Istnieje wiele czynników, które sprawiają, że konie startujące w zawodach są bardziej podatne na patologie narządu ruchu. Zazwyczaj są to wyspecjalizowane, szybko rosnące rasy z genetyczną skłonnością do cierpienia na te choroby. Ponadto ciągły wysiłek może również je promować.
Tak wdzięczne i odporne, jak mogą się wydawać, Konie mogą szybko zachorować, jeśli nie zastosują się do pewnych rad. Dlatego poniżej przedstawiamy najczęstsze patologie u koni startowych i sposoby im zapobiegania.
Urazy kasku
Kopyto, kopyto lub łapa jest prawdopodobnie najważniejszą częścią anatomii każdego biegnącego zwierzęcia. Na przykład kopyta koni wyścigowych są nieustannie poddawane:
- Erozja piaszczystych torów.
- Zmiany w podkowach.
- Stałe kąpiele.
- Długie pobyty w pudła maluchy.
Każda choroba dotykająca kopyta przerywa trening, czy to kontuzje, ropnie, uderzenia itp. Podejście do patologii może być skomplikowane, ponieważ kontrola antydopingowa uniemożliwia systemowe podawanie leków, w tym przeciwzapalne.
Urazy kości i stawów u koni startujących w zawodach
Następnie porozmawiamy o najczęstszych urazach kości i stawów u tych zwierząt.
Złamania pierwszej falangi
Najczęstsze są złamania podłużne. Zwykle pojawiają się nagle, gdy zakończyć nadmiernie wymagający trening lub wyścig. Od tego momentu często się pogarszają, co może nawet zagrozić stawom paliczka.
Bardziej skomplikowane są rozdrobnione złamania (dwa lub więcej fragmentów). Można je leczyć chirurgicznie lub unieruchomić, ale sportowe życie zwierzęcia należy uznać za zakończone.
Zapalenie sezamoidalne
Jak sama nazwa wskazuje, jest to stan zapalny kości trzeszczkowych, kości pomocniczych, które wspomagają pęcinę. Jest to dość powszechne u koni wyścigowych, ponownie z powodu nadmiernej ekspozycji kończyn na stres. Jest to problem, który pomimo odpoczynku ma tendencję do ponownego pojawiania się po wznowieniu treningu. Dlatego musisz szukać przyczyny leżącej u podstaw, takiej jak wada równowagi..
Jednym z powikłań zapalenia sezamoidu jest złamanie tych kości z powodu nadmiernego pociągania. Jeśli obie kości zostaną dotknięte, nastąpi całkowita utrata podparcia dla pęciny..
Szybka interwencja chirurgiczna wróży całkiem korzystne rokowanie. Jeśli jednak więzadło zawieszone zostało również zerwane, wznowienie aktywności sportowej nie będzie możliwe.
Choroba śródręcza grzbietowej
Nazwa ta obejmuje szereg urazów kości śródręcza, które są typowe dla młodego konia wyścigowego. Te urazy wynikają z ciągłego wysiłku, który nieustannie rozpala kość i okostną. Rezultatem będą mikrozłamania kości, krwotoki i wreszcie powstanie kalusa kostnego. Odzyskanie kończyny w tych warunkach jest trudne.
Zapobieganie jest najlepszym lekarstwem na tę chorobę. Na przykład nie rozpoczynanie silnego treningu ze zwierzętami, które są zbyt młode, z niedojrzałym szkieletem.
Zapalenie ścięgna u koni wyczynowych
Chodzi o zapalenie ścięgien, w tym przypadku powierzchowny i głęboki zginacz cyfrowy. Generalnie przyczyną jest nadmierne naprężenie lub rozciąganie spowodowane naprężeniem mechanicznym.
Pierwszym objawem jest stan zapalny w okolicy, znany jako „wygięte ścięgna”. Ponieważ nie zawsze powoduje kulawiznę, czasami pozostaje niezauważona przez opiekuna. To jest problem, ponieważ koń będzie dalej trenował, a kontuzja się pogorszy, które mogą generować zwłóknienie. Ścięgno włókniste nie będzie miało takiej elastyczności jak zdrowe i ograniczy możliwości sportowe konia.
Dlatego leczenie powinno obejmować delikatne ćwiczenia, np. w basenach przystosowanych do fizjoterapii u dużych zwierząt.
Preparowanie osteochondrozy
Jest to choroba rozwoju chrząstki stawowej stosunkowo częsta u koni. Ta chrząstka staje się słabsza niż zwykle i rozpada się podczas intensywnych ćwiczeń. Powstałe fragmenty mogą być częściowo przyczepione do kości lub luźne, unoszące się wokół stawu.
Choroba zwyrodnieniowa stawów lub choroba zwyrodnieniowa stawów
Jest bardzo powszechny u koni wyścigowych. Częściej dotyka stawy o większej ruchomości, jak nadgarstek i pępka. Nadmierny wysiłek stawów sprzyja degeneracji chrząstki stawowej i torebki maziowej. To uruchamia błędne koło urazów i stanów zapalnych, prowadząc do trwałego uszkodzenia stawów.
Obecnie badane jest zastosowanie prekursorów kwasu hialuronowego jako leczenia, ponieważ stymulują one jego naturalną produkcję w stawie.
Najczęstsza choroba mięśni u koni wyczynowych: rabdomioliza
Pochodzenie rabdomiolizy jest nieznane, ale w wielu przypadkach istnieje wspólny czynnik: po kilkudniowym odpoczynku, przy diecie bogatej w zboża następuje intensywny trening. Objawy, które to wywołuje, będą obejmować:
- Ból i niechęć do ruchu.
- Nadmierne pocenie
- Wzrost częstości akcji serca.
- Stwardnienie mas mięśniowych.
- Ciemno zabarwiony mocz (mioglobinuria).
Istnieje szeroka gama zabiegów, większość z nich to korektory złego stanu mięśniowego. Tak jest w przypadku witamin B1 i E, selenu, środków przeciwzapalnych czy zwiotczających mięśnie.
