zestresowanego kota ułatwiają adaptację do nowych zmian za pomocą feromonów.
Możesz również uniknąć tego uczucia, robiąc dobrą prezentację, jeśli do rodziny włączają się nowi członkowie lub wzbogacając ich o nowe miejsca do odpoczynku, zabawki, drapaki, okna (zawsze zabezpieczone), w których możesz wyjrzeć na zewnątrz itp.
Stres może nie mieścić się w kategorii chorób psychicznych u kotów, ale z pewnością tak jest jest głównym wyzwalaczem zarówno zaburzeń fizycznych, jak i psychicznych.
2. Depresja u kotów
Depresja jest powszechną chorobą kotów i często pozostaje niezauważona. Koty są bardzo wrażliwymi zwierzętami i każda zmiana może wpłynąć na ich życie bardziej niż nam się wydaje.
Objawy depresji u kotów można zakamuflować przyzwyczajeniami spokojnego kota, ale nie powinniśmy ich minimalizować, gdyż depresja może mieć wpływ na ich zdrowie. Niektóre oznaki tej patologii są następujące:
- Śpij więcej godzin niż zwykle.
- Apatia. Zwierzę traci zainteresowanie swoim otoczeniem, nie wchodzi w interakcję ze swoimi przedmiotami, innymi zwierzętami lub personelem.
- Przestań się pielęgnować.
- Nie korzysta z piaskownicy.
- jest nieuchwytny lub drażliwy kiedy próbujemy się z nim odnieść.
Brak wolności, zwłaszcza jeśli jest to kot przyzwyczajony do wychodzenia z domu, przemieszczania się, spędzania dużej ilości czasu w samotności, utrata członka rodziny (czy to osoby, czy innego zwierzaka), rozwój choroby, Brak bodźców lub zła dieta to tylko niektóre z przyczyn, które mogą wywołać depresję u kotów.
Skonsultuj się z weterynarzem, jeśli uważasz, że to Twój przypadek i nigdy nie decyduj się na samodzielne podawanie leków. Stres i depresję można w wielu przypadkach leczyć ze szczególną troską o środowisko zwierzęcia.
3. Padaczka u kotów
Padaczka jest zaburzeniem neurologicznym, które powoduje epizody przemijających napadów padaczkowych. Napady nie zawsze są równoznaczne z padaczką, ponieważ mogą pojawiać się również w wyniku chorób endokrynologicznych, metabolicznych, sercowo-naczyniowych lub ostrego bólu.
O padaczce mówimy tylko wtedy, gdy napady mają pochodzenie wewnątrzczaszkowe. Gdy lekarz weterynarii potwierdzi u kota padaczkę, próbuje znaleźć przyczyny napadów lub, przeciwnie, jest to padaczka idiopatyczna, czyli bez znanych przyczyn.
U kotów tylko od 15 do 25% to przypadki padaczki idiopatycznej. Z tego powodu bardzo ważny jest każdy rodzaj patologii, która może powodować epilepsję z przyczyn organicznych:
- wirus zakaźnej białaczki kotów (FeLV).
- Wirus niedoboru odporności kotów (FiV).
- Toksoplazmoza
- Guzy
- Wady rozwojowe
Padaczka idiopatyczna występuje zwykle u kotów w wieku od jednego do trzech lat i zwierzęta zwykle nie wykazują żadnych nieprawidłowości między napadami. W taki sposób, aby eliminując napady trudno było przedstawić objawy na konsultacji weterynaryjnej.
Ponadto, będąc tak nagłymi i przesadnymi ruchami, opiekunowie kotów z padaczką wydają się być czujni i niezbyt obiektywni, opisując to, co stało się z ich zwierzakiem. Ataki są zwykle krótkie, trwają nie dłużej niż minutę a kiedy kończą, zwierzę wydaje się całkowicie wyzdrowiałe, nawet szybko idzie do swojego karmnika.
Jeśli kiedykolwiek byłeś świadkiem napadu padaczkowego lub twój kot miał napady, nawet jeden raz, powinieneś udać się do weterynarza na badanie neurologiczne swojego zwierzaka.
Padaczkę można leczyć lekami, nigdy nie jest leczona, ale leczenie zmniejsza częstość napadów i zapewnia zwierzęciu wyższą jakość życia.
Jak zauważyłeś, koty mogą cierpieć na choroby psychiczne, w większości przypadków wywołane stresem. Objawy w tych przypadkach są bardzo podobne i należy zwrócić na nie uwagę, zanim problem się pogorszy.
