Gymnotes to kostne ryby rzeczne należące do rzędu Gymnotiformes. Do 2022-2023 roku znany był tylko jeden gatunek, węgorz elektryczny (Elektrofor elektryczny), należący do rodziny Gymnotidae.
Pomimo potocznej nazwy, ten gatunek nie jest prawdziwym węgorzem (Anguilliform), ale ryba nożowa, bliżej spokrewniona z sumem lub sumem.
Niektóre wyjątkowe ryby
Należy zauważyć, że nazwa węgorza pochodzi od jego wydłużonego ciała, pozbawionego płetwy grzbietowej i piersiowej. Ma jednak wyjątkowo długą płetwę odbytową, której używa do poruszania się.
Najbardziej fascynującą cechą gimnastyki jest jego zdolność do generowania wstrząsów elektrycznych. Ta umiejętność była znana od wieków, jeszcze przed odkryciem elektryczności.
Takie salwy mogą być duże i są związane z twoimi strategiami polowania, chwytania zdobyczy i obrony. Z drugiej strony, według opinii ekspertów, małe porażenia prądem mogą być kluczowe w elektrolokacja i komunikacja między osobnikami tego samego gatunku.
Jak wyglądają notatki gimnastyczne?
Warto to wiedzieć notatki gimnastyczne tak naprawdę nie są węgorzami, ponieważ należą do zwyrodnieniowy, chociaż jego wygląd naśladuje prawdziwych węgorzy. Ryby te mają więc długie ciało w kształcie węża, bez ogona, płetw grzbietowych i brzusznych.
Z drugiej strony mają wyjątkowo wydłużoną płetwę odbytową, która służy im jako środek lokomocji i pozwala im pływać do tyłu.
Co więcej, mają grubą, śluzowatą, pozbawioną łusek skórę, którą wykorzystują jako warstwę ochronną. Gymnotes różnią się kolorem od szarego do brązowego / czarnego, z żółtawym odcieniem na przedniej brzusznej części ciała. Mogą mieć białawe plamy.
Również, jego głowa ma lekko spłaszczony cylindryczny kształt i duże usta. W stadium dorosłym są to duże ryby, które mogą osiągnąć nawet 2,5 metra i ważyć 20 kilogramów.
Ciekawostką jest to, że wszystkie ważne organy gimnastyki znajdują się w przedniej części ciała i zajmują tylko 20% jego długości.
Gymnotes oddychają ustami
Chociaż gimnastyki mają skrzela, ich funkcja nie zaspokaja zapotrzebowania ryb na tlen. Według ekspertów te szczątkowe skrzela służą wyłącznie do usuwania dwutlenku węgla, a nie do pochłaniania tlenu. Z tego powodu te ryby są obowiązkowymi oddychaczami.
W rzeczywistości, prawie 80% ich zapotrzebowania na tlen pokrywają silnie unaczynione usta. Ta adaptacja pozwala im używać ust jako płuc i zmusza je do częstego wynurzania się na powierzchnię, aby oddychać.
Ta cecha pozwala gimnastom wygodnie przetrwać w mętnej wodzie o bardzo niskim stężeniu rozpuszczonego tlenu.
Siedlisko i rozmieszczenie geograficzne
Gymnotes zamieszkują Wenezuelę, w dorzeczu rzek Orinoko, Río Negro i Cuyuní. Występują również w Amazonce i jej dopływach oraz w rzekach drenujących Tarczę Gujany w Gujanie, Surinamie, Gujanie Francuskiej i północnej Brazylii.
Na ogół zamieszkują błotniste dna rzek, strumieni, stawów i bagien, faworyzując obszary głęboko zacienione.
Te nocne gatunki są jednymi z głównych wodnych drapieżników w zalanym lesie górskim, znanym jako varzea.
Las varzea to ekosystem leśny, który zajmuje około 2% dorzecza Amazonki. Są to lasy rosnące na terenach zalewowych bogatych w osady mineralne.
Należy zauważyć że ten ekosystem posiada dużą ilość typowej i ekskluzywnej flory i fauny. Ogromna ilość osadów sprawia, że gleby na tych obszarach są jednymi z najbardziej żyznych w Amazonii.
W czasie, gdy są zalewane, ryby wykorzystują je zarówno do żerowania (stając się ważnymi rozpraszaczami nasion roślin), jak i do rozmnażania.
Obecnie znane są trzy gatunki gimnastyki
Do 2022-2023 r. wierzono, że jeden gatunek gimnasty (Elektrofor elektryczny) panował w dorzeczu Amazonki. Gatunek ten może generować silne wstrząsy elektryczne (do 650 woltów).
Nowe badanie wykazało istnienie dwóch nowych gatunków węgorzy elektrycznych. Jeden z nich, zdolne do dostarczania porażenia prądem 860 V, został zidentyfikowany jako Elektrofor woltai.
Ponadto wyznaczono trzeci gatunek Eletrophorus varii, na cześć nieżyjącego już ichtiologa ze Smithsonian Richarda Varia. We wspomnianym badaniu autorzy ustalili, że każdy gatunek ma unikalny kształt czaszki.
Mają również charakterystyczne cechy płetw piersiowych i charakterystyczny układ porów na ciele. Ponadto każdy gatunek ma również swój własny zasięg geograficzny.
A) Tak, Elektrofor elektryczny mieszka na wyżynach Tarczy Gujany, podczas gdy Elektrofor woltai Żyje dalej na południe, na Tarczy Brazylii. Wreszcie, Odmiana elektroforu Występuje na nizinach Amazonki.
Zachowanie
Te ryby Są to zwierzęta nocne, słabowidzące i żyjące w mętnych i ciemnych wodach. Z tych powodów muszą polegać na energii elektrycznej, którą wytwarzają, aby wykrywać inne ryby.
Chociaż gimnastyki mogą być dość agresywnymi zwierzętami, tak nie jest. W rzeczywistości używają swoich silnych wstrząsów z organów elektrycznych tylko do celów drapieżnych i obronnych.
Po drugie, słabe porażenia prądem użyj ich do elektrolokacji. Jest to szczególnie ważne ze względu na słaby wzrok.
Gymnotes są naładowane dodatnio w pobliżu głowy, podczas gdy ogon jest naładowany ujemnie. Należy zauważyć, że sama polaryzacja ryby pomaga wytworzyć to pole elektryczne, które dyktuje większość zachowania zwierzęcia.
Wykorzystanie bioelektryczności w ćwiczeniach gimnastycznych
Należy zauważyć, że nuty gimnastyczne mają trzy organy elektryczne: główny organ, organ Łowca i organ Sach. Wszystkie składają się ze zmodyfikowanych komórek mięśniowych:
- Główny organ elektryczny znajduje się po stronie grzbietowej; Obejmuje środkową część ciała od tyłu głowy do połowy ogona.
- Druga, organ Łowca jest równoległa do głównego organu, ale po stronie brzusznej. Generują one impulsy wysokiego napięcia, które ogłuszają zdobycz i odstraszają drapieżniki.
- Organ Sach Znajduje się w tylnej ćwiartce węgorza elektrycznego. Organ ten wytwarza impulsy o niższym napięciu, które umożliwiają komunikację i nawigację w mętnych wodach.
Skąd bierze się ta bioelektryczność?
U tych ryb wyładowania występują, ponieważ ich układ nerwowy zawiera szereg komórek elektrogenicznych (wytwarzających energię elektryczną). Te wyspecjalizowane komórki mają kształt dysku i nazywane są elektrocytami.
Każdy elektrocyt niesie ujemny ładunek elektryczny netto; wewnątrz komórek znajduje się wysokie stężenie dodatnio naładowanych jonów potasu. Z tego powodu każdy dysk ma potencjalną różnicę prawie 100 miliwoltów.
W czasie polowania lub obrony, uwalniany jest neuroprzekaźnik acetylocholina, który indukuje wyładowanie tych komórek. Neuroprzekaźnik rozwija ścieżkę o niskiej oporności elektrycznej między jedną stroną komórki a jej wnętrzem.
W ten sposób, w procesie aktywnego transportu, jony potasu z zewnątrz komórki pędzą do tej strony komórki.
Od razu niektóre jony potasu wewnątrz komórki wychodzą na drugą stronę komórki, aby utrzymać równowagę. Dzięki temu procesowi ogniwo uwalnia około 50 miliwoltów energii elektrycznej.
Należy zauważyć, że ogniwa elektrogeniczne są ułożone w stos. Z tego powodu aktywność odpalania jednej komórki aktywuje inne wokół niej, tworzenie kaskady strumienia. To właśnie zbiorowe wyładowanie energii elektrycznej z każdej komórki pozwala siłowni dostarczyć do 860 woltów.