Najbardziej zróżnicowany ekosystem, jaki istnieje, znajduje się w oceanach. Zamieszkujące ją istoty wodne mają ogromną różnorodność kolorów, kształtów, trybów odżywiania i mechanizmów obronnych, które zapewniają im przetrwanie. To medium zawiera najbardziej uderzające i rzadkie organizmy, jakie możesz sobie wyobrazić, od przeźroczystych istot do głębinowych ryb z organami emitującymi światło.
Jednymi z najbardziej egzotycznych stworzeń są ślimaki nagoskrzelne, morskie ślimaki, które pokonują każdego, kto zapuszcza się w głębiny wody. Następnie powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o tych spektakularnych organizmach.
Ślimaki morskie
Nudibranchs są popularnie znane jako ślimaki morskie. Są to mięczaki, takie jak małże i kalmary, z klasy ślimaków, które zamieszkują powierzchnie dna morskiego. Nazwa nudibranch oznacza „nagie skrzela”, ponieważ zwierzęta te odsłaniają skrzela w postaci piór na grzbiecie, na zewnątrz.
Ogólna charakterystyka
Główną osobliwością tych istot jest różnorodność kolorów i kształtów, które prezentują. W stadium larwalnym organizmy te mają embrionalną powłokę, którą tracą, gdy są dorosłe.
W związku z tym, formy dorosłe nie mają powłoki i bardzo przypominają znane nam ślimaki. Poruszają się dzięki muskularnej stopie, która uwalnia substancję śluzową, która pozwala im się wspierać i poruszać po podłożu.
Chociaż zwierzęta te są niewidome, ich oczy służą jedynie do odróżniania światła od ciemności. Zamiast tego mają dwie anteny zwane nosorożce. Te „rogi” działają jako narządy zmysłów i nie tylko pozwalają im wykrywać pokarm, ale także znajdować inne ślimaki nagoskrzelne, z którymi mogą się kojarzyć.
Ze względu na brak muszli, która u innych zwierząt służy jako ochrona, organizmy te musiały przyjąć inne techniki obrony przed drapieżnikami, takie jak wydzielanie wysoce toksycznych związków. Dlatego niektóre gatunki są bardzo trujące.
Rozmiar i siedlisko
Zazwyczaj, te stworzenia są bentosowe, to znaczy żyją uwięzione na powierzchni dna morskiego. Natomiast inne są pelagiczne i poruszają się przez płytsze pióropusze słonej wody. Pod względem wielkości są bardzo zmienne, ponieważ niektóre ślimaki nagoskrzelne mogą mierzyć kilka milimetrów, podczas gdy inne osiągają 40 centymetrów długości.
Rozmnażanie i karmienie
Te mięczaki są istotami hermafrodytycznymi, czyli mężczyzna i kobieta w tym samym czasie. Potrzebują innej osoby do reprodukcji, a kiedy ją znajdą, zapładniają się nawzajem.
Nudibranchs mogą składać miliony jaj, zwiększając w ten sposób ich szanse na przeżycie.
Ich dieta opiera się na jedzeniu innych bezkręgowców, więc są mięsożercami. Zaobserwowano również, że włączają do swojej diety glony i koralowce, a nawet jedzą inne ślimaki nagoskrzelne lub ich jaja. Łapią swoją zdobycz dzięki raduli, strukturze z małymi zębami znajdującymi się w pysku tych mięczaków.
Niektóre gatunki parzące komórki gromadzą się z polipów lub spikle gąbczastej. W ten sposób udaje im się wcielić je w swoje ciało, a później wykorzystać do obrony.
Różnorodność kolorów i kształtów
Opisano ponad 3000 gatunków ślimaków nagoskrzelnych, które kolonizują wszystkie oceany, zarówno w ciepłych, jak i zimnych wodach i na różnych głębokościach. Chociaż naukowcy spekulują, że istnieje ponad 3000 gatunków, które nie zostały jeszcze odkryte.
To, co najbardziej wyróżnia się w tych istotach, to różnorodność kształtów (mogą być gładkie lub szorstkie, płaskie lub mięsiste, długie lub krótkie) i kolorowe kolory, które mają. Musimy jednak uważać na te cuda morskiego ekosystemu, ponieważ ta chromatyczna odmiana ostrzega nas przed jej niebezpieczeństwem, ponieważ większość z nich jest trująca.
Z tego powodu zwierzęta te są wyraźnym przykładem aposematyzmu, systemu obronnego, w którym właściwość odstraszająca jest powiązana z sygnałem ostrzegawczym. Ponadto są obdarzone wieloma strukturami i cechami, które pomagają im pozostać niezauważone przez drapieżników:
- Homochromia Ich kształty i ubarwienie pozwalają im wtapiać się w rośliny wodne i środowisko.
- Spikule. Te przypominające igły rozszerzenia ciała służą do samoobrony. Niektórzy czerpią je z gąbek, które jedzą.
- Wydzielanie toksyczne produkty biologiczne, co sprawia, że są trujące.
- Zły smak. To powoduje, że drapieżniki uczą się ich nie jeść, gdy już je skosztują.
Trochę ciekawostek
W grupie ślimaków nagoskrzelnych występują bardzo różnorodne gatunki. Na przykład niektóre są nieszkodliwe, ale naśladują wygląd toksycznych gatunków, aby wyglądały na niebezpieczne:
- Glaucus atlanticus: niebieski smok ma niesamowite ubarwienie i wygląda bardzo ciekawie. Jest to jednak najbardziej śmiercionośny gatunek, jaki istnieje.
- Elizja chlorotyczna: CZnany jako „orientalny szmaragd”, ten okaz może fotosyntetyzować dzięki chloroplastom alg, które spożywa. Dzięki energii słonecznej chloroplasty przeprowadzają fotosyntezę, a ślimaki nagoskrzelne żywią się swoimi produktami.
- Ceratosoma gracillimum: indonezyjski ceratosoma żyje w symbiozie z krewetką cesarską, która utrzymuje go w czystości, a w zamian ślimak nagoskrzelny transportuje go i ułatwia zdobywanie pożywienia.
Uczta dla oczu
Jak sprawdziłeś, ekosystem morski jest najbardziej zróżnicowany, jaki istnieje i ze wszystkich zamieszkujących go organizmów (pomimo stosowanych przez nich metod kamuflażu) oczywiście ślimaki nagoskrzelne nie pozostają niezauważone. Są ucztą dla oczu.
Dzięki niejednorodności ich aspektów, kształtów i kolorów są unikalnymi istotami. Z cechami, które pokazują, że mimo wszystko rozmiar nie jest przeszkodą, jeśli zwierzę jest wyposażone w najskuteczniejsze strategie i najbardziej przekonujące mechanizmy obronne.
Na koniec podkreślamy, że to właśnie te same metody pozwalają im pozostać niezauważone, co utrudniają im poszukiwania i identyfikację.
