Noszona żmijaVípera latastei) jest typowym gatunkiem regionów o klimacie śródziemnomorskim. Tak więc zwierzę to występuje na Półwyspie Iberyjskim iw Afryce Północnej. Ten wąż zawdzięcza swoją nazwę wyrostkowi na głowie, który nadaje mu ciekawy wygląd z zadartym nosem.
Ten gatunek jest średniej wielkości i choć nieśmiały, jeśli czuje się zagrożony, rozszerza się, by wydawać się większą objętością. Jeśli niebezpieczeństwo będzie się utrzymywać, zwierzę nie zawaha się zaatakować. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym śmiercionośnym, ale fascynującym gadu, czytaj dalej.
Jak rozpoznać nosową żmiję?
Pierwszą wartą uwagi rzeczą u tego zwierzęcia jest jego głowa o trójkątnym wyglądzie i bardzo dobrze odróżniona od ciała. Ma oprócz charakterystycznego „zadartego nosa” przeszywające oczy z żółtymi lub złotymi tęczówkami. Pamiętajmy, że żmije, w przeciwieństwie do węży, mają eliptyczną pionową źrenicę.
Tułów jest stosunkowo gruby, a ogon proporcjonalnie krótki. Maksymalna zarejestrowana długość całkowita wynosi 73 centymetry, ale większość osobników ma od 50 do 60 centymetrów całkowitej długości.
Co ważne, ubarwienie jest mniej zmienne niż u większości innych żmij europejskich. Tak więc tonacja tła tego gada waha się od ciemnoszarego do brązowego. Na grzbiecie głowy często występują dwa ukośne ciemne prążki, które mogą łączyć się w przedniej części, tworząc odwrócone V.
Wreszcie, z tyłu przedstawia typowy wzór lub wzór plamek w zygzak. W porównaniu z innymi gatunkami węży dymorfizm płciowy u żmii nosowej jest zmniejszony.
Czego można się spodziewać po ukąszeniu nosowej żmii?
Ukąszenie tego żmii jest stosunkowo poważne. Chociaż toksyczność jadu żmii pyskowej jest niższa w porównaniu z innymi żmijami europejskimi, ilość jadu zaszczepionego podczas ukąszenia jest znacznie wyższa.
W badaniu dotyczącym występowania ukąszeń węży u ludzi w Hiszpanii zdiagnozowano łącznie 125 przypadków ukąszeń w latach 1965-1980. Roczna śmiertelność spowodowana przez tego gada wynosi od trzech do siedmiu osób, bardzo niska stawka, ale nie bez znaczenia.
Jakie nisze wolisz zamieszkiwać?
Jest to typowy gatunek regionów o klimacie śródziemnomorskim typ wilgotny, półwilgotny lub półpustynnyodszedł. Woli zajmować suche skaliste tereny porośnięte zaroślami, ale także lasy, strome zbocza i kamienne mury z pewną roślinnością oddzielającą pola i pastwiska.
Przez cały rok węże są najczęściej spotykane w otwartych siedliskach leśnych z zaroślami. Jednak latem przenoszą się nad brzegi rzek, a zimą na mniej otwarte tereny leśne.
Obfitość Żmii
Ogólnie rzecz biorąc, zarówno na Półwyspie Iberyjskim, jak iw Afryce Północnej żmija pyska ma nieciągły zasięg, z rozproszonymi i izolowanymi jądrami populacji o średniej lub niskiej gęstości.
Wśród głównych czynników zagrażających populacjom żmii nosowej są:
- Zmiana siedliska, czy to z pożarów lasów, użytkowania gruntów pod rolnictwo czy rozwoju miast i budowy dróg.
- Wypadki drogowe.
- Prześladowanie za niechęć lub dlatego, że jest uważany za gatunek szkodliwy.
Nosa żmija znosi prześladowania i hańbę
Od niepamiętnych czasów na węże poluje człowiek, ponieważ mają złą reputację uważane za niebezpieczne i obrzydliwe zwierzęta. Ponadto były przedmiotem wszelkiego rodzaju fałszywych bajek i legend.
Z drugiej strony są nielegalny handel wywołany zbieractwem i przesądami. W Portugalii żmija nosowa jest chwytana i sprzedawana z przesądnych powodów. W tym sensie ich głowy są sprzedawane jako amulety. Ponadto istnieją wzmianki o tym, że praktyka ta sięga średniowiecza.
Pomysłowe strategie obronne
Główną strategią antydrapieżną noszonej żmii jest mimikra. Jego popielaty wzór kolorystyczny z paskiem grzbietowym w zygzak, który zapewnia wysoki stopień kamuflażu. Ten wzór jest szczególnie przydatny w obszarach zarośli wrzosowych, kolcolistów i genista.
Z drugiej strony jego typowo siedzący tryb życia i bardzo dyskretny również przyczynia się do tego, że pozostaje niezauważony. Kiedy zostanie wykryta, postanawia uciec, ale jeśli zostanie schwytany lub osaczony, wydaje groźne syki i energicznie gryzie.
Jak widzieliśmy, nie wszystkie uprzedzenia są uzasadnione.Żmije, podobnie jak inne zwierzęta, dążą do przetrwania i atakują tylko wtedy, gdy nie mają innego wyjścia. Musimy przezwyciężyć te nieuzasadnione obawy, ponieważ poszanowanie wszystkich żywych istot (niezależnie od tego, jak niebezpieczne mogą się wydawać) jest niezbędne do zachowania bioróżnorodności planety.
