Wiele grzybów ma zdolność wytwarzania toksycznych metabolitów wtórnych, znanych jako mykotoksyny. Substancje te mogą rosnąć na jedzeniu i stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia. Te najbardziej niebezpieczne mogą zagrażać nawet życiu zwierząt i ludzi.
Jeśli mówimy o mikotoksynach i produkcji zwierzęcej, czy są takie, które mają negatywny wpływ na reprodukcję? Oto niektóre z najistotniejszych mikotoksyn dla zdrowia publicznego i zdrowia zwierząt oraz ich wpływ na sukces reprodukcyjny zwierząt gospodarskich.
Jak powstają mykotoksyny u zwierząt?
Najpierw zdefiniujmy termin mykotoksykoza. Odnosi się to do zatrucie przez wdychanie lub spożycie żywności skażonej mikotoksynami. W królestwie zwierząt to zatrucie może wystąpić na dwa sposoby:
- Bezpośrednio, u roślinożerców, gdy spożywa się warzywo skażone grzybem.
- Pośrednio, u mięsożerców, poprzez spożywanie mięsa uprzednio nietrzeźwego zwierzęcia.
Mikotoksyny wydzielane przez grzyby kolonizują wszystkie rodzaje żywności oraz pasze przechowywane w złych warunkach. Trzy rodzaje grzybów, które są najczęściej zgłaszane jako wytwarzające mikotoksyny, to:
- Aspergillus spp.
- Penicillium spp.
- Fusarium spp.
Zdolność grzyba do wytwarzania mikotoksyn zależy od wielu czynników, takich jak wilgotność, temperatura, podłoże/pożywienie czy tlen. W związku z tym, Pojawienie się mykotoksykozy może się różnić w zależności od warunków klimatycznych lub położenia geograficznego.
Grzyb wytwarzający mikotoksyny pod mikroskopem.
Mikotoksyny a produkcja zwierzęca
Ogólnie rzecz biorąc, mikotoksyny, które sprawiają więcej problemów w produkcji zwierzęcej, to:
- Aflatoksyny, produkowane przez różne gatunki Aspergillus flavus Tak A. parasiticus.
- Ochratoksyna A, produkowane przez różne gatunki AspergillusTak Penicillium.
- Tricoteny, zearalenon i fumonizyny, produkowane przez grzyby z rodzaju Fusarium.
Toksyczność tych metabolitów u zwierząt może obejmować wszystkie rodzaje narządów, od rozwoju działania rakotwórczego, teratogennego lub mutagennego, poprzez zmiany w wątrobie, nerkach i układzie pokarmowym, po powstawanie zaburzeń hormonalnych lub immunosupresyjnych.
Czy jego efekty mogą zagrozić sukcesowi reprodukcyjnemu gospodarstwa?
Na to pytanie można odpowiedzieć na przykładzie fermy hodowlanej loch i analizując wpływ na nie różnych mykotoksyn. Następnie rozwijamy temat zgodnie z rodzajem badanej mikotoksyny.
Zearalenon
Jest toksyną hiperestrogenną. Oznacza to, że aktywuje metabolizm estrogenów, co zmienia normalne funkcjonowanie żeńskiego układu rozrodczego.
Stałe przyjmowanie tego związku w diecie prowadzi do objawów takich jak zapalenie sromu i pochwy, zapalenie sutka, zaburzenia cyklu miesiączkowego, ciąże urojone, poronienia i bezpłodność.
Mianowicie, znacznie wpłynie to na normalny przebieg reprodukcji w gospodarstwie a to przełoży się na liczne straty gospodarcze. Mimo to prawdą jest, że jego skutki są przejściowe i zanikają wraz ze zmianą diety.
Aflatoksyny
Te mikotoksyny u świń osłabiają układ odpornościowy i mają działanie rakotwórcze i mutagenne. Ponadto są hepatotoksyczne (niekorzystne dla wątroby), powodują anemię, nerczycę, krwawienie ogólnoustrojowe i śmierć. Oznacza to, że są najprawdopodobniej najbardziej uciążliwymi i niebezpiecznymi mikotoksynami.
Na poziomie rozrodczym mogą powodować poronienia i bezmleczność, czyli brak mleka podczas laktacji. Z drugiej strony mogą być przenoszone na nowonarodzone prosięta, wpływając na ich odpowiedź immunologiczną.
Czy istnieje metoda kontrolowania występowania mykotoksykozy u zwierząt?
dzisiaj całkowite wyeliminowanie żywności i paszy skażonej mikotoksynami jest niewykonalne. Istnieje jednak kilka sposobów na zmniejszenie ich poziomów i uniknięcie przedłużonej ekspozycji w czasie. W rzeczywistości to właśnie ten rodzaj przewlekłego spożywania zwykle pogarsza skutki mykotoksykozy.
Jedną z najskuteczniejszych metod obniżania poziomu mikotoksyn w paszy jest stosowanie tzw. „Dobrych Praktyk Rolniczych”. Dlatego podczas uprawy, zbioru i transportu poziom higieny musi być utrzymywany na maksymalnym poziomie.
Praktyki te stały się fundamentalne przy rozważaniu łańcucha rolno-spożywczego jako zintegrowanej całości, gdzie żywienie zwierząt jest pierwszym ogniwem.
Następnie, podczas przetwarzania surowców w pasze w przemyśle pasz dla zwierząt, ważne jest stosowanie Dobrych Praktyk Higienicznych. To zminimalizuje poziom mikotoksyn w produkcie końcowym..
Wspomniano w tym miejscu, gdzie np. wzrasta niebezpieczeństwo zanieczyszczenia krzyżowego, które może skazić inną żywność, nawet przeznaczoną do spożycia przez ludzi.
Problem sukcesu reprodukcyjnego
Każda eksploatacja zwierząt zależy od pewnego sukcesu reprodukcyjnego, aby móc utrzymać się w czasieNie wspominając o tych, które poświęcają się wyłącznie pozyskiwaniu nowych pokoleń zwierząt lub korzystaniu z mleka samic po porodzie. Dlatego niezbędne jest osiągnięcie optymalnego stanu fizjologicznego dla pomyślnej reprodukcji.
Problemem jest fakt, że żywność może przenosić pewne substancje szkodliwe dla reprodukcji, ponieważ zwykle kwoty są tak małe, że objawy nie są widoczne, aby je zaradzić.
