Macierzyństwo u zwierząt, które sprawują opiekę rodzicielską, takich jak ssaki lub ptaki, jest to jedno z najbardziej transformujących doświadczeń życiowych. Również z perspektywy potomstwa więź między matką a potomstwem ma ogromny wpływ na rozwój systemów mózgowych regulujących zachowania społeczne.
Ta więź powstaje dzięki zestawowi hormonów, które dodatkowo sprawiają, że rodzice bronią i chronią swoje potomstwo. Jednym z najciekawszych zachowań jest agresywność u matek. Tutaj wyjaśnimy ci to.
Odpowiedź hormonalna
Cały zestaw żeńskich hormonów, wraz z działaniem innych neuroprzekaźników, budzi u matek szereg zachowań. Z jednej strony, estrogen i progesteron przygotowują macicę do implantacji zarodków i rozwoju łożyska.
Prolaktyna stymuluje produkcję mleka, natomiast oksytocyna inicjuje poród i powoduje wydzielanie mleka w okresie laktacji. Ponadto oksytocyna wraz z dopaminą aktywują ścieżki nerwowe, które motywują matkę do dbania o, wiązania, ochrony i obrony potomstwa.
Jak widzimy, te zachowania, które mogą pojawić się u kobiet, są zawsze za pośrednictwem hormonów. W zależności od poziomu hormonów zwierzęta te będą prezentować różne stopnie agresywności. Ostatecznym celem wszystkich tych zmian i zachowań jest przetrwanie potomstwa.
Dlaczego matki bronią swoich młodych?
Terytorialność samic, definiowana jako obrona wyłącznej przestrzeni samic ssaków, została uznana za mechanizm obrony zasobów pokarmowych.
Obecnie badania sugerują, że samice, które mają pod swoją opieką potomstwo, nie wykazują zainteresowania zasobami, chyba że są przechowywane w jakimś rodzaju spiżarni (w gatunkach przechowujących żywność). Odwrotnie, Wydaje się, że samice wykazują agresywność wobec swoich kongenerów, gdy mają młode.
To zachowanie w dużej mierze zależy od tego, czy samica należy do gatunku o zachowaniach samotnych, półspołecznych lub społecznych. Na przykład u samotnych lub półspołecznych samic, takich jak koty, ochrona potomstwa skupia się na zapobieganiu dzieciobójstwu, to znaczy pojawia się inny kot lub kot i zabija swoje młode, aby wyeliminować konkurencję.
Generalnie zachowania agresywne zaczynają się na krótko przed porodem, kiedy samica zaczyna budować gniazdo. Po porodzie cały kompleks hormonalny tworzy silną więź między matką a młodym. Powoduje to pielęgnację, karmienie i zachowania ochronne. To właśnie w tej fazie karmienia piersią matka może wykazywać większą agresywność.
W okresie laktacji potomstwo znajduje się w najbardziej krytycznym momencie, ponieważ jest bezbronne, a jego przeżycie zależy wyłącznie od matki. Zatem, To właśnie w tym czasie samice wykazują większą agresywność, ale maleje, gdy młode rosną i kończą odstawienie od piersi.
Zachowanie psów: przykład agresywności u matek
Jedną z największych obaw, jakie mogą mieć opiekunowie z ciężarnymi psami, jest to, że wykazują agresywność, gdy rodzą się szczenięta. W zasadzie jest to mało prawdopodobne. Agresja matczyna jest zazwyczaj skierowana w stronę osobników potencjalnie niebezpiecznych dla potomstwa, jak inne psy lub nieznajomi.
Pies mieszkający w stabilnym domu, o niskim poziomie stresu i mający dobre relacje z opiekunem, nie powinien wykazywać agresji. Z drugiej strony ważne jest, aby właściciel zaczął nawiązywać relacje z młodymi, jeszcze przed ich urodzeniem.
Osiąga się to poprzez głaskanie brzucha suki. Pierwszym zmysłem, jaki rozwijają, jest dotyk, dlatego młode zauważą ten kontakt przed urodzeniem. Dodatkowo ta czynność sprawia, że pies dużo bardziej ufa swojemu opiekunowi.
Jednak suka będzie bronić gniazda (lub miejsca, w którym przebywają młode) przez całą laktację. Dlatego ważne jest, aby unikać innych psów, które nie mają związku z jej podejściem.
Agresja u królików z młodymi
Generalnie skupia się również na agresywnym zachowaniu wolno żyjących królików unikaj dzieciobójstwa przez inne króliki, oprócz tego, że jest w stanie utrzymać bezpieczniejszą norę.
W niewoli lub u królików trzymanych jako zwierzęta domowe jednym z największych problemów jest agresywność lub dzieciobójstwo kierowane wobec potomstwa przez samą matkę. Te anormalne zachowania często pojawiają się jako konsekwencje stresu lub braku doświadczenia i bezpieczeństwa u domowych samic.
Króliki to zwierzęta, które wielu broni swoich młodych i ich nory, ponieważ posiadanie najlepszego gniazda zwiększa szanse na sukces wszystkich młodych. Osiąga się to poprzez okazywanie agresywności wobec innych. Z tego powodu, jeśli twój królik jest w ciąży, Bardzo ważne jest, aby szanować jego gniazdo i nie zbliżać się do niego.
Cud życia
Jak widzieliśmy, agresywność u matek jest powszechnym zachowaniem, dobrze ugruntowanym zarówno u zwierząt domowych, jak i dzikich. Opieka nad potomstwem ma zawsze pierwszeństwo przed indywidualnym samopoczuciem.
Dlatego zapewnienie przestrzeni i komfortu kobietom w tym delikatnym okresie jest niezbędne. Dla nich, życie jest reprezentowane w ich potomstwie. Nie wolno nam o tym zapomnieć.
