W ostatnim czasie złoty opos, wyjątkowy okaz w przyrodzie, stał się jednym z najbardziej poszukiwanych zwierząt. Wynika to z jego ciekawego koloru, w porównaniu do dobrze znanego Pokémona, Pikaczu.
Jednak chociaż jego wygląd fizyczny i ubarwienie bardzo przypominają ten słynny rysunek, ma inne cechy. Następnie pokażemy różne cechy tego ciekawego zwierzęcia w jego normalnych kolorach.
Opos australijski
Ten ciekawy ssak jest okazem należącym do australijskiego gatunku opos. Powszechnie znany jako opos pędzelkowaty, otrzymuje naukową nazwęTrichosurus vulpecula.
Gatunek ten zaliczany jest do torbaczy i według Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody nie cieszy się zbyt dobrym wizerunkiem. Dlatego znajduje się na liście 100 najbardziej szkodliwych inwazyjnych gatunków obcych na świecie.
Charakterystyka fizyczna
Wśród oposów ten torbacz jest największym widzianym przez ludzi. Długość ciała waha się od 38 do 58 centymetrów, nie licząc ogona, który mierzy od 25 do 40 centymetrów i przypomina kota.
To zwierzę ma nocne zwyczaje i jest zwykle samotną osobą, niezbyt towarzyski. Posiada chwytny ogon, który jest odsłonięty u dołu, a także przednie pazury.
W odniesieniu do tych pazurów używa ich w poszukiwaniu pożywienia, ale także w obronie. Wraz z nimi może wydawać pomruki lub syki, aby zastraszyć swoich wrogów.
Jeśli chodzi o tonację oposa, zwykle waha się od miedzianej czerwonawej do ciemnoszarej, w tym cętkowane lub białawe odcienie. Jednakże Znaleziony okaz miał nieco osobliwy złoty odcień.
Dystrybucja i siedlisko
Gatunek ten należy do torbaczy i można znaleźć głównie w Australii. Bez problemu zbliży się do człowieka, lokalizując go nie tylko w naturze, ale także w miastach.
Podobnie można go również znaleźć na Tasmanii, chociaż całkowita populacja ma niewielką liczbę osobników. Inną opcją jest Nowa Zelandia, gdzie została wprowadzona przez przemysł tekstylny i jest odpowiedzialna za liczne spustoszenie.
Karmienie
Będąc gatunkiem wszystkożernym, nocnym i nadrzewnym, nocą szuka pożywienia, skacząc i wspinając się po drzewach. Zjada głównie warzywa, ale może być żywiony innymi źródłami pochodzenia zwierzęcego, takimi jak ptaki czy bezkręgowce.
Powód koloru złotego oposa
Przyczyną złotego odcienia tego słynnego okazu jest mutacja genetyczna, znana jako albinizm. Charakteryzuje się prowokowaniem niski poziom melaniny, pigmentu, który określa kolor skóry.
U tego okazu poziom melaniny jest bardzo niski, co nadaje mu złoty wygląd, zamiast normalnego szarego lub miedzianego. Na wolności rzadko można znaleźć okazy z albinizmem.
Dzieje się tak dlatego, że nie tylko nas uderzają, ale także przyciągają większą uwagę swoich drapieżników. Głównymi drapieżnikami tego gatunku są lisy, koty, dingo lub psy.
Źródło: altatecnologíaweb.com
Wpływ oposów
Oprócz, Oposy australijskie wpływają na przyrodę, będąc odpowiedzialnym za różne warstwy ekosystemu przez różne czynniki. Niektóre z nich zostaną wymienione poniżej:
- Jest to zwierzę owocożerne.
- Drapieżnik bezkręgowców.
- Drapieżnik gniazdo ptaka.
- Wektor choroby.Mogą na przykład przenosić gruźlicę bydła.
Niektóre badania wskazują, że jaOposy mogą mieć negatywny wpływ na przyrodę. Być może dlatego, że żywią się „niechronionymi” roślinami, a ich zgryzanie może spowodować wyginięcie lokalnych warzyw.
Inną możliwą przyczyną jest ich wpływ na uprawy owoców i ich rywalizację o dziuple, własne lokalne ptaki. Ponadto żywiąc się jajami lub pisklętami ptaków, wpływają na ich populacje.
Stan zachowania
W zależności od regionu, w którym jest przeszukiwany, gatunek może, ale nie musi, być liczny. W przypadku południowo-wschodniej Australii, Tasmanii i Wyspy Kangur można znaleźć dużą liczbę osobników.
Niemniej jednak, dramatycznie spadła w suchych i półsuchych regionach Australii lub w strefie monsunowej Australii Północnej. Jeśli chodzi o populacje Nowej Południowej Walii, istnieją tylko populacje na obszarach rzecznych.
Wreszcie złoty opos, który trafił do wiadomości, jest rzadkim okazem na wolności. Jednak oposy to zwierzęta mało znane w reszcie świata.
Czasami mogą dostać złą reputację, ale są zwierzętami, które spełniają swoją rolę. Każda żywa istota pełni funkcję w naturze i należy to uszanować, aby zachować równowagę.